8
กรุงเทพ ประเทศไทย
ผมพึ่งลงจากเครื่องหลังจากกลับมาที่สวิตปัญหาทุกอย่างจบสิ้น ผมไม่ไดกลับมาที่นี้สามเดือน คิดถึงเเละโหยหาเธอคนนั้นเหลือเกิน อัญชัน ผู้หญิงที่ตราตรึงอยู่ในหัวของผมจนผมไม่สามารถที่จะลืมเธอได้เลย
เเต่ผมมันพลาดเองที่ไม่ที่หันหลังให้กลับเธอวันนั้นจนผมมาคิดได้ว่าสิ่งที่ผมทำเเบบนั้นกับเธอมันเปรียบเสมือนดูถูกเธอเอาไว้ เเละครั้งนี้ถ้าผมเจอเธอผมอยากจะอธิบายทุกอย่างให้เธอเข้าใจ
ผมสั่งให้ลูกน้องสืบตามหาเธอจากรูปที่ได้จากกล้องวงจรปิดเเต่มันเห็นใบหน้าได้เลือนลางไม่เเน่ชัดจนทำให้ทุกวันนี้ผมยังไม่ได้เบาะเเสเกี่ยวอะไรกับตัวของเธอเลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ไอ้มิคเคาะประตูเเละเดินเข้ามาหาผม
“ว่ายังไง ได้เรื่องบ้างไหม ”
ขวับ ขวับ
ไอ้มิคสายหัวเเละไม่ได้ตอบคำถามอะไรเเค่นั้นก็ทำให้รู้เเล้วว่าโอกาสที่ผมคงจะเจอเธอนั้นมันช่ายากเย็นเหลือเกิน
“ กูอยากจะรู้นักว่าคุณอัญชันของมึงเนี่ยจะสวยขนาดไหน ”
“ เสือก !!! ”
“ ครับ ”
ความจริงเเล้วไอ้มิคนี่ก็ไม่ได้จนอะไรหรอก เเต่มันไม่อยากทำงานที่บ้านมัน บ้านมันอยู่ใต้ทำสัปทานรังนก รวยจนเป็นนายหัวเเต่มันกลับไม่อยากทำงานที่ครอบครัวมันสร้างขึ้นมา มันอ้างว่าขอเวลาอีกหน่อยค่อยกลับไปทำ
“ เเล้วนี่เมื่อไหร่มึงจะกลับไปทำรังนก ”
“ ขอบอกเเล้วไงว่าขอเวลาอีกหน่อย ”
“ มึงขอจนคุณอาโทรมาต่อว่ากูเเล้วว่าไม่ปล่อยมึงกลับมาสักที ”
“ เออน่า เดี๋ยวกูคุยกะท่านเอง ”
ผมพูดแค่นั้น เสียงโทรศัพท์มันก็ดังขึ้นเเละผมกูรู้ว่าต้องเป็นพ่อมันเพราะมันทำปากให้รู้เเละเเน่นอนเรื่องที่ทั้งสองสนทนาก็ต้องเป็นเรื่องให้มันกับไปทำรังนกที่บ้านอย่างเเน่นอนเเละคำตอบของมันก็คือขอเวลาอีกหน่อย เชื่อผมเถอะมันต้องพูดเเบบนั้น
“ มึงจะไม่คิดอีกทีหรอวะ อีกอย่างคุณอาท่านก็อายุมากเเล้ว ”
“ เออ คือนี้ไปท่องราตรีกันหน่อยมะ ”
“ เปลี่ยนเรื่องเลยนะสัส ”
“ เเล้วจะไปไหม ”
“ เออๆ ”
@Pub xxx
“ ไอ้ห่ามาเที่ยว ช่วยทำหน้าตาให้มันมีความสุขหน่อยสิวะ ”
“ หึ ”
“ เเล้วนี่ไอ้ตินหายหัวไปไหนของมัน ”
ผมไม่ได้บอกมันเเต่ยกนิ้วชี้ไปให้มันดูเเทนเเล้วมันก็มองไปตามมือที่ผมชี้
“ กกสาวตลอด กูอยากรู้นักถ้าน้ำตาลมาเห็นเเบบนี้จะเหวี่ยงไอ้ตินขนาดไหน ”
“ นู้น ”
“ เหี้ย ”
