ระหว่างที่เธอกำลังวิ่งขึ้นบันไดนั้น ด้วยความที่รีบจึงทำให้เธอสะดุดกับขั้นบันไดเข้าจนและในขณะนั้นเอง
“กรี๊ดดดดดดดดดดเฮียย”
“ฟาง!!!!”
เค้าร้องเรียกชื่อเธออย่างสุดเสียง และรีบเข้าไปหาเธอทันที
“ฮึฮึ เฮียช่วยด้วยเจ็บอ่ะ”
เธอจับไปที่ขาเพื่อบ่งบอกว่าเจ็บ
“ใครบอกให้วิ่งกันล่ะไหนให้เฮียดูสิ เห้อ...ไม่ต้องร้องนะ”
ระหว่างนั้นเองทุกคนยืนดูเหตุการณ์ตรงหน้าก็ต่างยิ้มแต่!!! ก็ต้องหุบยิ้มเมื่อเห็น.....เลือดไหลออกมา
“ท่าน!!!คะนายหญิงเลือดออกค่ะ”
“ห๊ะ!!! ”
“เฮียลูก ”
เธอกุมมือไปที่ท้องแล้วร้องไห้หนักกว่าเดิม เค้าทำอะไรไม่ถูกได้แต่นิ่งและคิดได้จึงรีบอุ้มเธอ
“เฉินไปเตรียมรถสิวะเมียกูลูกจะเป็นอะไรไม่ได้”
เฉินรีบวิ่งไปเอารถ เค้าก็รีบเดินตามไปเพราะถ้าวิ่งอาจจะเกิดแรงกระแทกได้
“ฮือ เฮียลูกเราจะไม่เป็นไรใช่ไหมคะ”
“ใช่ลูกเราต้องไม่เป็นไรเชื่อเฮียนะ”
เค้าขึ้นรถไป รถหรูแล่นด้วยความเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เค้ากอดเธอตลอดไม่ห่างและพยายามให้เธอไม่ตกใจมากเกินไป
“ฟางอย่าคิดมากนะลูกต้องอยู่กับเรา”
“จริงหรอจริงใช่มั้ย”
เค้าเองก็ตอบไม่ได้ ได้แต่พยักหน้าบอกไปแค่นั้น ถ้าเธอกับลูกเป็นอะไรไปเค้าจะไม่ให้อภัยตัวเองเลยคอยดูสิ
“เฮียถ้าลูก”
“หยุดไม่ต้องคิดไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น มันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบนั้นแน่นอน”
เธอเองก็นิ่งไป และคิดขึ้นได้ว่าเธอจะไม่ยอมเสียลูกไปเด็ดขาด รถหยุดจอดหน้าโรงพยาบาลที่ใหญ่ที่สุดและดีที่สุด ไม่รวยไม่ใหญ่เข้ารักษาไม่ได้ เมื่อรถจอดแล้วเค้าก็รีบอุ้มเธอลงจากรถแล้วส่งเธอขึ้นเตียงผู้ป่วยแล้วตรงไปห้องฉุกเฉินอย่างเร็ว เค้าคอยจับมือเธอตลอดไม่ห่างจนต้องหยุดลงที่หน้าห้องฉุกเฉิน เมื่อเธอเข้าไปแล้วเค้าก็ปล่อยโฮออกมาทันทีแล้วทรุดลงที่หน้าห้อง เมื่อเฉินเห็นก็ทำอะไรไม่ได้แค่ยืนข้างหลังให้กำลังใจเจ้านายเท่านั้น หมอพยาบาลต่างรู้ดีว่าเค้าคือใครและถ้าทำให้เค้าคนนี้ไม่พอใจละก็คงรู้ดี จึงเร่งมือต่างช่วยชีวิตผู้หญิงที่เค้ารักคนนี้ที่มีเด็กน้อยๆอยู่ในท้องจุดสุดความสามารถเท่าที่หมอจะทำได้ เวลาที่เดินมันชั่งช้าสะเหลือเกิน มันทำให้เค้าใจจะขาดอยู่แล้ว
“บอสครับขึ้นมานั่งที่โซฟาดีกว่านะครับ”
“ไม่ มึงนั่งไปเถอะกูจะรอตรงนี้”
“บอสไม่นั่งผมก็ไม่นั่งครับ”
“ความผิดก็กูอีกแล้วใช่มั้ยว่ะไอ้เฉิน กูทำให้คนที่รักเจ็บอีกแล้วใช่มั้ยว่ะ”
“ไม่ใช่นะครับบอส อย่าคิดมากเลยครับนายหญิงกับนายน้อยต้องไม่เป็นไรครับ”
“กูก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะ”
ผ่านไป...2ชั่วโมง.....ก็ยังไม่มีวี่แววว่าหมอจะออกมา
“ทำไมมันนานอย่างนี้ว่ะ”
“เสร็จงานนี้ให้บุกเลยมั้ยล่ะครับ ช้าดีนัก”
“พอๆเกินไปแล้วล่ะมึง”
ไม่นานนักประตูก็ถูกเปิดออก หมอเดินก็ออกมาอย่างช้าและก้มหน้าลงเหมือนรู้สึกผิด เค้าเห็นอย่างนั้นจึงรีบเดินเข้าไปหาหมอและถามตรงๆ
“หมอลูกเมียผมเป็นยังไงบ้าง ตอบให้ดีๆนะหมอ”
“ขอโทษด้วยครับท่านไว้ชีวิตผมเถอะนะครับ ผมทำเต็มทีแล้วครับท่าน นายหญิงเสียเลือดมาก เด็กในครรภ์เราช่วยไว้ไม่ทันครับ”
“เห้ยหมอพูดอีกทีดิ๊ แน่ใจนะว่าทำเต็มทีแล้ว”
เค้ากระชากคอหมอแล้วเหวี่ยงไปที่ฝาพนังง้างมือจะต่อยแต่ก็ต้องหยุด
...............................................................................................
