ตอนที่ 4 

เช้าวันใหม่ 

คงเป็นเช้าที่ยุ่งมากสำหรับฉัน เพราะวันนี้ฉันจะพาเด็กไปสมัครเรียนตามคำเรียกร้องของเด็กๆ 

"แม่ขาหนูอาบน้ำเสร็จแล้ว" ลิลลี่เดินออกมาจากห้องน้ำโดยมีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กพันรอบตัวอยู่ 

"น้องเสร็จแล้ว เข้าไปอาบต่อเลยครับเอส" 

บ้านนี้เลดี้เฟิร์สค่ะ เอสจะให้น้องอาบน้ำก่อนตลอด ฉันเริ่มให้เด็กๆอาบน้ำด้วยตัวเองเมื่อไม่นานมานี้เองแล้วมันก็ผ่านไปได้ด้วยดี 

ฉันลุกขึ้นมาเช็ดตัวเช็ดผมให้ลิลลี่ 

"สระผมยังคะ? " 

"สระแล้วค่ะ" 

"เก่งมาก"ฉันนั่งเช็ดผมให้ลิลลี่จนเริ่มแห้ง ก็หยิบชุดออกมาใส่ให้เธอต่อ 

"แอ๊ดดด" 

เอสเดินออกมาจากห้องน้ำ แหม่~~ลูกฉันเดินออกมาอย่างกับนายแบบ ฮ่าๆอนาคตไกลนะเนี่ย 

"เอสมาเดี๋ยวแม่เช็ดผมให้" 

"ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมเช็ดเอง"การที่เด็กๆรู้จักช่วยเหลือตัวเอง มันช่วยลดภาระฉันไปได้เยอะเลย 

เก่งมากเด็กๆ 

หลังจากที่เด็กๆแต่งตัวเรียบร้อยแล้วก็เป็นคิวของฉันที่จะอาบน้ำบ้าง 

"เดี๋ยวแม่อาบน้ำแปบนึงนะ เอสดูแลน้องด้วยนะลูก" 

"ครับ" 

ฉันจัดการอาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จ ระหว่างที่ฉันอาบน้ำรู้มั๊ยเด็กๆทำอะไรกัน 

"ทำอะไรกันอยู่ลูก" 

"อ่านหนังสือค่ะ"เด็กๆใฝ่เรียนมาก ลูกได้นิสัยนี้มาจากใคร แม่มันก็ไม่ได้ใฝ่เรียนขนาดนี้นะ ฮ่าๆ 

"ไปกันเถอะแม่เก็บของเสร็จเรียบร้อยแล้ว" 

เด็กๆลุกขึ้นสะพายกระเป๋าแล้วเดินไปใส่รองเท้าทั้งสองคนก่อนที่ออกจากห้องไปพร้อมกับฉัน 

ฉันพาเด็กๆมาสมัครเรียนที่โรงเรียนใกล้ๆกับห้องพักเดินไม่กี่นาทีก็ถึง 

"สวัสดีค่ะ"คุณครูยกมือไหว้ฉัน 

"สวัสดีค่ะพาเด็กๆมาสมัครเรียนค่ะ" 

"เชิญทางนี้เลยค่ะ" 

คุณครูพาฉันมากรอกข้อมูลของเด็กๆส่วนเด็กๆตอนนี้อยู่ในห้องเรียนกับเพื่อนๆแล้ว 

"เสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ" 

"ขอบคุณมากนะคะ" 

หลังจากจัดการเอกสารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็เดินไปหาเด็กๆที่ห้องเรียน ดูเหมือนลิลลี่กับเอสจะมีความสุขมากที่ได้เล่นกับเพื่อนๆ 

"แม่! " 

ทั้งลิลลี่และเอสต่างวิ่งตรงออกมาหาฉันที่หน้าห้องเรียน 

"แม่หนูมีเพื่อนแล้ว"ลิลลี่บอกฉัน 

"ยินดีด้วยค่ะ" 

"แม่ครับ แม่จะมารับผมกับน้องตอนเย็นใช่มั๊ยครับ"เอสถามเสียงใสแจ๋ว 

"ใช่แล้วค่ะ หนูอยู่ได้ใช่มั๊ย" 

"ได้ค่ะ/ครับ" 

"งั้นแม่กลับก่อนนะเจอกันตอนเย็น" 

"ค่ะ/ครับ"เด็กๆต่างจากสิ่งที่ฉันคิดไว้มากเลย 

ฉันคิดว่าเด็กๆต้องร้องไห้ตามฉันกลับแน่นอน แต่ป่าวเลยไม่มีอาการเสียใจหรือว่าอะไรเลย 

