6.00 น.
@ห้องมาร์ค
ตอนนี้ผมตื่นนอนนานแล้วและจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยก่อนที่จะมายืนอยู่ตรงร่างบางที่กำลังนอนขดตัวอยู่ข้างเตียงของผม
"นี่ตื่นได้แล้วพิมพ์ลดา ได้เวลาทำงานของเธอแล้ว" ผมปลุกพิมพ์ที่ตอนนี้นอนขดตัวอย่างกับลูกแมวด้วยความหนาวจากแอร์ที่ผมเปิด
"แม่ค่ะ...พี่พีร์พิมพ์อยากกลับบ้านช่วยพิมพ์ด้วย" ร่างบางละเมอออกมาเสียงสั่นเหมือนคนที่กำลังจะร้องไห้
"นี่พิมพ์เธอคิดว่าใช้แผนนอนละเมอแล้วจะทำให้ฉันใจอ่อนหรอ ฉันสั่งให้เธอลุกเดี๋ยวนี้พิมพ์ลดา" ตัวเล็กยังนอนนิ่งไม่ได้ยินสิ่งที่ผมสั่งออกไป
"ได้....เธอไม่ตื่นใช่ไหม" ผมพูดกับร่างบางที่นอนนิ่งก่อนที่ผมจะเดินไปหยิบถังน้ำถูพิ้นมาสาดใส่ร่างบางที่นอนอยู่
"อึก...อึก..นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ย" ฉันสำลักและสดุงตื่นขึ้นมาด้วยความเย็นจากน้ำที่ถูกร่างใหญ่สาดใส่มา
"ก็วิธีปลุกลูกหนี้ไปทำงานไงถ้าตื่นแล้วก็ทำความสะอาดพื้นห้องและจัดการตัวเธอให้เรียบร้อยและตามฉันลงไปข้างล่างฉันให้เวลา10นาที" ผมสั่งเธอก่อนที่จะเดินลงไปข้างล่างเพื่อรอเธอกินข้าว
"เอาแต่สั่งๆๆอยู่นั่นเหละอย่าให้ถึงตาฉันบ้างละกันไอโรคจิตเอ้ย" ฉันด่าเขาด้วยความโกรธและหาผ้ามาเช็ดทำความสะอาดพื้นห้องให้เรียบร้อยก่อนจะเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ
...................................................
สายน้ำเย็นๆค่อยๆไหลผ่านร่างกายอันบอบบางของฉันพร้อมกับน้ำตาแต่ตอนนี้ใจของฉันบอบบางยิ่งกว่าร่างกายเสียอีก
"ร้องไห้...ให้พอพิมพ์ร้องออกมาและแกก็ไม่ต้องเสียน้ำตาให้กับผู้ชายคนนั้นอีก" เมื่อฉันอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาแต่งตัวและรีบลงไปหามาร์คก่อนที่เขาจะอาระวาสอีก
"คุณพิมพ์เป็นยังไงบ้างค่ะหลับสบายไหมค่ะหน้าดูซีดๆนะคะไม่สบายหรือเปล่า" ป้าแมรีถามฉันอย่างเป็นห่วงพร้อมกับเอามือมาอังหน้าผากฉันเพื่อวัดความร้อนจากตัวฉัน
"หลับไม่ค่อยสบายเท่าไหรค่ะเพราะมีนายของป้านอนอยู่ด้วย" ฉันตอบป้าไปพร้อมกับยิ้มให้เพื่อไม่ให้ป้าแมรีเป็นห่วง
"คุณพิมพ์ตัวรุมๆนะคะป้าว่าทานข้าวทานยาก่อนดีกว่าค่ะจะได้ดีขึ้น" ฉันยังไม่ทันได้ตอบอะไรป้าแมรีก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังออกมาสะก่อน
"ฉันให้เวลาเธอแค่10นาทีแต่นี่มันเกินมาครึ่งชั่วโมงแล้วนะมัวทำอะไรอยู่" เสียงทุ้มของมาร์คพูดออกมาจากทางด้านหลังฉันก่อนที่ฉันจะหันไปหาเขา
"ก็มัวแต่เช็ดน้ำที่คุณเอามาสาดเพื่อปลุกฉันไงค่ะ" พิมพ์ตอบเขาอย่างประชดประชัน
"เอ่อ....ป้าว่าป้าขอตัวไปทำความสะอาดบ้านก่อนนะคะ" และเป็นอีกครั้งที่ป้าแมรีพูดขัดทั้งคู่เพื่อห้ามศึกระหว่างสองคนนี้
"ครับป้า...ส่วนเธอตามฉันมาฉันจะให้เธอเริ่มงานแรกของการเป็นลูกหนี้" ตอนแรกผมกะจะให้กินข้าวด้วยแต่เธอดันลงมาช้าเองนะ...ผมเลยต้องลงโทษเธอ
"......................" ฉันเดินตามหลังมาร์คไปโดยไม่พูดอะไรออกมา...เพราะตอนนี้ฉันปวดหัวและไม่มีอารมณ์ที่จะตอบโต้เขา
....................................................
