​

บางคนวางโทรศัพท์ลงด้านข้าง ส่ายหัวให้จอมมารซ่อนกล ทศวรรษมักลวงคำรักเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ ชายหนุ่มกอดอกมองออกไปด้านนอก หลังคารูปโดมสีส้มสดยังทอประกายเข้มจัดสะท้อนแสง มือหนาจรดลายเซ็นลงบนเช็คในจำนวนเงินที่ต้องจ่ายหนักอยู่เหมือนกัน

“ก็จ่ายไป...” ดูเหมือนเขาจะเบื่อกับการพนันอะไรแบบนี้เสียแล้วสิ รู้อย่างนี้ไม่จ้างคนไปวางยาปาลิตาก็ดี

คริสโตเฟอร์เดินมานั่งเอามือไพล่เข่า มองเมษาที่กำลังปลูกดอกไม้ชนิดหนึ่ง ที่คาดว่าจะเก็บมันมาจากไหนก็ไม่ทราบได้ ที่แน่ๆ พืชทรงพุ่มนั่นอยู่ในกระถางดอกไม้ของนโปเลียน ซึ่งเขาพึ่งประมูลมาคาดว่าจะแพงโขทีเดียว พอเข้าไปใกล้ถึงรู้ว่ามันคือเดซีสีขาว

“ไปเอามาจากไหน” คนถามนั่งลงข้างกาย ตักดินเข้ากระถางช่วย

“ริมทานนะคะ มันคือดอกไม้ริมทาง” มันก็เหมือนกับเธอที่ดูไร้ค่า ไม่น่าจดจำสักเท่าไหร่

“แล้วปลูกทำไม” ดอกไม้ต้นเล็กนี้สีสันก็ไม่ได้พิเศษอะไร เธอเพี้ยนไปแล้วหรือถึงลุกขึ้นมาปลูกมันใส่กระถางล้ำค่านี่

“ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเก็บมันมา” ถ้อยคำแฝงนั้นสื่อออกมาผ่านการบอกเล่าเรื่องพืชต้นจิ๋ว “พอคิดดูดีๆ แล้วอาจจะเพราะสงสารมั๊งค่ะ” เธอยิ้มให้เขาที่ขมวดคิ้ว

“ถือว่าเอาบุญหรือ” แปลกที่เขาโยงเรื่อบุญกับต้นไม้ เพียงเพราะอยากหยอกเอินเธอบ้าง

“นั่นสิคะ ฉันคิดว่าคงไม่ได้บุญสักเท่าไหร่” เธอเลือกถอนมันทิ้งเดี๋ยวนั้น และเดินจากมา หญิงสามหันมองบัทเลอร์ที่ยืนอมทุกข์ไม่อยู่ใกล้ๆ หญิงสาวยิ้มหวานให้เขาแล้วส่ายหน้าในเชิงบอกว่าไม่เป็นไร

“ซินญอรินาขอรับ”

“ถึงเวลาตั้งโต๊ะเดี๋ยวฉันลงมานะคะ” หญิงสาวบอกก่อนเดินผ่านเลยไป

คริสโตเฟอร์รู้ในทันทีว่างานเข้า กะแหย่เล่นดันได้เรื่องของจริง ชายหนุ่มพยายามปลูกมันใหม่อีกครั้ง เขาเด็ดก้านที่หักออกจนหมด เหลือเพียงก้านเขียวไร้ดอกซึ่งดูยังไงมันก็โกลนจนไม่น่ารอด

“สงสัยรอบเดือนมั๊ง” เขาสรุปเองเสร็จสรรพ

“ทำอะไรขอรับนายท่าน” แอลเดินมาข้างหลัง แล้วพูดกับเขา

“ผมประมูลกระถางนี้มาแพง และยกให้เธอไปปลูกอะไรก็ได้ แต่เมย์เอาดอกไม้ริมทางมาปลูก” เขาบอกเล่าเหตุการณ์ให้ผู้สูงอายุที่เลี้ยงเขามาทราบ “เธอบอกว่าสงสารมัน ผมก็แค่ไม่เข้าใจว่าทำไม แต่จู่ๆ มันก็กลายเป็นแบบนี้” เขาชี้ไปที่มัน “ผู้หญิงนี่ก็แปลก”

“แล้วคำพูดก่อนหน้านั้นละขอรับ นานท่านเล่าค่อนข้างหยาบ ขอรายละเอียดสักนิดได้ไหม”

เขาเริ่มเล่าตั้งแต่ต้น และจบด้วยประโยคเฉือนใจเธอที่ว่า “ถือว่าเอาบุญหรือ”

บัทเลอร์ประสบการณ์สูง ส่ายหน้าไม่รู้จะเข้าข้างฝ่ายไหนดี เจ้านายหนุ่มยังไม่รู้ตัวว่าหญิงสาวล่วงรู้เรื่องที่แอบย่ำยีจิตใจอันบอบบางนั้นแล้ว การวางตัวเป็นกลางอาจทำใครบางคนเจ็บ เขาจะบอกคนที่กำลังซ่อมพืชที่โล้นดอกอยู่นี้ดีหรือไม่

กระทั่งจวนตัดสินใจได้

“ทำอะไรอยู่หรือครับบอส” พอลก็ได้ทักมาจากด้านหลัง

“ปลูกดอกไม้”

เลขาหน้านิ่งเดินเข้ามาใกล้แล้วส่ายนิ้วชี้ไปมาเพื่อบอกให้รักษาสัญญา และขยับปากให้บิดารับรู้ ‘เราให้สัญญากับเธอแล้ว’

พอลไม่อยากได้เงินสักสตางค์เพียงแต่อยากดัดนิสัยชอบล้อเล่นกับใจคนของเจ้านาย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเขาไม่เคยเห็นด้วยเลยสักนิด แต่ไม่สามารถแสดงความคิดเห็นได้ หรือถ้าออกปากเตือน คริสโตเฟอร์นั้นฟังแต่จะทำตามหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง จนเวลานานไปเขาเริ่มเบื่อจึงพูดเพียงเรื่องงานเท่านั้น

“ความรู้สึกคนนั้นแข็งแกร่งแต่ในขณะเดียวกันก็บอบบาง ถ้าเผลอไปแตะจุดวิกฤติเข้า มันอาจจะระเบิดก็เป็นได้นะขอรับ” แอลออกปากเตือน

“หรือจะใช่” เจ้านายหนุ่มใช้มือหน้าแทนกระบวย ช้อนน้ำจากถังเพื่อรดมันจนชุ่ม

“กระผมขอตัวก่อนใกล้ถึงเวลาตั้งโต๊ะแล้ว”

“ผมไปด้วยสิ” พอลเดินตามหลังไป

ชายหนุ่มยังง่วนกับการวิดน้ำให้เดซีจนชุ่ม ดอกสีขาวนั้นเขาเด็ดทิ้งเพราะมันหักจากก้านเกือบหมด วันนี้เธออารมณ์บูดจนเขางง ชายหนุ่มถอนหายใจอีกรอบเผื่ออะไรจะดีขึ้น