มีแค่ฉันนี่แหละที่เป็นห่วงลูกๆมาแอบอยู่หลังเสาดูเด็กๆ แต่คงไม่เป็นไรแล้วล่ะ ลิลลี่กลับไปนั่งเล่นกับเพื่อนส่วนเอสก็ไปนั่งเล่นหุ่นยนตร์กับเพื่อนผู้ชาย 

เสร็จเรื่องของลูกๆแล้ว งั้นต่อไปก็เรื่องของฉัน ไหนๆเด็กๆก็ได้เข้าเรียนแล้ว คงถึงเวลาหางานของฉันแล้วล่ะ 

ฉันเดินออกจากโรงเรียนเดินตามทางไปเรื่อยๆ แถวนี้เป็นแถวย่านใจกลางเมืองมีบริษัทตั้งเต็มไปหมด เริ่มจากบริษัทแรกมีป้ายติดรับสมัครพนักงานบัญชีพอดี 

ถือว่าฉันโชคดีมาก 

ฉันเดินเข้าไปในบริษัท บริษัทนี้ใหญ่มากฉันอยากทำงานที่นี่จัง 

"สวัสดีค่ะ ดิฉันมาสมัครงานค่ะ"ฉันเข้าไปที่ประชาสัมพันธ์ 

"เชิญด้านในเลยค่ะ" 

มีคนเดินนำฉันเข้าไปในลิฟต์กดไปที่ชั้น30 

"เตรียมเอกสารมาพร้อมแล้วใช่มั๊ยคะ"พนักงานคนที่นำฉันมาถาม 

"เรียบร้อยค่ะ" 

เค้าพาฉันมาที่ห้องๆหนึ่ง เปิดเข้าไปก็เจอกับผู้หญิงมีอายุที่ดูแล้วน่าเกรงขามบุคคิลดูดีตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ดูดีมากจริงๆ 

"ผู้จัดการคะ มีคนมาสมัครพนักงานบัญชีค่ะ" 

"เชิญนั่งค่ะ" 

ฉันนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามผู้หญิงคนนั้น 

"เชิญแนะนำตัวค่ะ" 

เริ่มกดดันละ 

ฉันเริ่มแนะนำตัวเอง เค้าก็ถามคำถามฉันก็ตอบไปตามความจริงจนคำถามสุดท้าย 

"ในใบประวัติบอกว่าคุณโสดแต่คุณมีลูกแล้วสองคน" 

"ค่ะ ฉันไม่มีสามีแต่มีลูกสองคน" 

"โอเคฉันจะไม่ถามต่อเอาเป็นว่าฉันรับเธอเข้าทำงาน เริ่มงานวันนี้เลยมั๊ยฉันจะได้ให้คนพาเธอไปที่โต๊ะทำงาน" 

"ได้ค่ะ" 

ไม่นานก็มีคนเดินเข้ามาพาฉันไปดูที่ทำงาน 

"นี่คือที่ทำงานของน้องค่ะ"โห้~~~ 

คือแบบมันดีมากทุกคนมีพื้นที่ส่วนตัว มันมีที่กั้นทุกโต๊ะดูเป็นส่วนตัวมาก 

"อ่อลืมแนะนำตัวเลย พี่ชื่อขวัญนะทำงานอยู่โต๊ะข้างๆน้องนี่แหละ" 

"ค่ะ หนูชื่อเชอรี่ค่ะเรียกเชอก็ได้ค่ะ" 

"จ๊ะ น้องเชอเดี๋ยวน้องไปเลือกของก่อนนะ"ของ ของอะไรฉันต้องเลือกอะไรหรอ 

"ของอะไรคะ? " 

"ไปเลือกMacbookจ๊ะ" 

ห๊า! นี่เค้าให้ของพนักงานแบบนี้เลยหรอ 

"ให้ฟรีหรอคะ?"ฉันถามพี่ขวัญไปเพราะสิ่งที่ได้ยินก่อนหน้านี้เป็นสิ่งที่เชื่อได้ยากมาก 

"จ๊ะ มีของให้น้องเลือกอีกเยอะตามพี่มา"อีกเยอะหรอ ตื่นเต้นจัง 

อยากเห็นหน้าเจ้าของบริษัทมาก ใจดีขนาดไหนถึงได้แจกคอมเครื่องสี่ห้าหมื่นให้พนักงานสุดยอดอ่ะ 

