​

         ผมมองนายที่ยืนกำหมัดแน่น  พอจะรู้ว่านายกำลังโกรธมากแน่ๆ หน้านิ่งไปเลย 

 จากนั้นนายก็หันไปมองกรรณแล้วก็เดินออกมาทางห้องๆหนึ่ง  ผมเลยเดินตามนายไป

         “  ตามมาทำไม?  ”          

         “  นาย...อย่าเครียดมากสิ  ”         

         “  มึงกลับบ้านมึงไปได้ละ  วันนี้กูไม่เอามึงหรอกหรือถ้ามึงมีอารมณ์ก็...ไปชวนลูกน้องกูก็ได้นะ  ”

         แล้วทำไมต้องพูดกับผมแบบนี้ด้วยวะ  คนเค้าเป็นห่วงมั้ยล่ะ คิดว่าผมง่ายนอนกับใครก็ได้งั้นสิ  

นี่ผมก็คงเป็นที่ปลดปล่อยอารมณ์ใคร่ของเค้าก็แค่นั้นจริงๆใช่มั้ย  แม่งงงง  เดี๋ยวดี  เดี๋ยวร้าย

 กูตามอารมณ์ไม่ทันละเนี่ย      

       “  บ่นอะไร  ”  วีเดินบ่นตลอดทาง  ไม่พอใจกับคำพูดของนาย โกรธมากจนลูกน้องแถวนั้นเข้ามาถาม       

        “  ไม่ต้องยุ่ง!  หงุดหงิด  ”

          ทางด้านของอิทธิเดินไปจนถึงห้องๆหนึ่งตรงข้ามๆบ้าน ค่อยๆเปิดประตูเข้าไปในห้องก็เห็น

กาเบียลนอนหลับอยู่บนเตียง โดยมีอินนั่งเฝ้าอยู่ แล้วบอกกับนายว่ากาเบียลหลับไปสักพักแล้ว 

อิทธิจึงบอกกับอินให้ดูแลกาเบียลให้ดี ถ้าเป็นอะไรให้รีบโทรตามหมอไม่ก็ให้รีบมาบอกกับตัวเอง

 จากนั้นอิทธิก็เดินเข้าไปจับแขนกาเบียลเบาๆอย่างเป็นห่วง แต่กาเบียลรู้สึกตัวลืมตาขึ้นอย่างไว

        “  นาย...  ”      เสียงแหบพร่าเรียกคนที่ยืนอยู่ข้างเตียง         

        “  เป็นไงบ้าง  ”          

        “  หึๆ จิ๊บๆ ไกลหัวใจน่ะ  ”      กาเบียลยิ้มให้กับนายตัวเองพร้อมพูดเพื่อทำให้นายหายห่วง        

         “  ทีหลังผมจะไม่ปล่อยให้คุณเสี่ยงตามลำพังอีก  ”         

        “  นายไม่ควรมาอยู่เสี่ยงกับสิ่งเล็กๆแบบนี้  ”          

       “  แล้วไม่ใช่เรื่องเล็กๆนี่เหรอ คุณถึงนอนหน้าถอดสีแบบเนี้ย  ”    อิทธิสวนกลับทันควัน         

       “  ผมแค่พลาดท่า  อย่างน้อยไอ้เฉลิมมันก็เสียลูกน้องเยอะกว่าเรานะ  ”          

       “  ผมปล่อยไอ้เหม็งไป ไม่ได้ฆ่ามัน แต่ก็น่าจะสาหัสพอตัว  ”      อิทธิกำหมัดอย่างเจ็บใจ         

        “  กรรณเล่าให้ผมฟังแล้ว  นายจะใจดีทำไม  ”          

        “  ถ้าผมรู้ว่ามันทำให้คุณเจ็บ ผมไม่ปล่อยมันไปแน่  ”          

        “  อย่ากังวลไปเลย ผมไม่ได้เป็นอะไรมาก  ไปพักผ่อนได้แล้วครับ ผมจะนอน  ”

           อิทธิเห็นกาเบียลพูดเล่นได้แบบนั้นก็สบายใจ รู้อยู่กระสุนแค่นี้ทำอะไรเค้าไม่ได้ แต่กาเบียล

ก็อยู่กับอิทธิมาตั้งแต่เด็กๆ อิทธิเชื่อฟังและเคารพกาเบียลเหมือนญาติคนหนึ่ง จึงไม่อยากจะเสียกาเบียลไปง่ายๆ