“บอสครับบอสครับตื่นได้แล้วครับหมอออกมาแล้วครับ”
“อะไรนะนี่กูหลับไปตอนไหนว่ะ เมื่อกี้ฝันไปหรอว่ะเนี่ย ”
เค้าหลับไปตอนที่นั่งรออยู่เฉินเลยแบกมานั่งที่โซฟา
“เดี๋ยวค่อยว่ากันครับบอส หมอออกมาแล้วครับ”
“ไหนหมอว่ะ”
“นี่ครับ”
เค้าเดินตรงเข้าไปหาหมอ หมอก็ก้มหน้าก้มตาไม่สบตาเค้าเลย เค้าเลยคิดว่ามันต้องเหมือนไหนฝันแน่ๆเลย อยู่น้ำตาเค้าก็ไหลลงมา ทำให้หมอยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่
“หมอว่ามาเลยครับผมรอฟังอยู่”
“นายหญิงเสียเลือดมากครับ…”
หมอยังพูดไม่ทันจบ เค้ากระชากคอหมอเข้ามา
“แล้วไงต่อ”
เค้าดูโกรธนิดๆทุกอย่างดูร้อนเป็นไฟไปหมด
“เอ่อคือ คือว่า”
“คืออะไรก็พูดมาสิว่ะ”
“เอ่อคือว่า......ทางเราขอแสดงความยินดีด้วยครับ เราสามารถช่วยชีวิตนายหญิงได้ทันแม้จะเสียเลือดมากและอีกอย่างที่เราขอแสดงความยินดีอย่างยิ่งจริงๆครับลูกๆของท่านปลอดภัยครบทั้งสามคนเลยครับ”
เค้ามืออ่อนไปหมด เค้าดีใจจนปล่อยมือออกจากปกเสื้อหมอและทรุดเข่าลงไปกับพื้น
“จริงๆนะหมอ จริงใช่มั้ย ผมไม่ได้ฝันไปใช่หรืป่าว”
“จริงครับท่าน นายหญิงปลอดภัยและลูกๆของท่านก็แข็งแรงดีทุกคนครับ”
เค้าลุกขึ้นและหันไปกระโดดกอดเฉินที่ยืนยิ้มอยู่ด้านหลัง
“ไอ้เฉินมึงได้ยินมั้ยเมียกูลูกกูปลอดภัยทุกคน ”
“ได้ยินครับบอส เต็มสองหูเลยครับ”
“งั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ”
“ขอบคุณมากเลยหมอที่ช่วยเมียและลูกผม”
“ไม่เป็นไรครับเพื่อท่านแล้วทางเราจะทำเต็มที่ครับ”
“ไอ้เฉินเตรียมเงินรถบ้านให้หมอพยาบาลทุกคนที่ช่วยกันในครั้งนี้อย่างสมเกียรติด้วยนะ”
“ครับบอส ว่าแต่ผมยังไม่ได้ขนาดนี้เลยนะครับบอส”
“เออของมึงอ่ะทีหลัง”
“ขอบคุณครับท่าน ท่านใจดีจริงๆเลยครับ”
“ไม่เป็นไรหมอมีอะไรก็ไปทำเถอะ”
“ครับขอตัวนะครับ”
จากนั้นเค้าและเธอก็อยู่ที่ห้องพักสำหรับคนท้องเรียบร้อยแล้ว เธอยังคงหลับอยู่เพราะยาสลบ เค้านั่งข้างๆเธอคอยกุมมือเธอและลูบที่ท้องเธออย่างช้าๆและพูดว่า
“ขอบคุณที่ยังอยู่และปลอดภัยนะลูกของป๊าขอบคุณที่ไม่ทิ้งมาม๊าไปนะเด็กๆ”
เค้าเอาหูไปแนบติดกับท้องของเธอ ท้องที่ยังกลมและนูนออกทุกๆวัน และสุดท้ายนี้เค้าอยากขอบคุณที่สุดก็คือเธอที่เข้มแข็งคอยปกป้องลูกที่อยู่ในท้องไม่ให้หนีหายไปไหนจากเค้าและเธอ เค้าสัญญาเลยว่ามันจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้อีก จะไม่ให้มดกัดแมลงแมงจะไม่ให้ตอมเลยคอยดูสิ และขอบคุณพระเจ้าที่คอยปกป้องลูกเมียของเค้าให้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาอย่างนี้
ถ้าทุกคนเป็นอะไรไปเฮียก็คงเป็นแบบนี้เชื่อสิ
*********************************************************************************
ลุ้นมั้ยล่ะ555 เกือบต่อยหมอแล้วมั้ยล่ะเฮียก็ ใครอยากเห็นนายน้อยบ้าง ตั้งสามคนเชียวเฮียนี่เชื้อแรงเชียวทีเดียวสามคนเลย โอ้ยอยากมีมั่งแบบนี้ มีคงรักตยเลยใช่มั้ยทุกคน แต่งไปก็จะน้ำตาคลอไป แต่ก็อยกตลกมากกว่าอ่ะนะ