EP.30

​

เคทเดินทางมายังโรงแรมที่เรนและครอบครัวพักซึ่งก็ไม่ใช่โรงแรมใครอื่นไกลแต่เป็นโรงแรมในเครือธุรกิจของเรนนั่นเอง 

เคทนั่งรอเวลาลักพาตัวเมเบลสภาพตัวของเธอตอนนี้ไม่ต่างจากคนบ้าไม่มีสติ ในหัวของเธอในตอนนี้คือฆ่าเมเบลทิ้งเพราะเมเบลคือมารขัดขวางของเธอ ที่ทำให้เธอไม่สมหวังกับเรน

เมเบล PART

"แม่ค้าบผม...ผมง่วงแล้วอยากนอนจังคร้าบบ"  เลโอเดินเข้ามาหาฉันแล้วสะกิดที่ขาเขาอ้อนเหมือนลูกแมวน้อย 

"เดี๋ยวเบลเอาลูกขึ้นไปนอนก่อนเลยนะพี่จะซื้ออาหารขึ้นไปทีหลัง"

"อืม" ฉันอุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นมาอยู่ในอ้อมอกแล้วค่อยๆเดินเพื่อเข้าจะไปในโรงแรมแต่ในระหว่างที่เดินนั้นเหมือนมีคนคอยเดินตามหลังอยู่แต่พอหันไปก็ไม่พบ ฉันเร่งฝีเท้ามากขึ้นก็เหมือนว่าจะมีคนตามหลังเร็วขึ้นกว่าเดิม แต่อยู่ดีๆก็เหมือนว่ามีมือเอาผ้ามาแปะที่จมูก และดวงตาของฉันก็ค่อยๆปิดทีละนิดจนภาพที่เห็นมืดไปหมด

เคท PART

"ตอนนี้ฉันพาตัวนังสองแม่ลูกมาไว้แถวโกดังล้างแล้วมัดมันไว้กับเสาเหล็กจัดการมัดขาทั้งสองและแขนทั้งสองข้าง ซึ่งตอนนี้พวกมันยังสลบอยู่

ฉันเดินไปหาลูกชายของมันที่ผูกติดข้างๆกับเมเบลฉันช้อนคางของเด็กคนนี้ขึ้น

"หึ~ไอเด็กนรกแกเกิดมาทำไม" 

"แกเป็นใคร"

"เป็นคนใบโลกใบนี้แหละ" ที่มันไม่รู้ว่าฉันคือใครก็เพราะตอนนี้ฉันเอาไอโม่งสีดำคลุมหัวเอาไว้ไง

"แกต้องการอะไรจากฉันกับลูก"

"ต้องการให้แกกับลูกแกตายยังไงละ...อีโง่!!!"ฉันพูดพรางแล้วใช้มือจิกที่เส้นผมของมันขึ้นมา

"ฉันกับลูกไปทำอะไรให้แก" 

"ทำให้ฉันไม่เหลืออะไร" 

"คะะ...คะะ..เคท" ฉันพูดชื่ออกไปมันต้องใช่แน่แล้วมันต้องใช่

"ใช่~ฉันเอง" เคทพูดแล้วก็ถอดไอโม่งสีดำที่คลุมหัวของเธอออกจากศีรษะ 

"รู้ก็ดีแล้ว...จะได้ไม่ต้องพูดมาก" 

"เธอจับฉันมาทำไม" เมเบลเอ่ยถามเคท

"จับมาฆ่าไงละ อีโง่ถามได้" เคทพูดแล้วใช้นิ้วชีผลักเข้าที่หน้าผากของเมเบล

"ถ้าเธอจะจับก็จับฉันมาคนเดียวสิทำไมต้องจับลูกของฉันมาด้วย" เมเบลถามต่อ

"ก็เพราะว่าถ้าจับแกมาคนเดียวคงไม่สนุก" 

