​

​

ตู้ม​มมมมมม

​เสียงระเบิดดังขึ้นมาจากทางโกดังบริษัทใหญ่ของมาร์ค ต้วน ผู้บริหารที่มีอายุเพียงแค่25ปี

"นายครับเป็นอะไรหรือเปล่าครับ" คริสลูกน้องคนสนิทถามนายของตนอย่างเป็นห่วงเพราะตอนนี้เขาทั้งสองคนได้ตกอยู่ในอันตรายครั้งนี้ด้วย

"ไม่เป็นไรมาก แกรีบไปจับตัวคนวางระเบิดมาให้ฉันเดี๋ยวนี้" มาร์คสั่งลูกน้องคนสนิทออกไปก่อนที่ตนเองจะไปดูคนเจ็บที่โดนลูกหลงจากระเบิด

@ ห้องทำงานมาร์ค

ผมมาร์ค ต้วน เป็นเจ้าของธุรกิจอสังหาทั้งในและต่างประเทศรวมถึงบริษัทที่พึ่งจะโดนระเบิดไปเมื่อกี้ด้วยส่วนอีกคนคือคริสเป็นลูกน้องคนสนิทที่ผมไว้วางในเพราะมันได้ทำงานกับผมมานานและนอกจากนี่ผมยังมีเพื่อนสนิทในกลุ่มGot7อีก 6 คนก็คือ....

ก็อกๆๆๆๆ

"เข้ามาได้" ผมตอบออกไปก่อนที่คริสจะเปิดประตูเข้ามา

"นายครับผมจับตัวคนวางระเบิดได้แล้วครับมันสารภาพว่าคนที่จ้างมันมาคือนายพีรพงศ์เจ้าของบริษัทคู่แข่งรายใหญ่ของเราครับและนอกจากครั้งนี้แล้วนายพีรพงศ์ยังเคยรอบทำร้ายนายครั้งก่อนและใส่ร้ายบริษัทเราจนต้องเสียเงินไปถึง'ห้าสิบล้านบาท'และนี้ประวัตินายพีรพงศ์และครอบครัวครับ" คริสยื่นเอกสารให้กับผม

"ส่วนเรื่องระเบิดวันนี้ไม่มีคนเสียชีวิตครับ...มีแต่คนเจ็บสามคนครับผมจายค่ารับษาและค่าทำขวัญให้ครอบครัวพวกเขาแล้ว"

"มีแค่นี้ใช่ไหม" ผมถามคริสแต่ตาก็จ้องมองอยู่กับกระดาษสีขาวที่มีประวัติของศัตรูอยู่

"มีอีกเรื่องครับถ้าหากเราจะเล่นงานบริษัทมันโดยตรงตอนนี้อาจจะกระทบมาถึงบริษัทเราได้ครับ"

"ขอบใจมากนะคริส...เดี๋ยวเรื่องนี้ฉันจัดการเองถ้าไม่มีอะไรแล้วนายไปจัดการงานนายต่อเถอะ" ผมพูดออกไปโดยที่ตายังมองอยู่กับประวัติของคู่แข่งคนสำคัญอยู่ซึ่งมันได้ลอบกัดผมมาหลายครั้งแล้วและครั้งนี้ถึงเวลาที่ผมต้องเอาคืนมันซักที

"เล่นทางตรงไม่ได้ก็เล่นทางอ้อมสิ...จริงไหมพิมพ์ลดา พงศ์สวัสดิ์" ผมพรึมพรำออกมาพร้อมมองไปที่รูปของผู้หญิงผิวขาวปากอมชมพูที่มองกี่ครั้งก็น่าลองจูบสักครั้งว่ารสชาติจะหวานหอมขนาดไหน..แต่ติดอยู่ที่เธอเป็นน้องสาวของศัตรู

..........................................

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป.....

@ บ้านพงศ์สวัสดิ์

​

*(บ้านยัยตัวเล็กของเรานะจร้าาา) *​

"พี่พีร์ค่ะพิมพ์ขอไปเที่ยวกับซองกับเดียนะค่ะ" ฉันขอพี่พีร์พี่ชายสุดที่รักของฉันและครั้งนี้ฉันต้องขอออกไปเที่ยวให้ได้เลยและที่พี่พีร์ไม่ชอบให้ฉันออกไปไหนก็เพราะฉันป่วยอยู่บ่อยๆเขาคงกลัวว่าอาการป่วยฉันจะกำเริบขึ้นมาอีก

"ไม่ได้ค่ะตัวเล็กไปเที่ยวตอนกลางคืนมันอันตราย อีกอย่างร่างกายเรายิ่งไม่แข็งแรงอยู่ด้วยและพรุ้งนี้เราต้องไปหาหมอนะค่ะ" พี่พีร์บอกกับฉันอย่างเป็นห่วงเพราะเรามีกันอยู่แค่สองคนส่วนพ่อกับแม่ต้องไปดูแลงานอยู่ที่อเมริกานานๆทีจะกลับหรือไม่เราสองคนก็จะไปเยี่ยมท่านๆกันเอง

"แต่พี่พีร์ค่ะวันนี้เป็นวันเกิดของนาเดียนะค่ะให้พิมพ์ไปเถอะนะ นะนะนะนะ" ฉันใช้ลูกอ้อนโดยการทำหน้าเป็นลูกแมวหงอยกับพี่พีร์พร้อมกับถูหน้าลงแขนแกร่งของพี่ชาย...แบบนี้ต้องได้แน่นอน 

3.............

2........

1....

"ก็ได้ค่ะตัวเล็ก" พี่พีร์บอกฉันอย่างเหนื่อยใจกับฉันแต่วิธีนี้ก็ได้ผมทุกทีสินะ

"เย้..พี่พีร์ใจดีที่สุดในโลกเลย" ฉันเข้าไปกอดร่างแกร่งอย่างดีใจก่อนที่จะถูกพี่ชายเพียงคนเดียวผลักออกอย่าแกล้งฉัน

"ไม่ต้องมาเย้เลยนะเรา แต่ข้อตกลงเราต้องกลับบ้านก่อนสามทุ่มและห้ามดื่มเหล้าตกลงไหม" พี่พีร์บอกกับฉันอย่างเป็นห่วง

"ตกลงค่ะ....พิมพ์รักพี่พีร์ที่สุดในโลกเลย หอมหน่อย" ฉันเข้าไปกอดพี่พีร์ก่อนที่จะหอมแก้มไปหนึ่งที่และรีบขึ้นไปแต่งตัวเพื่อออกไปเจบีคลับ คลับที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพเลยละ

#######################

จบไปแล้วกับตอนแรกเป็นยังไงกันบ้างงงงง สนุก ไมสนุกก็คอมเม้นกันได้น้าาาา หรือจะกดติดตามและถูกใจเป็นกำลังใจให้กับนักเขียนมือใหม่ก็ได้นะค้าาาาา

​****ฝากกดถูกใจ กดติดตามและคอมเม้นเป็นกำลังใจให้จางหยีด้วยนะค่ะ****