          “   อ้าวนาย นึกว่าไป...ต่อ  ”              กรรณพูดแล้วก็ยิ้มๆเมื่อนายเดินผ่านตัวเอง          

          “  กูไล่กลับไปละ  ”         

         “  ให้ผมไปตามให้มั้ยครับ  ”    มือซ้ายทำท่าชี้มือไปทางบ้านคอนเทนเนอร์แต่โดนนาย

มองด้วยสายตาอาฆาตจึงก้มหัวแล้วเดินกลับไปพักที่ห้องของตัวเอง

หลายวันผ่านไป

    ผมทำงานของผมตามปกติ  หลีกเลี่ยงไม่อยากเจอนายแล้วก็ไม่ได้เจอสมใจ

เพราะนายเอาแต่เก็บตัวอยู่ที่บ่อน  กลับบ้านบ้างไม่กลับบ้าง มันก็เรื่องของเค้าแหละ        

          “  วันนี้ไปทำงานที่บาร์มั้ย พวกผมจะไปบาร์  ”      ลูกน้องมาเฟียเดินเข้ามาถามกับวี         

          “  ไปก็ได้  ”            

          “  เดี๋ยวผมจะไปเอารถออก คุณไปยืนรอหน้าบ้านได้เลย  ” 

       วีเดินไปล็อกบ้านแล้วก็เข้าไปบอกป้าภาว่าจะไปทำงานที่บาร์ดึกๆจะกลับ จากนั้นก็ออกมาขึ้นรถ

เพื่อไปบาร์กับลูกน้องมาเฟียที่ขนกันไปเต็มรถเชียววันนี้ ไม่วายที่จะเอ่ยถามและก็ได้ความมาว่า

กาเบียลเรียกไปคุยงาน โดยไม่บอกรายละเอียดอื่น กลัวกระสุนจะเจาะกะโหลกหากนายรู้ และ

เมื่อมาถึงบ่อนทุกคนก็แยกย้ายกัน วีเองก็เดินมาช่วยเสิร์ฟเหมือนกับทุกครั้ง ทำงานไปได้เกือบ

สองชั่วโมงก็มาเด็กเสิร์ฟคนหนึ่งเดินเข้ามาหาวี

          “  น้องๆเอาถาดนี้ไปให้นายทีชั้น 6  ”           

          “  เอ่อ....”     อุตส่าห์ไม่อยากเห็นหน้า  ยังใช้เอาไปให้เค้าอีก ปฏิเสธก็ไม่ได้

 จะดื่มก็ลงมาดื่มข้างล่างไม่ได้หรอวะ  วีบ่นแล้วก็ขึ้นลิฟท์มาถึงชั้น 5  แต่ก็ไม่รู้ห้องไหนห้องทำงานนาย

หรือห้องที่นายอยู่จึงเดินไปถามลูกน้องแถวนั้น ต่างบอกกันว่านายลงไปชั้น 5 แล้วสักพัก พร้อมบอกเลขห้อง

มาด้วย วีจึงเดินลงมาแล้วตามหาห้องตามที่มีคนบอกมาจนเจอ

            ดิ๊งงงงงงง   ดิ๊งงงงงงงง  ดิ๊งงงงงงงงงงง     ทำไมไม่มีใครมาเปิดซักที วีเอะใจ

แอดดดดดดดดด   แล้วประตูก็เปิดออกเป็นหญิงสาวนุ่งผ้าขนหนูผืนเล็กๆแทบจะปิดด้านบนแทบไม่มิด  

จนทำให้วีได้รู้ว่า นี่เป็นห้องที่ใครๆเค้าเล่ากันว่าห้องระบายความใคร่ของนายที่บ่อน

          “  เข้ามาสิ ยืนงงอะไร  ”      หญิงสาวบอกเสียงแหลมกับร่างบางตรงหน้า           

         “  ครับ  ”           ผมเข้าไปด้านในก็เห็นนายนั่งเอนตัวอยู่บนเตียงโดยไม่ใส่เสื้อ 

แถมกางเกงยังกองอยู่ที่พื้นด้วย  หัวใจผมมันรู้สึกเจ็บแป้ปๆยังไงไม่รู้  แต่ช่างแม่งรีบๆไปวางจะได้รีบๆไป

           “  คุณอิทคะ เครื่องดื่มมาแล้วนะ  ”