เคทเดินไปข้างเด็กน้อยตัวเล็กแล้วหยิบปืนพกขึ้นมาเธอจ่อปืนพกกระบอกนี้ให้อยู่ในระดับหน้าผากแต่เธอยังไม่ได้ลั่นไกรแค่นั้นเอง

"เธออย่าทำร้ายลูกฉันเลยนะ~ทำฉันคนเดียวก็พอ" พอเคทได้ยินคำพูดที่ออกมาจากปากของเมเบลเธอก็เลื่อนตำแหน่งปืนจากเด็กน้อยหันมาสู่เมเบล

"ฆ่าฉันเลยสิ...ฆ่าเลย" 

"อย่างแกนะถ้าฆ่าเลยมันก็ไม่สนุกนะสิต้องทำให้ตายอย่างช้าๆ"

เรน PART

​ผมขึ้นมาบนห้องพร้อมของกินเยอะแยะแต่เมเบลกับลูกหายไปไหนก็ไม่รู้ ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำแต่ก็ไม่พบอ่ะ แล้วเธออยู่ไหนละเนี่ยไหนบอกจะพาลูกขึ้นมานอน ผมตัดสินใจโทรไปหาเมเบลแต่ว่าสิ่งที่ได้คือเธอไม่ได้รับสาย ซึ่งตอนนี้ผมกังวลหนักมากกลัวเธอเป็นอะไร โทรไปก็ไม่รับอ่ะ

เคท PART

​ฉันเดินออกไปข้างนอกล็อคกุญแจแล้วเห็นกาบมะพร้าวท่อนไม้เลยขนมาด้วย รู้ไหมทำถึงขนมาเพราะฉันจะก่อควันให้ยัยสองแม่ลูกนั่นสำลักควันเพราะในโกดังล้างที่ฉันเอาตัวเมเบลกับลูกมันไปซ่อนนะมันไม่มีหน้าต่าง

แกร๊กก

ฉันไขกุญแจแล้วจัดการก่อไฟโดยพัดให้มันมีคสันเยอะแล้วไล่ให้ควันหันไปทางสองแม่ลูกนั่น

"แม่คร้าบ...เรามาอยู่ที่นี่ได้ไง"

"เราโดนจับตัวมาคร้าบ" 

"แล้วพ่อล่ะทำไมไม่โดนจับมาเหมือนพวกเรา" 

"..."

"แล้วพ่ออยู่ไหนละ"

"พ่ออาจจะกำลังหาพวกเราอยู่ก็ได้"

"ไง~ตื่นแล้วหรอไอเด็กมารหัวขน" 

"ป้าเป็นใครอ่ะ"

"เป็นคนที่จะฆ่าแกกับแม่แกไง"

"อย่าทำไรแม่ผมนะ" เลโอใช้ฟันกัดเข้าที่แขนของ

เคทอย่างแรง

โอ๊ยยย!!!!

"ไอเด็กนรก"

"เอาล่ะฉันไม่อยากจะเถียงกับพวกแกแล้ว" เคทเดินออกจากห้องโกดังล้างนี้แล้วล็อคด้วยกุญแจตามเดิมเธอได้แต่รอเวลาให้ควันอบอวนภายในโกดังนั้น

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

​แคก...แคก...แคก เลโอและเมเบลต่างไอออกมาเพราะสำลักควัน 

"แม่ครับเมื่อไรพ่อจะช่วยเรา"

"เดี๋ยวพ่อก็มาช่วยเราแล้วหละ"

ฟรานเซส PART

"​ช่วงนี้ผมมาเที่ยวทะเลคนเดียว และผมก็ได้กลิ่นควันเหม็นๆลอยมาจากที่โกดังร้างแถวนี้ผมจึงเดินไปแถวนั้นแต่สายตาของผมมันก็ไปสะดุดไปอยู่ที่พื้นทราย ผมเลยเห็นโทรศัพท์ของเมเบล ที่ผมมั่นใจว่าเป็นของเธอก็เพราะเคสกับโทรศัพท์เนี่ยแหละ

