"ซันคะ"

 

เราสองคนหันไปตามเสียงเรียกของใครคนซึ่งเจ้าของเสียงคือผู้หญิงคนนึงที่สวยเลยทีเดียวตัวสูงกว่าฉันเล็กน้อยแต่ถ้าถามว่าฉันกับยัยนั่นใครสวยกว่ากันก็คงจะเป็นฉันนี่แหละที่สวยกว่า

 

"อ้าววินนี่เธอมีธุระอะไรกับฉันรึป่าว" เขาคงถามไปตามมารยาทดูจากเสียงแล้ว

 

"ป่าวค่ะวินนี่เห็นเลยแวะมาทัก แล้วนี่ซันมากับใครหรอคะ"

 

ยัยนั่นพูดพร้อมหันมามองฉันแบบหาเรื่องหน่อยๆหล่ะ ฉันก็มองกลับสิกลัวอะไรยัยบ้านี่พึ่งเคยเห็นกันแท้ๆมามองแบบนี้ชิ

 

"น้องที่คณะอ่ะ"

 

อะไรนะเขาบอกว่าฉันเป็นน้องที่คณะหรอก็ใช่สิเราไม่ได้เป็นอะไรกันนิ แต่เอ๊ะฉันจะน้อยใจเขาทำไมที่เขาพูดมันก็ถูกแล้วนี่ฉันมันก็แค่น้องที่คณะเดียวกันเท่านั้น

 

"ขวัญขอตัวนะคะ เชิญคุยกันตามสบายค่ะ"

 

ฉันรีบเดินออกมาจะได้รีบซื้อของรีบกลับอยากพักจะแย่พูดตรงๆส่วนนั้นของฉันยังไม่หายปวดเลยด้วยซ้ำแต่เดินไปได้ไม่ไกลจากเขานักก็มีมือใครที่ไหนมาดึงฉันไว้ก็ไม่รู้

 

"เห้ย เดินหนีมาทำไมวะงอนหรอ"

 

เป็นพี่ซ้นนั่นเองเขาถามใครงอนไม่มีใครงอนเขานิแค่แยกออกมาจะได้รีบไปซื้อของแค่นั้น

 

"ป่าวค่ะหนูจะงอนพี่เรื่องอะไรหล่ะ"

 

ฉันพูดและกำลังจะเดินหนีแต่เขารั้งแขนฉันไว้ก่อนฉันเลยหันกลับไปมองเขาแบบไม่พอใจนิดๆ

 

"ไม่พอใจหรอที่พี่บอกว่าเราเป็นน้องที่คณะ"

 

"ป่าวค่ะไม่ได้ไม่พอใจหรืองอนอะไรพี่ทั้งนั้น ที่พี่พูดมันถูกแล้วหนูก็เป็นแค่น้องที่คณะไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วหนูจะงอนพี่ทำไมพอใจกับคำตอบรึยังคะ"

 

"แล้วเดินหนีออกมาทำไม"

 

"แค่จะรีบซื้อของแล้วรีบกลับค่ะอยากพักผ่อน"

 

ฉันตอบเขาไปแล้วเดินออกมาอีกครั้งคราวนี้เขาแค่เดินตามมาเงียบๆไม่พูดอะไรจนฉันซื้อของและจ่ายเงินเรียบร้อยเขาก็มาส่งฉัน ระหว่างทางไม่มีใครพูดอะไรกันจนถึงคอนโดฉัน

 

"ขอบคุณที่มาส่งนะคะ" ฉันนที่กำลังจะเปิดประตูรถแต่โดนเขาดึงไว้ก่อน

 

"อื้อ อื้อออออ"

 

จูบ!!!เขาจูบฉันอีกแล้วแต่ครั้งนี้ฉันรับรู้ว่ามันอ่อนโยนกว่าทุกครั้ง ความรู้สึกแปลกใหม่มาแทนที่ความขยะแขยงที่มีให้เขาในครั้งก่อนมันไม่มีแล้วหรือฉันจะแอบรู้สึกกับเขากันนะ แต่ฉันจะชอบคนที่ทำร้ายฉันได้ยังไงไม่มีทาง ไม่นานเขาก็ถอนจูบออกฉันไม่พูดอะไรแล้วลงจากรถทันที

 

สองอาทิตย์ต่อมา

 

นี่ก็ผ่านมาสองอาทิตย์แล้วที่ฉันกับพี่เขาไม่ได้เจอกันเลยหลังจากวันนั้น ฉันยอมรับว่าสองอาทิตย์ที่ผ่านมาฉันคิดเรื่องพี่เขาตลอดคิดว่าเขาไปไหนเขาทำอะไรวันเฉลยพี่รหัสเขาก็ไม่อยู่ ฉันคงชอบพี่เขาขึ้นมาจริงๆสินะ ถึงพี่เขาจะทำเรื่องเลวร้ายไว้กับฉันก็เถอะก็ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้นี่นาแต่ชั่งเถอะ เขาหายไปแบบนี้ก็ดีฉันจะได้ตัดใจจากเขาถึงจะรู้ว่าไม่มีหวังตั้งแต่แรก และวันนี้ฉันนัดกับไวน์ไปผับDกะจะดื่มให้ลืมเรื่องทั้งหมดไปเลยจะว่าฉันใจง่ายก็ได้ยอมรับแต่โดยดี

 

21:30น.