@สวนหน้าบ้าน
"นี่งานแรกของเธอเอาดอกไม้ไปปลูกและรดน้ำให้พวกมันด้วย" ฉันมองออกไปยังในสวนที่ตอนนี้มีดอกไม้ยังไม่ได้ปลูกเต็มไปหมด
"ให้ฉันปลูกหมดนี่เลยหรอมันร้อยกว่าต้นเลยนะ" ให้ฉันทำคนเดียวนี่เขาจะใจร้ายกับฉันไปแล้วนะ
"ใช่ นี่คืองานของเธอและถ้าเธอทำไม่เสร็จก็ไม่ต้องกินข้าว" ผมสั่งเธอออกไป การปลูกดอกไม้ร้อยกว่าต้นมันมากไปสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียวหรือเปล่าแต่ไม่หรอกเพราะจะได้เหมาะสมกับที่พี่ชายเธอทำเอาไว้
"...................." พิมพ์ไม่พูดอะไรออกมาแต่เดินไปหยิบต้นไม้มาปลูกโดยไม่สนใจผม
"อ๋อ..และถ้าไม่เสร็จก็ห้ามเข้าบ้านละ" ผมบอกพิมพ์ก่อนจะเดินเข้าบ้านไปและทำไมวันนี้เธอดูหน้าซีดๆไม่ตอบโต้ผมกลับเหมือนเมื่อวาน
...........................................
@ 15.40 น.
"นี่ก็ใกล้จะ4โมงแล้วฉันปลูกได้แค่ครึ่งเดียวเองหรอเนี่ย" ฉันบ่นพรึมพรำออกมากับตัวเองที่ทำงานได้ช้าเอามากๆ
"คุณพิมพ์ป้าว่าฝนจะตกแล้วเข้ามาพักก่อนดีกว่าค่ะ" ป้าแมรีเดินออกมาบอกกับฉัน
"ไม่ดีกว่าค่ะป้าเดี๋ยวงานไม่เสร็จเจ้านายป้าจะดุพิมพ์เอาอีก" ฉันโบกมือปฏิเสธป้าแมรีไป
"อุ้ยยตายแล้ว...มือคุณพิมพ์พองหมดแล้วคะพักก่อนนะคะ" ป้าแมรีจับมือของฉันไปดูแต่ฉันก็ยังคงตอบคำเดิมก่อนที่ป้าจะเดินเข้าบ้านไปอย่างเหนื่อยใจกับฉันที่ไม่ยอมฟังท่าน
ครึ่มมมมม.....เปรี้ยง (เสียงฟ้าร้อง)
"อร้ายยย โอ้ยยยขอร้องหละฝนอย่าตกเลยนะ" ฉันพูดยังไม่ทันขาดคำหยดน้ำใสๆก็กระหน่ำหล่นลงมาจากท้องฟ้าใส่ฉัน
"เออโอเคดี......จะได้ไม่ต้องลดน้ำต้นไม้ให้เหนื่อย" ฉันก็พูดเข้าข้างตัวเองไปงั้นเหละ
@ในบ้าน
"คุณมาร์คค่ะป้าว่าให้คุณพิมพ์เข้ามาพักกินข้าวกินปลาเถอะค่ะ คุณเขายังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าเลยนะคะและที่สำคัญฝนก็ตกหนักด้วยและนี้ก็จะมืดแล้วนะคะ" ป้าแมรีพูดออกมาไม่หยุดเพื่อให้ผมใจอ่อนกับคนข้างนอก
"ไม่ได้ครับป้าผมพูดคำไหนก็คำนั้นถ้าเขายังทำไม่เสร็จก็ห้ามเข้าบ้านและป้าก็ห้ามเอาอาหารออกไปให้พิมพ์ด้วยนะครับ" ผมพูดกับป้าแมรีจบก็เดินขึ้นไปทำงานต่อที่ห้อง
@ห้องนอน
(คุณมาร์คครับตอนนี้นายพีร์กลับมาจากเมืองนอกแล้วครับและกำลังตามหาตัวคุณพิมพ์ลดาอยู่ครับ) คริสรายงานเจ้านายของตนผ่านสายโทรศัพย์ออกไปตามคำสั่งที่นายให้ไปสืบมา
"ให้มันตามหาไปและมีเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับมันอีกเอามารายงานฉันด้วย" ผมสั่งคริสกก่อนที่จะมีเสียงเคราะประตูจากป้าแมรีดังขึ้นมาขัดจังหวะการคุยของผม
ก็อก ๆ ๆ
"คุณมาร์ช่วยด้วยค่ะคุณพิมพ์เป็นลมหมดสติอยู่หน้าบ้านค่ะ"
###################
ไรท์กลับมาแล้วจร้าาาาาาาา.........นี่แค่งานแรกพี่มาร์คก็ใช้หนูพิมพ์จนเป็นลมแล้วงานต่อไปจะเป็นอย่างไงเนี่ยรอติดตามด้วยน้าจร้าาา
ตัวละครเพิ่มเติม
นี่คริสนะจร้าาา ลูกน้องคนสนิทของมาร์คเป็นชาวอเมริกาจร้าาา
***บุคคลในภาพไม่เกี่ยวข้องน้าเป็นแค่ภาพมโนของไรท์จร้าา***
******ฝากกดติดตาม ถูกใจและคอมเม้นให้ไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณจร้าาา******