ตอนที่ 17 Queen Spade
× 0
× 0
× 0
ตอนที่****17
Queen Spade
“แล้ว…จะเอายังไงกันต่อดี”
ตัวต้นคิดหาความยุ่งยากวุ่นวายมาให้คนอื่นเอ่ยถามหลังจากแฟนธ่อมกลับไปได้ครู่เดียว กระดาษตารางงานของท่านอธิการฯวางแหมะอยู่กลางวง
“ขอสักทีเหอะ”
เพี๊ยะ!
เทียร์ตบเข้าเต็มๆหัวสีแดงของไต้ฝุ่น คงถูกตบรีบเอนมาซบอกผมอย่างไว
“วันหลังถ้ายังไม่มีแผนก็อย่าเที่ยวรับปากสิ! หัดคิดถึงผลเสียที่จะตามมาซะบ้าง”
“กะ…ก็ฉัน…”
“อย่ามาเถียง!”
“จะ…จ้ะ…”
เจ้าลิงหัวแดงสงบปากสงบคำทันที แอบดีใจที่มีคนปราบเจ้าปิศาจพยศนี่ได้นอกจากผม ลำพังคนเดียวคงเป็นโรคประสาทตายก่อนแน่ๆ เล่นสร้างเรื่องรายวันแบบนี้ เฮ้อ…
“ดูนี่สิครับ ในตารางงานของคืนวันอาทิตย์ ช่วงหนึ่งทุ่มจนถึงที่สี่ทุ่มท่านอธิการฯมักจะไปใช้บริการที่ร้านบาร์สุดหรูบนดาดฟ้าโรงแรมกลางกรุงฯ”
“แล้วยังไงวะไอ้จอม”
เจ้าบ้านี่…ถนัดแต่ใช้กำลังไม่ใช่สมองสินะ แล้วยังกล้าไปรับข้อเสนอของอสุรกายอีก ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังให้ดีแบบนี้แหละถึงละสายตาไปไหนไม่ได้สักที
“นายดูนี่สิ ตรงข้อมูลย่อยที่แฟนธ่อมให้มาบอกว่าท่านอธิการฯมีรสนิยมเป็นสาวๆรุ่นราวคราวลูกเลยนะ”
ผมชี้ไปที่หมายเหตุท้ายสุดของกระดาษแผ่นนี้ เขารู้กระทั่งเรื่องที่ไม่สมควรได้รับการเปิดเผย เจ้าอสุรกายนั่น…
เป็นใครกันแน่
“ใช่แล้ว ผมเลยคิดว่าถ้าหากในวันอาทิตย์ช่วงที่ท่านอธิการฯไปบาร์ พวกเราแยกออกเป็นสองทีม ทีมหนึ่งไปที่บาร์เพื่อหาทางถ่วงเวลาท่านอธิการฯให้นานที่สุดจนกว่าอีกทีมที่จะต้องบุกเข้าไปในบ้านของท่านจะตามหาของที่ว่านั่นเจอ”
“นายกำลังจะบอกว่าพวกเราต้องแยกกันกันทำงานใช่ไหม?”
