“!?”

เร็วมาก! มันเร็วจนผมปรับสมองแทบไม่ทัน! เพียงแค่ผมคิดว่าอยากมาห้องน้ำพร้อมขยับตัวนิดหน่อยเข้านั้น ผมก็มาอยู่ในห้องน้ำเลยโดยที่ขนาดผมเองยังไม่รู้ตัว ขนาดผลนี้ที่ผมพึ่งกินจะยังไม่ ‘ตื่น’ แต่ทำไมถึงรวดเร็วขนาดนี้? ความประหลาดใจของผมทำให้ความแขยงในปากหายไปทันที....

‘S System On’

หน้าต่างกล่องข้อความสีฟ้าของผมปรากฏออกมาตามความคิด ผมอยากจะรู้ว่ามันมีอะไรแปลกๆเกิดขึ้นกับตัวของผมรึเปล่า และสิ่งนั้นทำให้ผมถึงบางอ้อ

‘คุณสมบัติสไลม์’

คำอธิบาย : มวลของร่างกายของท่านจะเหลือเพียงแค่ 1/100 แต่จะไม่ส่งผลโดยตรงต่อร่างกายของท่านแต่อย่างใด

ทักษะที่ผมได้รับมาจากการหมุนรูเล็ทก่อนหน้านี้นั่นเองที่ทำให้ความเร็วของผมเร็วจนเกือบเท่าแสง เพราะร่างกายของผมเวลาใช้พลังนี้แทบจะไม่มีมวลอยู่เลย ผมแทบจะไม่อยากคิดเลยว่าผลปิกะ ปิกะ ถ้าตื่นในร่างกายของผมจะรวดเร็วมากแค่ไหน ผมลอบเก็บความตื่นเต้นนี้ไว้ในใจก่อนที่จะกระชับชุดสูทสีดำและเดินออกไปอย่างช้าๆ

‘พลังที่ทำลายได้ทั้งโลก และพลังที่รวดเร็วที่สุดในโลกอยู่ในมือของผมแล้ว’

...............................................................................................

‘วันนี้ลิซ่ามีเรื่องจะคุยกับคุณแม่ค่ะ พรุ่งนี้จะกลับไปหานะคะ’

เห้อ~

ผมได้แต่ถอนหายใจออกมา อุตส่าห์จะทำภารกิจ 1000 ครั้งแท้ๆ... แต่วันนี้ลิซ่ากลับบอกว่าจะอยู่บ้านผมจึงขอออกมาก่อนโดย ‘เดิน’ กลับเอง ความจริงแล้วผมอยากจะฝึกควบคุมพลังใหม่ต่างหาก

ร่างกายของผมกลายเป็นแสงพร้อมกับพุ่งตัวไปด้วยความเร็วจนแทบจะเรียกว่าเทเลพอร์ต ผมสามารถเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเกือบเท่าแสงได้ในตอนนี้คือระยะทางประมาณ 1 กิโลเมตร

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก”

และก็เป็นเรื่องที่แน่นอนว่า ผมที่พึ่งจะได้พลังมันมานั้นจะปลดปล่อยพลังมันได้เท่านี้ สายตาและสมองของผมเริ่มปรับตัวให้เข้ากับความเร็วขึ้นเรื่อยๆ

ความเร็วในการต่อยและเตะของผมรวดเร็วมาก โดยเฉพาะการเตะของผมที่มีความเร็วเท่ากับแสง  ผมเคลื่อนตัวเข้ามาเรื่อยๆจนมาถึงกลางป่าที่ไม่มีคนอาศัยอยู่

“ต้นนี้แหละ”

ผมมองไปยังต้นไม้ต้นหนึ่งที่มีขนาดไม่ใหญ่แต่มีความหนาเป็นอย่างมาก ทั่วทั้งขาของผมเริ่มเกิดประกายแสงออกมา ผมใช้แรงเตะโดยไม่เสริมพลังตวัดเข้าสู่ต้นไม้ต้นนั้น

โคร่มมมมม

ไม่มีเสียงของการปะทะแม้แต่น้อย เหมือนกับขาของผมนั้นได้วาดผ่านอากาศอันว่างเปล่า รู้สึกตัวอีกทีต้นไม้ต้นนั้นก็ขาดครึ่งพร้อมกับล้มลงมาเสียงดังสนั่น

‘ความเร็วคือความแรง’

คำพูดของบอลซาลิโน่ผุดขึ้นในหัวของผม ยามที่เขามาปราบรูคกี้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นยุคสมัยที่เลวร้ายที่สุดอย่างง่ายดายราวกับหายใจทิ้งเท่านั้นทำให้ผมประทับใจไม่น้อย

“เยี่ยม!”