พี่ขวัญพาฉันเข้ามาในห้องที่มีอุปกรณ์ไอทีเต็มไปหมด 

"ไปเลือกเลยจ๊ะ" 

ฉันเดินเข้าไปที่เคาน์เตอร์ที่มีพนักงานนั่งอยู่สองคน 

"พนักงานใหม่หรอครับ" 

"ค่ะ" 

"เลือกเลยครับ"พนักงานคนนั้นหยิบใบปลิวมาให้ฉันดู 

โอ้โห้แต่ละรุ่นมีแต่อันที่แพงๆทั้งนั้นเลย 

ฉันเลือกรุ่นที่ถูกที่สุดไป ไม่กล้าเอาของแพง พนักงานก็เดินเข้าไปเอาสินค้ามาให้ฉันแต่กลับออกมามือเปล่า 

อ้าวแล้วไหนคอมฉันอ่ะ 

"เอ่อตอนนี้หรอแค่รุ่นProรุ่นเดียวครับ คงต้องเอารุ่นนี้แล้วล่ะครับ"พนักงานพูดแล้วเดินกลับเข้าไปใหม่อีกรอบ 

"อ้าว เชอไม่ได้เลือกรุ่นProหรอ"พี่ขวัญถาม 

"ป่าวค่ะ" 

"แปลกจัง ส่วนใหญ่มีแต่คนเลือกรุ่นนี้กันเพราะมันแพงที่สุดแต่ใครจะได้ก็ขึ้นอยู่กับโชคว่าช่วงนั้นมีของอยู่รึป่าว" 

นี่ฉันโชคดีหรอได้ของแพง ฮ่าๆ 

"พี่ขวัญทำไมเค้าต้องให้พนังงานขนาดนี้คะ หนูไม่เข้าใจ" 

"ก็ท่านประธานบริษัทเราน่ะสิ อยากให้พนักงานทุกคนใช่ของดีมีคุณภาพ" 

อ่อ~~~ 

"แล้วมีอะไรอีกมั๊ยคะ" 

"มีโทรศัพท์กับIpadด้วยนะ" 

โอ้แม่เจ้า บริษัทนี้สายเปย์มาก 

"ได้แล้วครับส่วนโทรศัพท์กับIpadคงไม่ต้องเลือกเพราะตอนนี้มีแค่รุ่นล่าสุด" 

โอ๊ย ฉันจะเป็นลมIphone X กับ Ipad Pro รุ่นล่าสุดกำลังจะเป็นของฉัน 

"เป็นอะไรเชอ ไม่ดีใจหรอ" 

"ดีใจค่ะ ดีใจมากเลย" 

ใครบ้างไม่ดีใจ ฉันรับของทั้งหมดแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานตนเอง 

ถ้าเด็กๆรู้ รับรองคืนนี้นอนกันดึกแน่นอน 

"เชอพี่ลืมบอกไปอีกอย่าง" 

"อะไรหรอคะ" 

"เข้างานตอน9โมงเช้านะ เลิกงาน4โมงเย็น" 

"ค่ะ" 

พี่ขวัญแกก็ไปนั่งทำงานของแก ส่วนฉันยังไม่มีงานให้ทำก็นั่งจัดโต๊ะทำงานไปก่อน 

ฉันได้ยินเสียงคนทักทายกันเสียงดังวุ่นวายไปหมด ใครมา? 

ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร จนเค้าคนนั้นเดินผ่านโต๊ะฉันไป 

"เดี๋ยวนะ ทำไมคนนั้นดูคุ้นๆ " 

"สงสัยอะไรหรอเชอถามพี่ได้นะ"พี่ขวัญชะโงกหน้าเข้ามาถาม 

"เอ่อ..ผู้ชายคนที่เดินผ่านไปเมื่อกี้คือใครหรอคะ? " 

"อะไรกันไม่รู้จักเจ้านายตัวเองได้ไง นั่นน่ะท่านประธานบริษัทชื่อคุณมาวิน" 

ค่ะชัดเจน 

ยินดีที่ได้เจอกันอีกครั้งนะมาวิน 

"ขอบคุณมากนะคะ" 

ฉันหันกลับมาที่โต๊ะตัวเอง เค้าจะจำฉันได้มั๊ยนะเค้าคงจำอิอ้วนอย่างฉันไม่ได้หรอก ถึงจำได้เค้าก็คงไม่ทักหรอก น่าอายจะตายไปที่ต้องมารู้จักกับยัยอ้วนหมูตอนอย่างฉัน 

"เชอมีงานมาให้ทำแล้วจ๊ะ" 