ยังไม่ทันที่จะพูดจบสายตาของผมก็ดันไปเห็นน้ำตาลที่เดินเข้ามาพอดี งานนี้สนุกเเน่ไอ้ติน
“ 3 2 1 ”
ไอ้มิคนับเวลาถอยหลังความวุ่นวายที่กำลังจะเกิดขึ้นเลยครับ
“ ไอ้ติน !!!!!!! ”
ไม่ใช่เสียงของผมทั้งสองคนเเต่เป็นเสียงน้ำตาลต่างหาก
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
ตอนนี้พักเที่ยงซึ่งผมกับไอ้มิคก็ออกมาทานข้าวเที่ยงกันข้างนอก ร้านนี้คนเยอะเเต่ก็ไม่เเปลกหรอกเพราะอาหารอร่อยถูกปาก
“ ทานเสร็จเเล้วจะเข้าโรงเเรมเลยไหม ”
“ ยัง ”
“ เเต่มีประชุมนะโว๊ย ”
“ มึงเข้าไปเตรียมของก่อนเลย เดี๋ยวกูจะเเวะร้านเบเกอรี่หน้าโรงเเรมก่อนเห็นพวกพนักงานบอกว่าอร่อย ถ้าอร่อยจริงเผื่อกูจะสั่งมาเป็นอาหารว่างที่โรงแรม ”
“ เออ เเต่มึงพูดมากไปนะครับ ”
“ ไอ้นี้เดี๋ยวกูไล่กลับภูเก็ตสะหรอก ”
“ ไม่ไปโว๊ย ”
จากนั้นมันก็เข้าโรงเเรมไปส่วนผมก็เเวะที่ร้านเบเกอรี่ ภายนอกร้านก็เหมือนร้านขนมเล็กๆเเต่เเปลกที่มีคนเข้าไม่ขาดสาย สงสัยที่เขาว่าอร่อยคงจะเป็นเรื่องจริง
ข้างนอกอาจจะดูเล็กเเต่พอเดินเข้ามาในร้านมันกับมากเพราะร้านออกเเบบมาให้มีลักษณะยาวลึกเข้าไป เเต่ก็เห็นนะว่าโต๊ะว่างเเค่ไม่กี่โต๊ะเอง
“ สวัสดีค่ะ ลูกค้ารับอะไรดีคะ ”
“ ช่วงนี้มีเมนูเเนะนำอะไรบ้างครับ ”
“ ตอนนี้ทางร้านมีเมนูเเนนะก็คือ เค้กมะม่วงข้าวเหนียวสังขหยาค่ะ ”
“ วั้นผมขอที่หนึ่งพร้อมกับกาแฟร้อน ”
“ ได้ค่ะ ลูกค้ารอสักครู่นะคะ ”
การบริการถือว่าดีในระดับใช้ได้เลยเเละก็รอไม่นานเค้กกับกาเเฟก็ถูกนำมาเสิร์ฟ ไวทันใจดีจริงๆ
“ ทานให้อร่อยนะคะ ”
หลังจากที่พนักงานเดินออกไปผมก็ลองคักขึ้นมาชิม เเละใช่มันอร่อยมากโดยเฉพาะเค้กมะม่วงที่ทานคู่กับข้าวเหนียวมันช่างเข้ากันดีซะเหลือเกิน ต้องชื่นชมคนทำซะจริงๆ
เเต่ผมก็นั่งทานมาสักพักยังไม่เห็นหน้าคนทำเลยสงสัยจะยุ่งอยู่ละมั่ง
“ คิดเงินด้วยครับ ”
“ ทั้งหมด 270 บาทค่ะ ”
“ นี่ครับ คุณ! ”
ไม่น่าเชื่อว่าคนที่ผมตามหามาเกือบสามเดือนจะมาอยู่ใกล้ๆผมนี่เอง
“ อัญชัน ”
“ ขอโทษค่ะ ฉันไม่รู้จักคุณ ขอตัวนะคะ ”
“ เดี๋ยวสิ ”
เธอกำลังจะเดินหนีผมแต่ผมรั้งเเขนเธอไว้ได้เสียก่อน ผมจะไม่ยอมให้เธอหนีจากผมไปได้อีก
“ ปล่อยค่ะ ”
“ ไม่ คุยกันก่อน ”
“ ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ. ปล่อย ! “
“ เเต่ผมมี ”
“ เเต่ฉันไม่ .... ”
พรึ่บ !