อิทเงยหน้ามองก็เห็นคนที่ยกมาวางคือวีที่กำลังเดินออกไป จึงรีบเรียกตัวเอาไว้ได้ทัน

           “  วี!  ”            

           “  ครับนาย  ”                                           

           “  หันมานี่!  ”            วีหันกลับไปแล้วยืนอยู่นิ่งๆเพื่อรอฟังคำสั่งของคนเป็นนาย            

           “  อยู่นี่ ไม่ต้องลงไปข้างล่าง ”            

          “  คุณอิทคะ จะให้อยู่ทำไม เดี๋ยวเราจะมาเล่นอะไรกันไม่ใช่เหรอ  ”  หญิงสาวประท้วง            

          “  ใช่ จะให้ผมนั่งดูนายบรรเลงเพลงรักเหรอครับ  ”       วีเห็นด้วยกับสาวผิวเนียนนั่น            

          “  แล้วถ้ากูจะเป็นคนนั่งดูมึงแทนล่ะ  ”        อิทยกยิ้มที่มุมปากเมื่อเห็นหน้าวีเหวอไป            

          “  หมายความว่าไง?  ”            

         “  ไหนมึงลองเอากับผู้หญิงสิ้  ”            

         “  ถ้าคุณอยากให้จอยทำแบบนั้นกับเด็กเสิร์ฟคนนี้ ก็ได้นะคะ เค้าออกจะน่ารัก  จอยยอม  

          หญิงสาวนุ่งสั้นนั้นเดินมาที่ผม ถอดผ้ากันเปื้อนผมออก แล้วเธอก็เอามือคล้องคอ ซุกลงมาที่คอผม 

  ผู้หญิงอะไรเนี่ย??  โอ๊ย ดูเธอเข้าสิ เอามือผมไปนาบหน้าอกของเธอเอง จับมือผมบีบนม  

นวดหน้าอกนิ่มๆ นั่นไปอีก  สีหน้าเธอดูจะพอใจมากทีเดียว  น่ากลัวจริงผู้หญิงสมัยนี้

             “  คุณออกไป  ผมไม่ทำ  ”     วีเหมือนจะทนกับพฤติกรรมของหญิงสาวตรงหน้าไม่ไหว              

            “  อย่าขัดใจนายน้องสิ  เดี๋ยวพี่จะทำให้น้องไปสวรรค์นะ  ”    

 จอยว่าพลางผลักให้วีนั่งลงที่โซฟา  เธอถอดเสื้อวีออก เอามือดึงเชือกกางเกงด้านล่างอย่างชำนาญ

แล้วค่อยๆรูดกางเกงออกมาอย่างง่ายดาย จากนั้นเธอก็ขึ้นมานั่งบนตักของวี

            “  เอาสิวี มองกูทำไม?  ”            

           “  ถ้านายอยากให้ผมเอาเธอมาก ได้!!  ” 

 วีมองนายอย่างไม่พอใจแล้วก้มลงไปไซร้ที่คอผู้หญิงที่นั่งบนตักจนเธอเคลิ้มจากนั้นก็อุ้มเธอวางที่โซฟา  

นอนลงไปทับบนตัวเธอ แล้วก้มลงไปดอมดมตัวเธอลงมาเรื่อยๆจนถึงส่วนล่าง  เธอไม่รอช้าอ้าขาให้วีเอง

 ด้านในยังมีกางเกงในลูกไม้อยู่  วีหันไปมองคนบนเตียงที่ทำหน้าตึงขึ้นมาแล้วก็ล้วงมือเข้าไปสัมผัสที่ขา

ของหญิงสาวลูบไล้ จนเกี่ยวชั้นในเธอออกมาด้วย            

          “  ผมไม่เคยเอาใครเลยนะพี่  แต่…ผมจะพยายามทำให้พี่มีความสุขที่สุด ”            

        “  งั้น...ก็จัดเลยสิ  รับรองน้องจะติดใจ  ”  

        สาวตรงหน้าผมแก้ผ้าขนหนูออกแล้วก็ขยับโยนมันทิ้งไป ทำให้ผมเห็นภาพสาวเปลือยโป๊บิดไปบิดมา 

 อ้าขากว้างๆให้ผมเห็นถึงกลีบตรงนั้นอย่างชัดเจน  ผมตะลึงแล้วมองอย่างไม่เคยได้เห็นใกล้ๆแบบนี้มาก่อน

