บทที่ 20 เมียข้าใครอย่าแตะ (3)
ทที่ 20 เีข้าใคร่าแตะ (3)
ลแล้ค่ะ ติตา่าเรื่ราขหุ่ัซิ่และสาัตรีไ้ใแรูปเล่ะคะ
ขคุณทุๆ คเ้ท์ ขคุณทุโหต ทุารเี่ชจารีเร์ที่่ารั ทุคเป็ำลัใจที่สำคัญิ่ขไรเตร์ะคะ ขคุณาๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะนักอ่านที่น่ารักทุกคน
ข้าวฟ่างขอฝากเนื้อฝากตัว ฝากหัวใจและผลงานนิยายจากจินตนาการของข้าวฟ่างด้วยนะคะ
การเดินทางบนถนนสายความฝันแห่งนี้ อาจจะมีล้มลุกคลุกคลานบ้างเป็นธรรมดา
สิ่งสำคัญที่ทำให้ไม่เคยยอมแพ้หรือย่นย่อต่อความผิดพลั้งพลาดหวัง
คือคำว่า "กำลังใจ" จากเพื่อนนักอ่านที่น่ารักทุกคนค่ะ
^_________^
เป็นอีกหนึ่งคนเขียนนิยายขายฝัน
ตั้งใจทำแต่ละวันให้มีค่ามีความหมาย
อยากส่งต่อความสนุกให้ทุกดวงใจ
ได้ซึมซับและยิ้มได้ก็เพียงพอ
...แด่คนที่รักนิยายเหมือนกันค่ะ...
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น