“ใช่ครับ จากนิสัยส่วนตัวของท่านอธิการฯเรื่องรสนิยมสาวๆนั้น พอจะทำให้ผมนึกวิธีดีๆออกบ้างแล้ว”
จอมฟ้ายิ้มจนตาหยีก่อนจะหันไปมองคนข้างตัวที่นั่งฟังทุกอย่างด้วยใบหน้าเรียบเฉยไม่ได้สนใจอะไร ทว่าพอถูกมองด้วยสายตาแอบแฝงเลศนัยเท่านั้นแหละ
“หยุดเลยนะจอมฟ้า นายคงไม่ได้คิดจะให้ฉัน…”
ชี้เข้าหาตัวอย่างกังวล
ผมแค่นยิ้ม พอจะเข้าใจวิธีที่เจ้าแว่นเตี้ยคิดจะใช้ขึ้นมาบ้างแล้ว
ก็นะ ในหมู่พวกเรานอกจากราชินีเทียร์แล้วคงไม่มีใครเหมาะสมไปมากกว่านี้อีก แผนการยั่วยวนท่านอธิการฯให้ติดกับเพื่อถ่วงเวลาคงต้องฝากความหวังไว้กับเจ้าก้อนน้ำแข็งเดินได้คนนี้เสียแล้ว ขณะเดียวกัน อีกทีมที่ต้องเป็นฝ่ายบุกก็…
เหลือบตาไปมองไตฝุ่นที่ยังไม่รู้หน้าที่ของตัวเองอย่างระอา มันจะไม่พังพินาศหมดเหรอถ้าให้หมอนี่บุก มีหวังซัดบอดี้การ์ดในนั้นจนราบเป็นหน้ากองแน่ๆ
“ยังไงนะไอ้จอม ช่วยอธิบายแผนการทั้งหมดใหม่ไดไหม เอาแบบภาษาชาวบ้านด้วยนะ”
“ก็หมายความว่าหมอนี่คิดจะแบ่งออกเป็นสองทีม ฉันกับจอมฟ้า นายกับอาจารย์ โดยที่ทีมฉันจะรับหน้าที่ไปถ่วงเวลาท่านอธิการฯในวันอาทิตย์ที่บาร์ ระหว่างนั้นนายกับอาจารย์ก็บุกบ้านไปเอาของของแฟนธ่อมไงเล่า!”
ราชินีอธิบายรวดเดียวด้วยความหงุดหงิด ปฏิเสธจอมฟ้าไม่ได้เลยเอามาพาลใส่คนอื่นล่ะสิ
ผมเข้าใจดี…เพราะผมเป็นพวกปฏิเสธไต้ฝุ่นไม่ได้จนต้องเผลอหงุดหงิดใส่คนอื่นไปหลายครั้งเหมือนกัน
“โหเฮ้ย! แผนเจ๋งดีนี่หว่าไอ้จอม แยกกันทำงานแบบนี้จะได้เสร็จเร็วๆ ว่าไหมชูจิ”
“ไม่”
“อ้าว!”
“ไปกับนายเหมือนต้องตามคุมลิงนับสิบตัว ฉันลำบากกว่าใครทั้งหมดเลยไม่ใช่หรือไง”
ไม่อยากจะคิดภาพตอนนี้อาละวาดเลยให้ตายสิ!
“แต่แผนการครั้งนี้มีข้อห้ามหลักๆอยู่เรื่องหนึ่งนะครับ”
จอมฟ้าชูนิ้วขึ้นมาหนึ่งนิ้ว เห็นซื่อๆเซ่อๆ แต่พอเอาจริงหมอนี่ก็กลายเป็นมันสมองของทุกคนได้อย่างไม่น่าเชื่อ
สมแล้วที่ได้รับเลือกให้เป็นเด็กอภิสิทธิ์
ไม่แน่ว่าบางทีเหตุผลที่จอมฟ้าได้เป็นเด็กอภิสิทธิ์อาจจะเป็นเพราะ…
…ความอัจฉริยะ
ดูถูกเจ้าพวกนี้ไม่ได้แม้แต่คนเดียวเลย
“พวกเราจะไม่เปิดเผยตัวตนเด็ดขาด หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ…การุบกเข้าไปในบ้านของท่านอธิการฯที่ผมบอก ไม่ได้หมายถึงให้ใช้กำลังในการบุกเข้าไปตรงๆ แบบนั้นจะโดนจับและดำเนินคดีตามกฎหมายในข้อหาบุกรุกรวมถึงทำให้เสียทรัพย์ได้นะครับ”
“ทำให้เสียทรัพย์?”