          “  วี!!  ”  อิทรู้สึกหงุดหงิดมากที่วีจ้องเรือนร่างผู้หญิงแบบนั้นแล้วยังบอกเธออีกว่าไม่เคยเอากับใคร          

          “  ผมกำลังจะเอาเธอ  นายไม่ต้องเร่งหรอกครับ  ”

วีข่มใจขยับก้มลงไปทับตัวผู้หญิงคนนี้แล้วก็ขยำที่หน้าอก บีบ คลึงจนเธอคราง

          “  โอ๊ยยยยยยยยยย  ”   

            เสียงนี่ไม่ใช่เสียงของหญิงสาวที่ร้องออกมาแต่เป็นเสียงของวีที่โดนแรงดึงจากด้านหลัง 

 แล้วก็ลอยมาอยู่ที่อกของมาเฟียที่อุ้มวีในท่านอน

          “  ไม่เคยเอากับใครงั้นเหรอ เดี๋ยวมึงได้รู้!!  ”          

          “  ปล่อยยยย  ”

ตึ้งงงงงงงงง   โอ๊ยยยย    เตียงก็นิ่มนะแต่โยนกูลงเตียงซะขนาดนี้ก็เจ็บกันบ้างแหละ วีบ่น

          “  จอย!!  ออกไปได้ละ  ”          

          “   แต่เรายัง...  ”      หญิงสาวมองมาเฟียที่เอาแต่จ้องมองเด็กเสิร์ฟที่นอนเกร็งๆอยู่บนเตียง                

         “  ฉันบอกให้ออกไป!!!  ”      อิทธิตะคอกดังจนจอยรีบสวมเสื้อผ้าแล้ววิ่งออกจากห้องไป

อย่างรวดเร็วส่วนวีใช้โอกาสตอนอิทหันไปสั่งจอยค่อยๆไต่ลงเตียงแล้วก็กำลังจะหนีแต่ไม่พ้น

           “  มึงจะไปไหน  มานี่!!  ”

โอ๊ยยยยยย  ตุ้บบบบ  อิทธิพุ่งตัวมาลากแขนวีและผลักวีลงบนเตียงอีกครั้งอย่างรุนแรง

          “  นายโกรธอะไรอีกล่ะ  ”          

        “  มึงบอกว่ามึงไม่เคยเอาใคร  แล้วที่นอนกับกูนี่ไม่ได้เรียกว่าเอากันเหรอ  ”   วีนิ่งเงียบ          

        “  กูถามมมมมมมม!!!  ”   ทำไมต้องตะคอกด้วยวะ ตกใจหมด  เค้าตะคอกแล้วก็ก้มลง

มานอนทับตัวผม จ้องเอาคำตอบใกล้ๆ          

         “  ก็... ”

        “  ก็อะไร?  หึ! ถ้ามึงตอบไม่ได้ กูจะทำให้มึงตอบได้เอง  ”  อื้อออออออออ  

             นายก้มลงมาบดขยี้กับปากผมอย่างรุนแรง  สอดลิ้นเข้ามานัวเนียกับลิ้นผม  โอ๊ยยย 

 แล้วเค้าก็กัดปากผมจนผมรับรู้ได้ถึงรสชาติเลือด ตอนนี้เค้าก็ก้มลงไปขบที่อกแล้วก็จุกทั้งสองข้าง 

         “  นายออกไปจากตัวผม... ”          

        “  ทำไม  ตอนนี้กูมีอารมณ์ชิบหาย กูจะเอามึง แล้วมึงจะทำไมวี  ”          

        “  นายก็ไปเอาผู้หญิงของนายเมื่อกี้สิ จะไล่เค้าไปทำไม  ”         

       “  กูจะเอามึง  ”     มาเฟียก้มลงไปซุกไซร้ที่คอของวี           

       “  ผมไม่ให้นายเอา ”          

       “  มึงกล้าห้ามกูเหรอวี  อยากเจ็บตัวใช่มั้ย?  ”          

       “  ผมไม่น่าเข้ามาเลย... ”          

       “  โดนกูเอาแล้วทำไม  หรือมึงชอบที่จะโดนคนอื่นเอามากกว่ากู  ”          

      “  นายก็ชอบพูดแต่แบบนี้แหละ  คราวที่แล้วก็ไล่ผม บอกให้ผมไปเอากับลูกน้องนาย 

 ไหนจะครั้งนี้ สั่งให้ผมเอากับผู้หญิงของนายอีก  ทำไม??  คิดว่าผมจะเอากับใครง่ายๆ ใครก็ได้ใช่มั้ย  ”  