ผมพยักหน้าให้กับผลงานในครั้งนี้อย่างปราบปลื้ม การร่วมงานในวันนี้ไม่เสียเปล่าแต่อย่างใดหลังจากนั้นผมจึงใช้พลังของผลปีศาจกับวิชาหกรูปแบบสลับกันในการเดินทางกลับบ้านอย่างรวดเร็ว

...................................................................................

“เอ๋? พี่สาว สวัสดีครับ~”

ตอนที่วิ่งเข้ามาถึงตัวเมืองแล้ว ผมเห็นพี่สาวที่อยู่ในชุดสีดำกำลังยืนอยู่ข้างถนน แม้ว่าจะดึกแล้วก็เถอะ แต่อย่างน้อยก็ควรจะเดินไปทักทายหน่อยก็ยังดี

“อ๊ะ! น้องที ไม่ได้เจอตั้งสองวันแหน่ะ”

เธอแสดงความตกใจออกมาเล็กน้อยก่อนที่จะยิ้มออกมาด้วยความดีใจ เธอชูสองนิ้วขึ้นมาตามที่เธอพูดอย่างน่ารัก มืออีกข้างหนึ่งของเธอถือถุงขนมพะรุงพะรังเต็มไปหมด

“เอ๋~ กินมื้อดึกแบบนี้ไม่กลัวอ้วนเหรอครับ?”

“บู่วววว~~ ไม่รู้!”

กิริยาท่าทางที่เธอตอบสนองต่อคำว่า ‘อ้วน’ ของผมนั้นราวกับเด็กตัวน้อยๆ

“ว่าแต่ยังไงก็เจอกันแล้ว สนใจไปกินด้วยกันกับพี่สาวไหม? อ๊ะ! ขอโทษทีนะ พี่สาวลืมไปว่าพรุ่งนี้น้องทีต้องไปโรงเรียนนี่นา”

พี่สาวชักชวนผมด้วยน้ำเสียงร่าเริงในครั้งแรก ก่อนจะคอตกลงไปหลังจากที่นึกขึ้นได้ พอเห็นสีหน้าแบบนั้นแล้วผมจะตอบปฏิเสธเธอได้ยังไงกันเล่า!

“อ่า.....พอดีว่าพรุ่งนี้ผมจะหยุดเรียนเหมือนกันครับ พึ่งกลับจากงานเลี้ยงที่น่าปวดหัวแล้วด้วย”

ความจริงแล้วก็คิดจะหยุดจริงๆนั่นแหละ ยังไงผมก็ไม่มีงานค้างอยู่แล้ว ยิ่ง ‘พรสวรรค์ของราชามด’ นั้นไม่ต้องห่วงเลยว่าผมจะเรียนตามเพื่อนไม่ทัน

“ย อย่างนั้นเหรอ? ดีใจที่สุดเลย!”

ร่างของผมถูกฉุดไปยังหน้าอกหน้าใจของเธอทันที กลิ่นหอมๆของสบู่หลังการอาบน้ำกับผิวสีแทนของสาวชายอเมริกันพูดไทยได้คล่องคนนี้ทำให้ผมหัวใจเต้น น่ารัก จะน่ารักเกินไปแล้ว!

ระหว่างทางที่เราเดินด้วยกันผมได้พูดกับเธอไปเรื่อยๆ ทักษะการหลีสาวของผมนั้นนับว่าก้าวหน้าทีเดียว

“เอ่อ วันนี้ทำไมถึงไม่เปิดร้านเหรอครับ?”

“อืม.... พอดีมีเรื่องนิดหน่อยหน่ะ แต่ไม่ต้องกังวลหรอกนะน้องที เดี๋ยวพี่สาวก็เปิดร้านใน 2-3 วันนี่แหละ!”

เธอทำหน้าลำบากใจเล็กน้อยก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงปกติอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอ...แต่....ผมรู้สึกไม่สบายใจนิดหน่อย

“ถึงแล้วหล่ะ!”

บ้านของเธอนั้นถือว่าไม่ใหญ่มาก แต่ก็เหมาะสำหรับอยู่คนเดียว ภายในบ้านของเธอตกแต่งไปด้วยโทนสีชมพูน่ารักๆ มีของน่ารักของเด็กผู้หญิงประดับเต็มไปหมด

“นั่งนี่ก่อนนะน้องที เดี๋ยวพี่สาวไปหาอะไรให้ดื่ม!”