 

ตอนนี้ฉันอยู่หน้าผับที่นัดกับเพื่อนไว้แล้วเลยจะโทรหามันซะหน่อยว่าอยู่ตรงไหน

 

"มึงอยู่ไหนไวน์" ฉันถามออกไป

 

"โต๊ะเดิมเดินเข้ามาเลยมึง"

 

ฉันนวางสายแล้วเดินเข้าไปข้างในทันที

 

"วันนี้เปรี้ยวนะมึงของขวัญ" นี่คือคำทักทายของเพื่อนตัวดีของฉัน

 

"ก็ธรรมดาป่ะมึง"

 

ฉันตอบพร้อมทำหน้ายียวนใส่มันนิดๆด้วยย เราดื่มกันไปซักพักไวน์ก็พูดขึ้น

 

"มึงเต้นกันป่ะ"

 

"ไม่อ่ะมึงไปเต้นเหอะเดี๋ยวกูไปห้องน้ำแปป"

 

มันกำลังจะอ้าปากถามว่าให้ไปเป็นเพื่อนมั้ยแต่ฉันชิงบอกมันซะก่อนว่าไม่เป็นไร

 

ฉันเดินมาจนถึงห้องน้ำแต่ยังไม่ทันจะได้เข้าอีกห้องนึงก็เปิดประตูมาพอดี และสิ่งที่ฉันเห็นมันทำให้ใจของฉันกระตุกวูบทันทีนั่นก็คือฉันเห็นพี่ซันเดินออกมากับผู้หญิงคนนึงซึ่งฉันจำได้ว่าคือคนเดียวกับที่เรียกพี่เขาวันนั้น นี่รึป่าวนะที่ทำให้เขาหายไปเราสบตากันแค่ชั่วครู่ก่อนที่ฉันจะเดินเข้าห้องน้ำไปฉันควรจะทำตัวยังไงดีตอนนี้

 

SUN TALK.

 

หลังจากวันนั้นสองอาทิตย์มานี้ผมก็ไม่ยุ่งกับเธออีกเลย หลังจากที่วินนี่มาหาผมที่ผับวันนี้เราก็มีอะไรกันในห้องน้ำนั่นแหละจริงๆห้องข้างบนของผมก็มีแต่ผมไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายเลยไปห้องน้ำดีกว่าอีกอย่างผับผม ผมมั่นใจว่ามันสะอาดพอที่จะมีอะไรกันได้ แต่ผมก็ไม่คิดว่าออกมาแล้วจะเจอเธอพอดีหลังจากที่ไม่ได้เจอกัน

 

เธอกลับมาเจอผมตอนออกมากับผู้หญิง ผมใจหายเล็กน้อยที่เธอมาเห็นผมในภาพแบบนี้ เราสบตากันชั่วครู่ก่อนที่เธอจะเข้าห้องน้ำไปผมเห็นแววตาผิดหวังจากในตาของเธอแว้บนึงหรือผมคิดมากไปเอง แต่ก็ชั่งเถอะผมไม่ได้คิดอะไรกับเธออยู่แล้ว

 

sun end.

 

"มึงกลับยังกูอยากกลับแล้วอ่ะ"

 

หลังจากกลับมาจากห้องน้ำในหัวฉันก็คิดแต่เรื่องพี่เขาไม่หยุด แล้วฉันจะไปคิดถึงพี่เขาทำไมกัน

 

"เออ กลับก็ได้"

 

หลังจากนั้นเราสองคนก็เดินออกมา แต่ก็เจอกับเขาอีกครั้งและยืนอยู่กับผู้หญิงคนใหม่ วันนี้มันเป็นวันอะไรของฉันเนี่ยเห้อต้องมาเจอกับภาพอะไรพวกนี้

 

"มึง แยกกันตรงนี้นะ"

 

เพื่อนฉันพูดพร้อมกับเดินไปที่รถตัวเอง ส่วนฉันที่กำลังจะเดินกลับไปที่รถก็โดนกระชากแขนให้หันหลังกลับ ด้วยความที่ไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้ตัวของฉันถลาไปชิดกับเขา

 

"เดี๋ยว จะรีบกลับไปไหน" เขาพูดขึ้น

 

"ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ หนูรีบกลับหรือไม่รีบมันก็สิทธ์ของหนูไม่เกี่ยวกับพี่ปล่อย" ฉันพูดพร้อมกับดิ้นไปมา