 แม่งเอ๊ยยย!      วีโกรธจนโพล่งออกไปโดยไม่กลัวเลยว่าอิทธิจะไม่พอใจจนสั่งตัวเองลงโทษ  

ทั้งคู่ยังคงมองกันไม่ละสายตา  จนวีน้ำตาคลอแล้วก็ผลักคนข้างบนออกจากตัวเอง แล้ววีก็หันหลัง

กำลังจะลงจากเตียง  แต่ก็มีมือ คว้าเอววีเอาไว้แล้วก็สวมกอดจากด้านหลัง  จากนั้นอิทธิก็เอาคางเกย

อยู่ที่ไหล่ของวี จนวีหันมามอง...

         “  กูไม่ชอบ...ที่มึงบอกเค้าว่ามึงไม่เคยเอากับใคร ทั้งๆที่มึงเอากับกู  กูหงุดหงิด

ที่มึงซุกไซร้อยู่ที่ตัวผู้หญิงคนนั้นแทนที่จะเป็นกู  และกูเห็นมึงกำลังจะได้กับผู้หญิงนั่น...แล้วกูทนไม่ได้ว่ะวี  ”         

         “  แต่ทั้งหมด นายเป็นคนสั่งผมไม่ใช่เหรอ ”          

        “  แล้วมึงทำทำไม ถ้ามึงไม่อยากจะทำ?  ”         

        “  ก็มันเป็นคำสั่งจากนาย  ถ้านายไม่พอใจแล้วจะสั่งให้ผมทำเพื่ออะไร ”         

        “  แล้วตอนที่กูทำกับมึง มึงฝืนใจรึเปล่า  ”    มาเฟียหอมและจูบอยู่ไหล่ของคนตรงหน้ารอคำตอบอยู่         

        “  ถ้าผมฝืนใจ ผมไม่ปล่อยให้นายปล่อยในตัวผมหลายต่อหลายครั้งหรอก  ”

สู้ดดดดดด  อิทธิได้ยินดังนั้นจึงหอมที่กกหูของคนในอ้อมแขน ทั้งซุกไซร้และคลอเคลีย  มือไม้เริ่ม

อยู่ไม่เฉยอีกครั้ง ย้ายจากวางที่หน้าท้องมาลูบไล้จนทั่ว  แล้วก็ขยับตัวจนวีนอนลงมาที่เตียง 

 ประกบปากตัวเองลงบนปากวีมอบจูบอย่างนุ่มนวลที่สุดให้

         “  เมื่อกี้มึงขัดกู กูจะลงโทษมึงวี  ”          

         “  นาย...ไม่เอา นายจะลงโทษอะไรผม  ”     ร่างบางส่ายหน้ากลัวบทลงโทษที่นายจะทำกับตน          

         “  หึ!!  เดี๋ยวมึงก็รู้  ”

       พรืดดดดด  บ็อกเซอร์ตัวน้อยของผมถูกถอดออกพร้อมชั้นในสีขาว ปลิวไปไกลจากเตียง

  จากนั้นนายก็คลานขึ้นมาจากปลายเท้าผม ยกขาผมขึ้นสองข้างแล้วก็แทรกตัวเข้ามาตรงกลาง 

จูบ ดมอยู่ที่ขาอ่อนทั้งสองข้างไล่มาเรื่อยๆ จนถึงน้องของผม

        “  นะ..นายยย  ”     ร่างบางร้องเมื่อคนเป็นนายครอบปากลงที่น้องของเค้า ปรนนิบัติปรนเปรอให้

จนร่างบางเสร็จปล่อยของเหลวขาวขุ่นออกมา  มาเฟียจึงขยับตัวใหม่จับวีตั้งขาขึ้น ถอดกางเกงของตัวเอง

ออกแล้วจับท่อนมหึมาเสียบใส่เข้าไปในตัวของร่าง ร่างบางนอนทำหน้าไม่สู้ดีกับขนาดท่อนนั้นเท่าไหร่นัก

        “  อย่าเกร็งสิ    ”       

       “  เจ็บบบ  ”     ผมบอกไปตามตรง พอนายเสียบเข้าไปในช่องของผมได้แล้วนายก็เริ่มขยับ

 โยก แล้วก็ก้มหน้าลงมาไซร้อยู่ที่คอผมไปด้วย  อื้อออออออ  นายยยย  อ๊ะ!!  ผมโกรธเค้าไม่พอใจ

เค้าอยู่หลายวัน แล้ววันนี้เค้าก็ทำให้ผมไม่พอใจมากขึ้นอีก แต่ดูตอนนี้สิ ผมกลับใจอ่อนแล้วยอมให้เค้าอีกแล้ว 

           อ๊ะ!!!