เธอให้ผมนั่งลงบนโซฟาสีชมพูที่ดูมีราคาเล็กน้อย ก่อนที่จะวิ่งแจ้นเข้าไปในห้องครัวพร้อมกับฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี

‘รู้สึกไม่ค่อยดีแฮะ’

หลังจากที่เห็นใบหน้าลำบากใจของเธอนั้น มันทำให้ผมจมอยู่ในห้วงความคิดแบบแปลกๆ

“มาแล้ว~ มากินขนมกับดื่มกันเถอะ!”

สิ่งที่เธอถือมานั้น ก็คือไวน์ที่อยู่ในขวดที่หรูหราสองขวดจนทำให้ผมได้แต่กลืนน้ำลายแล้วไม่อยากที่จะคิดถึงราคาเลยจริงๆ

“แต่....เห้อ~ เอาเถอะครับ คงจะมีเรื่องกลุ้มใจสินะครับ ผมจะดื่มเป็นเพื่อนเอง”

“………….”

เมื่อได้ยินคำพูดของผมแล้ว เธอกลับไม่พูดเรื่องอะไรออกมา แววตาของเธอเกิดประกายแห่งความเศร้า

“ดูออกง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? นั่นสินะ....มาดื่มกันเถอะน้องที!”

.............................................................................................

“ฮืม~~~~ น้องที~ น้องทีรู้ไหมว่าพี่สาวรักน้องทีแค่ไหนอ่ะ~”

พี่สาวที่เมาหนัก เธอใช้ร่างกายอันอ่อนนุ่มของเธอพิงผมไว้และกล่าวความรู้สึกออกมา

ผมเลือกที่จะเงียบและใช้มือของผมลูบหัวของเธอไว้ ช่างเป็นคนที่คออ่อนจริงๆ

“น้องที~ที่ตอนนั้นยังเป็นแค่เด็กแท้ๆ~ แต่ตอนนี้มีแฟนแล้ว”

“ทิ้งพี่สาวอย่างนี้พี่สาวเหงานะ”

การพร่ำเพร้อของเธอเริ่มจะหนักขึ้นเรื่อยๆ ขอบตาของเธอเริ่มชื้นเหมือนกับน้ำจะไหลออกจากตาของเธอตลอดเวลา

“แต่ว่า~ น้องทีรู้ไหม? ว่าความฝันของพี่สาวหน่ะคือการที่ได้เห็นน้องทีอยู่กับพี่สาวตลอดไป~”

“แต่ว่า........ความเป็นจริงแล้วมันโหดร้ายกว่านั้น...”

การพูดของเธอเริ่มหนักขึ้นจนน้ำตาของเธอเริ่มไหลออกมา เธอเริ่มใช้ใบหน้าเปื้อนน้ำตาของเธอซบกับแผงอกของผมไว้

“น้องที…ถ ถ้าพี่สาวตกอยู่ในอันตราย...น้องทีจะช่วยพี่สาวรึเปล่า?”

คำพูดของเธอนั้น เริ่มเสียดแทงเข้าไปในอกของผม เธอหมายถึงเรื่องอะไรกันนะ?

“ผมสัญญาครับ... ไม่ว่าพี่สาวจะตกอยู่ในอันตรายแค่ไหน ผมจะไปช่วยแน่นอน”

ผมกล่าวกับเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน คำที่พูดออกไปนั้นล้วนออกมาจากจิตใจของผมอย่างแน่นอน

“น้องที....พี่สาวมีเรื่องขอร้อง.....ได้ไหม?”

ใบหน้าที่มีน้ำตาของเธอเริ่มเปลี่ยนไปเป็นจริงจัง สายตาของเธอดูแน่วแน่ราวกับเป็นเรื่องสำคัญ ใบหน้าของเธอเริ่มแดงก่ำขึ้นมา เธอสวยมากจริงๆ

“คืนนี้......ช่วยทำให้พี่สาวเป็นของน้องทีจะได้ไหม?”

มาแย้ววววววววว >< มาซะดึกเบยยยยย (ก็ดึกทุกวันนี่หว่า?) 

วันนี้ Good Night เช่นเคยนะครับ ><

หากชอบอย่าลืม Comment ให้กำลังใจด้วยเน้อครับ ><