“ อัญชัน !! ”
ผมตกใจมากอยู่ดีๆอัญชันก็เป็นลมล้มลงไป ผมเลยรีบอุ้มเธอออกมา
“ พวกคุณทำงานต่อเถอะ เดี๋ยวผมดูเเลอัญเอง ”
“ เเต่ว่า ”
“ ผมเป็นสามีของเธอ ”
“ คะ ? ”
ผมไม่ได้สนใจอะไรอีกเลยนอกจากจะรีบพ่อัญชันมาส่งที่โรงพยาบาล
@โรงพยาบาล
ตอนนี้ผมนั่งรออยู่ที่หน้าห้องตรวจ ไม่รู้ว่าเธอเป็นอะไรเเต่ที่สังเกตเธอหน้าซีดเหมือนจะไม่ค่อยสบายเเละบวกกับที่ยืนเถียงผมอยู่นาน รวมรวมเเล้วเรื่องที่เกิดขึ้นมันก็ยังทีผมเป็นสาเหตุของเรื่องอยู่ดี
“ คุณเป็นสามีของคนไข้ใช่ไหมครับ ”
“ ครับ เธอเป็นอะไรครับหมอ ”
“ ตอนนี้กำลังส่งเลือดไปตรวจนะครับ ผมจะย้ายคนไข้ไปห้องพักฟื้น ถ้าผลออกเเละให้น้ำเกลือบำรุงร่างกายหมดก็จะสามารถพาคนไข้กลับบ้านได้ครับ ”
“ เธอจะไม่เป็นอะไรมากใช่ไหมครับหมอ ”
“ ถ้าการสันนิฐานของหมอไม่ผิดพลาด เเละผลตรวจออกมาตรง ก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงครับ ”
“ ขอบคุณนะครับหมอ ”
ตอนนี้ผมกำลังมองของคนที่หลับอยู่บนเตียงผู้ป่วย จนาดหลับเธอยังสวยไม่เปลี่ยนเลยตั้งเเต่วันเเรกที่ผมเจอเธอ
จุ๊บ
“ ผมขอโทษนะที่รัก ”
“ ตอนนี้ผมกลับมาเเล้วกลับมาอธิบายให้คุณฟังว่าผมเสียใจเเค่ไหนที่ได้พลาดทำเเบบนั้น ทำให้คุณเสียใจ ผมกลับมาเเล้วนะ ”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ประตูถูกเคาะเเละคนที่เข้ามาก็เป็นคุณหมอ ผลตรวจคงจะออกมาเเล้วสินะ
“ ผลตรวจออกเเล้วนะครับ จะรอให้คนไข้ฟื้นก่อนหรือจะให้ผมบอกเลย ”
“ บอกเลยก็ได้ครับ เดี๋ยวผมจะบอกเธอเอง ”
“ ครับ ตอนนี้คนไข้ตั้งครรภ์ได้ 12 สัปดาห์เเล้วครับ ต่อจากนี้คุณพ่อต้องคอยดูเเลคุณเเม่ให้ดีนะครับ เพราะจากการตรวจครั้งนี้คุณเเม่พบการเสี่ยงที่จะเเท้งได้ง่าย ถ้าเป็นไปได้ก็อย่าให้คุณเเม่ทำงานหนักหรือเดินจนมากเกินไปนะครับ ”
“ ครับ ”
—————————————————————-
ท้องเเล้วจ้า 1% ที่มีความหมาย