         “  แน่น แน่นดีจริงๆ  ”          

         “  นาย...นายครับ...อื๊อ!!  ”          

          “  เรียกเสียงแบบนี้อยากได้กี่น้ำฮึ้วี  ”

        ผมก็เรียกตามปกติ ตอนนี้รู้สึกเบลอไปหมด นายกระแทกแรงมาก ผมมองหน้าคนที่รัวเอว

ที่ส่วนล่างของผม หน้าเค้าดูกำลังมีความสุข  ไม่ได้เครียด  ดูได้จากรอยยิ้มแล้วก็แววตาของเค้า

ที่มองผมสลับกับตรงนั้น

         “  ผะ...ผมขอโทษนะ...อ๊ะ!     อ๊ะ  ”           

        “  ขอ..โทษอะ..ไร   อืมมมมมม   ”       มาเฟียถามน้ำเสียงขาดๆหายๆ          

        “  ที่พูดจา...  โอ๊ยยยยย    นายยยย  ”                       

        “  จะพูดหรือจะคราง เลือกเอา  ”          

         “  อื๊อออออ       อือออออออ  นายยยยยยย  ไม่ไหวแล้วววววว  ” 

 อิทรัวเอวแรงขึ้นอีก จนวีพูดออกมาไม่ได้ ได้แต่ครางและเกร็งที่หน้าท้องรับแรงกระแทกจนถึงจุดไคลแม็กซ์

         “  ไหน  พูดต่อสิ  ”         

        “  ขอโทษ....ที่พูดจาก้าว...ร้าวไปเมื่อกี๊  ”     

      เมื่อคนด้านบนผ่อนความเร็วและแรงลงผมก็พูดออกมาได้ และไม่นานผมก็รับรู้ได้ถึงน้ำอุ่นๆ

ที่เข้ามาในตัวผม นายก็หน้ายิ้มแป้น คงสบายตัวเค้าแล้ว

       “  อือ กูจะไม่ไล่มึงให้ไปเอากับใครอีก  ”    จุ้บบบบ  นายพูดพลางก้มลงมาหอมที่หัวของผม

  ทำเอาผมใจหยุดเต้นไป 10 วิแน่ะ ผมชอบเวลาเค้าอ่อนโยนกับผมจัง  ผมมีความสุขที่ทำให้เค้ายิ้ม

ได้ผมถึงยอมเค้าแบบนี้

    พอพักไปได้ไม่นานร่างบางก็ถูกจัดแจงท่าใหม่อีกหลายต่อหลายครั้งในการบรรเลงบทเพลง

อันเร่าร้อนร่วมกันตลอดหลายชั่วโมง

          “  ไม่ไหวแล้ว  ”          ร่างบางเอ่ยบอกอีกฝ่ายด้วยเสียงล้าๆ          

          “  นี่คือบทลงโทษของมึง  ต่อไป...ถ้ามึงทำให้กูโกรธ กูจะลงโทษมึงแบบนี้อีก 

เอาให้น่วมเลย เข้าใจมั้ย ”

       ผมได้แต่พยักหน้าตอบเค้าเพราะหมดแรงจริงๆ  เหนื่อยชิบหาย แต่ก็มันส์สุดๆ นี่เป็นครั้งที่

เอากันนานที่สุดนายทำกับผมไปหลายกระบวนท่า ทั้งที่โซฟา บนโต๊ะ รอบห้องไปหมด จนตอนนี้

ผมก็นอนอยู่บนตัว ของนาย  ซึ่งไม่ยอมให้ผมลง แถมเอามือกอดเอวไว้ผมไว้แน่น

ขอบคุณคอมเม้นท์นะคะ

เม้นติเม้นชม เม้นอะไรเม้นมาได้เลย  อ่านและจะตอบทุกเม้นจริงๆสัญญา

เข้ามาจ้าาา  เข้ามาชม  เข้ามาลองอ่านกันได้  เร่เข้ามา  เร่เข้ามานะจ้ะ 55555