พี่ขวัญถืองานมาวางไว้บนโต๊ะฉันแล้วกลับไปนั่งที่โต๊ะของตนเอง 

"ขอบคุณค่ะ" 

ฉันลงมือทำงานของตัวเองที่ได้รับมอบหมาย จนเวลาล่วงเลยไปจนถึงตอนเที่ยง 

"ป่านนี้ เด็กๆจะทานข้าวกันรึยังนะ"อยู่ๆก็รู้สึกเป็นห่วงเด็กๆขึ้นมา ฉันไม่เคยห่างลูกนานขนาดนี้มาก่อนเลย 

"เชอไปกินข้าวเที่ยงกัน" 

พี่ขวัญชะโงกหน้ามาชวนฉัน 

"ค่ะ" 

ฉันกับพี่ขวัญเดินออกจากบริษัทไปกินข้าวร้านข้างๆบริษัทเป็นร้านอาหารตามสั่งที่ดูแล้วน่าจะอร่อยเพราะพนักงานบริษัทนั่งกินกันเต็มร้านเลย 

"เชอกินไร" 

"เชอเอาข้าวผัดค่ะ" 

พี่ขวัญจัดการสั่งข้าวให้ฉัน พี่แกดีมากเลยอ่ะฉันไม่คิดว่าจะเจอเพื่อนร่วมงานที่ดีขนาดนี้โชคดีของฉันจริงๆ 

"ปกติพี่มากินข้าวคนเดียวหรอคะ" 

"ป่าวหรอก พี่มากินกับไอ้น้ำแต่วันนี้ไอ้น้ำมันลาคลอด" 

"อ่อค่ะ" 

พี่ขวัญอายุประมาณสามสิบกว่าๆ พี่แกดูไม่แก่เลยยังสวยแซ่บเหมือนสาวยี่สิบต้นๆ 

ฉันนั่งกินข้าวกับพี่ขวัญไปเรื่อยๆ จนใกล้หมดเวลาพัก 

"เชอเข้าบริษัทไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่ตามไป"พี่ขวัญบอกฉันก่อนที่จะวิ่งไปที่รถคันหนึ่ง 

"อุ๊ย! "เหลือเวลาพักอีกสามนาทีจะทันมั๊ยเนี่ย ฉันรีบวิ่งเข้าบริษัทแล้วตรงไปยังลิฟต์ทันที อ่ะ!ประตูลิฟต์กำลังจะปิด 

"รอด้วยค่ะ" 

ประตูลิฟต์กำลังจะปิด โชคดีที่ฉันมาทันแต่ในความโชคดีก็ยังมีความโชคร้ายก็เพราะว่าในลิฟต์นั้นมีแค่ฉันกับเค้า 

ฉันยืนเงียบไม่คุยไม่ทักทาย แต่จะเสียมารยาทมั๊ยนะเค้าเป็นถึงท่านประธานบริษัท 

"คุณพนักงานใหม่" 

อุ๊ย! อยู่ๆเค้าก็พูดขึ้นมาทำลายบรรยากาศ 

"คะ? " 

"ไม่คิดจะทักทายท่านประธานหน่อยหรอครับ" 

"สวัสดีค่ะท่านประธาน"ฉันหันไปหาเค้าแล้วยกมือขึ้นไหว้เค้าก่อนที่จะหันกลับมาที่เดิม 

"หึ ไม่เปลี่ยนไปเลยยัยหมูตอน" 

อร๊ากกกก เค้าจำฉันได้หรอ 

ให้ตายเถอะฉันยังไม่อยากถูกไล่ออกตอนนี้นะ 

"อ่อเปลี่ยนไปหนิ...."เค้าไม่พูดต่อ 

ฉันก็ไม่รู้จะพูดอะไร เมื่อไหร่จะถึงเนี่ย 

"จากหมูธรรมดากลายมาเป็นแม่หมูซะแล้ว"เอามีดมาแทงฉันเหอะถ้าจะพูดขนาดนี้ ว่าฉันอ้วนขึ้นหรอ 

"....." 

"ติ๊ง! "ขอบคุณพระเจ้า 

"ขอตัวก่อนนะคะ" 

"หึ ไม่คิดว่าจะเจอเธออีกครั้งนะ ยัยหมูตอน" 

มาแล้วจร้า ตอนต่อไป ตอนหน้าๆจะมีบทพระเอกมากขึ้นนะคะ 

​ถ้าชอบก็ฝากกดไลค์ให้ดาวกดคอมเม้นกันดาวนะคะ​ 

​