ผมเก็บมันมาใส่กระเป๋ากางเกง แล้วเดินมาหยุดอยู่ที่โกดังล้างจนได้  จะบอกว่ามันโคตรแสบตาเลยอ่ะคือแบบควันก็โคตรเยอะแล้วที่นี้ข้างในผมว่ามันต้องมีคนอยู่ แต่ก่อนที่จะเข้าไปประตูมันล็อคเว้ย ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีแต่ดันเหลือบไปเห็นค้อนมันวางอยู่บนโต๊ะไม้ผุๆโต๊ะนึงผมจัดการใช้อีกด้านของค้อนงัดที่แม่กุญแจ ใช้เวลาไม่นานหลอกผมก้ทำแม่กุยแจหลุดผมไม่รอช้าจัดการเปิดเข้าไปเลยครับ  สิ่งที่ผมเจอมันโคตรอึ้งเลยอ่ะ อึ้งจริงๆนะเว้ย ก็คือผมเห็นเมเบลแล้วก็เด็กผู้ชายคนนึงคาดว่าน่าจะเป็นลูกของเธอกับไอเรน แต่หยุดพูดเรื่องนี้ก่อน คือทั้งสองคนนี้สลบไปแล้วมือและขาทั้งสองข้างก็ยังถูกมัดด้วยเชือกอีก 'อย่าให้ไอฟรานคนนี้รู้นะเว้ย...ว่าใครแม่งทำเมเบลของกู'  ผมจัดการแกะเชือกที่แขนและขาของเมเบลและลูกให้เป็นอิสระ 

ผมจัดการหยิบโทรศัพท์ของเมเบลขึ้นมาเพื่อจะโทรหาไอเรนดีนะที่โทรศัพท์เมเบลมันไม่มีรหัสอ่ะผมจัดการกดเข้าไปในรายชื่อผู้ติดต่อ ก็เจอคำว่า 'พี่เรน' โหชัดเจนเลยครับอย่างนี้สิติดต่อได้ง่ายหน่อย แต่ก็สงสัยนะว่าไอเรนมันเป็นสามีภาษาอะไรเนี่ยทำไมเมียกับลูกหายไม่รู้ว่ะ แอย่างนี้ต้องโทรไปด่า เฮ้ย!!!แม่งไม่ใช้แล้วกูต้องโทรให้มันมาช่วยไม่ใช้ให้มาด่า ติดตลกไปอีก

ตู๊ด.... ตู๊ด....ตู๊ด

"ฮาโหลเบลทำไมตอนแรกที่โทรไปไม่รับสายพี่วะแม่งโคตรหัวร้อนเลยอ่ะบอกตรง" โหไอสัสเอ้ยนี่กูยังไม่ได้พูดไรเลยครัช ไอสัสแร็ปใส่กู

"ขอโทษค่ะ" แล้วกูดัดเสียงเพื่อไรวะเนี่ย

"ทำไมเบลเสียงเปลี่ยนอ่ะเสียงเหมือนกระเทยควายเลย" โหขยี้กูไอสัส

"พอๆกูฟรานเซสเองแล้วกูจะบอกอะไรให้มึงฟังนะคร้าบไอคุณเรนเมียมึงโดนลักพาตัวมาอยู่โกดังล้างเนี่่ย"

"โกดังล้างตรงไหน"

"โกดังล้างที่ถัดจากโรงแรม R มาประมาณเกือบ700 เมตร รีบมานะเว้ย"

"เออ~กูจะรีบไป" เรนตอบ

​WRITER TALK

​"กลับมาอัพให้แล้วจ้า ไรท์จะบอกว่าเรื่องนี้จบตอนหน้าเด้อ บ๊ายบายจ้ารีดทุกคนไปละ"

​