 

"อยากให้ทวนมั้ยว่าเรามันเกี่ยวกันยังไง"

 

เพรี้ย~~~ฉันตบเขาไปเต็มแรง

 

"ทุเรศ เมาก็กลับไปนอนอย่ามายุ่มย่ามกับคนอื่น"

 

"อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลยถ้าไม่อยากให้คลิปที่เธอมีอะไรกับฉันมันหลุดออกไป" ประโยคนี้เขากระซิบข้างหูฉันเบาๆ

 

"โกหก พี่โกหกคิดจะขู่หนูให้กลัวใช่มั้ยหล่ะ"

 

เขาต้องโกหกฉันเพื่อให้ฉันกลัวแน่ๆเขาคงไม่มีคลิปบ้าๆนั่นจริงๆใช่มั้ย

 

"ถ้าคิดว่าฉันแค่ขู่ก็ตามใจ"

 

เขาพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งมาให้ฉัน เขาแค่ขู่น่าของขวัญอย่ากลัวไปเลยฉันได้แต่คิดกับตัวเอง แล้วถ้าเขามีคลิปบ้าๆนั่นจริงๆจะทำยังดีหล่ะ

 

"เดี๋ยวค่ะ" ฉันพูดพร้อมเดินไปขว้าแขนเขาเอาไว้ให้เขาหันมา

 

"หนูขอเห็นคลิปนั้นก่อน" เมื่อฉันพูดขึ้นรอยยิ้มบนใบหน้าเขาก็ผุดขึ้นมา

 

"อยากเห็นหรอ ตามมาสิ" เขาพูดแล้วเดินไปและฉันเองก็เดินตามเขามาตอนนี้เราอยู่ข้างในผับอีกครั้งเขาเดินขึ้นไปชั้นบนของผับแล้วเข้าไปในห้องๆนึงซึ่งถูกตกแต่งไว้เป็นอย่างดี

 

"นั่งก่อนสิ ดื่มอะไรก่อนมั้ย" เขาถามขึ้น

 

"ไม่ค่ะ หนูอยากเห็นคลิปนั่นถ้ามีก็เอามาให้หนูดูสิ"

 

"หึ ใจร้อนไปได้เธอได้เห็นแน่ไม่ต้องกลัว"

 

เขาพูดพร้อมกับเอามือมาลูบไล้ไปบนหน้าของฉันไปมา

 

"ถ้าไม่มีคลิปหนูขอตัวกลับนะคะเสียเวลา" ฉันพูดพร้อมกับลุกขึ้นเตรียมจะกลับ

 

"เดี๋ยว" เขาพูดพร้อมกับดึงแขนขิงฉันให้หันกลับไปรับจูบของเขา

 

"อ๊ะ อื้ออออออออออ"

 

ฉันใช้มือดันอกของเขาเล็กน้อยพร้อมกับเบือนหน้าหนีเขาใช้มือข้างนึกจับใบหน้าของฉันให้หันกลับมาพร้อมกลับล็อกมันเอาไว้ส่วนมืออีกข้างลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของฉัน ลิ้นของเขาพยายามจะสอดเข้ามาในโพรงปากของฉันก่อนเกี่ยวตวัดเล่นกับลิ้นอุ่นของฉัน

 

ในตอนนี้สติฉันเหมือนไม่อยู่กับตัวสัมผัสอ่อนโยนนี้เหมือนที่เขามอบให้เมื่อสองอาทิตย์ก่อนความรู้สึกเหมือนฉันโหยหามัน

 

เขาค่อยๆประคองฉันไปที่โซฟาตัวยาวกลางห้องแต่เรายังจูบกันอยู่ ใบหน้าของเขาค่อยๆเลื่อนต่ำลงมาขบเม้นที่ต้นคอของฉัน มันแปลกที่ฉันไม่ขัดขืนเขาเลยสักนิด พอเขาขบเม้มคอขาวของฉันจนหนำใจแล้วก็เลื่อนหน้าขึ้นมาจูบฉันอีกครั้ง คราวนี้เปลี่ยนจากอ่อนโยนมาเป็นร้อนแรงขึ้นลิ้นของเขาซุกซนไปมาในโพรงปากมือหนาค่อยๆเลื่อนมาสัมผัสที่หน้าอกพร้อมกับขยำมันเล่นอยู่แบบนั้น สติฉันเตลิดไปไกลแล้วในตอนนี้

 

จูบเนิ่นนานนั้นเหมือนจะฆ่าฉันยังไงก็ไม่รู้ทั้งโหยหาทั้งอยากผลักไสในคราวเดียวกันความรู้สึกนี้มันคืออะไรเหมือนเขาจะสังเกตว่าฉันกำลังจะหายใจไม่ออกเขาเลยผละออกมาแค่แปปเดียวแค่แปปเดียวเท่านั้นแล้วจูบต่อ