เจ้าลิงหัวแดงทวนคำงงๆ เป็นการคาดเดาล่วงหน้าที่แม่นยำมาก คนอย่างหมอนี่ไปที่ไหนวอดวายที่นั่น ไม่มีวันที่จะไม่สร้างความเสียหายแก่ทรัพย์สินในบ้านท่านอธิการฯแน่นอน
“เพราะฉะนั้นเมื่อไม่สามารถบุกเข้าไปแบบตรงๆได้ คำว่าบุกของผมจึงหมายถึง…การลอบเข้าไปครับ”
“จอมฟ้าพูดถูก อีกอย่างระดับบ้านของท่านอธิการฯ ต้องมีคนคอยดูแลแน่นหนาแน่นอน กว่าจะไปถึงห้องนอนได้คงไม่ใช่เรื่องยาก”
ผมพูดขึ้นบ้าง ปัญหาคือเราไม่รู้ว่าห้องนอนห้องนั้นอยู่ส่วนไหนของบ้าน ขืนสุ่มสี่สุ่มห้าเขาไปหาอาจจะโดนเจอตัวเสียก่อน
“นี่แหละคือช่องโหว่ของแผนการที่ผมคิดขึ้นได้ครับ ถ้าเราไม่รู้แผนผังของบ้านหลังนั้น ไม่รู้ตำแหน่งของห้องนอนและตู้เซฟ ก็ยากที่เราจะตามหาของของแฟนธ่อมเจอก่อนที่จะถูกจับได้ว่าลอบเข้าไป…”
“แปลว่าถ้าเราสามารถหาแผนผังของบ้านหลังนั้นมาได้ เราก็จะรู้ใช่ไหมว่าห้องของท่านอธิการฯอยู่ที่ไหน”
“ใช่ครับ”
“ปัดโธ่! งั้นเราก็แค่ไปเอาแผนผังมาก็หมดเรื่อง”
เกิดความเงียบชั่วอึดใจ
ผมส่ายหน้าระอากับความคิดง่ายๆของเจ้าลิงหัวแดง ถ้ามันหาง่ายขนาดนั้นคงไม่มานั่งกุมขมับคิดจนหัวจะแตกแบบนี้หรอก!
“อะ…เอ่อ ฉันพูดอะไรผิดไปเหรอ”
“ไม่ผิดหรอกครับ เพียงแต่…พวกเราไม่รู้ว่าจะไปเอาแผนผังนั่นมาจากที่ไหน”
“ใช่ แผนผังของบ้านอธิการฯมหาวิทยาลัยเจริญเกียรติเลยนะ คงมีโพสอยู่ตามอินเตอร์เน็ตให้หาได้ง่ายๆหรอก”
เทียร์สำทับเข้าไปอีก
ไต้ฝุ่นยกมือขึ้นเกาหัวอย่างงงๆก่อนจะเอ่ยปากพูดในสิ่งที่ทำให้ทุกคนแปลกใจออกมา
“อ้าวเหรอ ฉันคิดว่าแผนผังบ้านมันไม่ได้หาได้ง่ายๆก็จริง แต่บริษัทที่รับออกแบบหรือว่าสร้างบ้านให้กับคนระดับนั้นน่าจะหาได้ไม่ยาก ก็เลยคิดว่าถ้าเราหาบริษัทนั้นเจอแล้วคิดแผนอีกทีว่าจะเอาแผนผังของบ้านท่านอธิการฯออกมาได้ยังไงมันก็น่าจะพอดีทาง สรุปว่าใช้ไม่ได้เหรอเนี่ย”
“ใช้ได้!!!”
ผม เทียร์และจอมฟ้าพูดขึ้นพร้อมกัน
เหมือนจะเห็นเจ้าลิงหัวแดงสูงขึ้นมาอีกหนึ่งมิลฯ ความคิดฉบับมนุษย์ปกติทั่วไปออกมาจากหัวของหมอนี่ได้ด้วย
อย่างกับเรื่องโกหก
“ตะ…ตกลงมันใช้ได้เหรอชูจิ”
“อื้ม เก่งมาก”
ยกมือขึ้นลูบหัวไต่ฝุ่นเบาๆเพื่อชมเชย อีกฝ่ายยิ้มหวานออกมาอย่างน่ารักจนผมต้องรีบเอามือที่ลูบหัวมันอยู่ลง
ไม่ได้ๆ
ห้ามคิดอะไรต่ออีกเด็ดขาด!
“แฮ่มๆ ช่วยดูสถานการณ์ด้วยครับอาจารย์”
เทียร์กระแอมไอ
ให้ตายสิ ระยะหลังมานี้ภูมิต้านทานเจ้าลิงหัวแดงของผมต่ำลงอย่างเห็นได้ชัด ขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปต้องพลาดท่ามีอะไรกันเข้าสักวันแน่
ทุกวันนี้ก็ห้ามใจจนไม่รู้จะห้ามยังไงแล้วนะ เฮ้อ!
กึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
นิ้วมือเรียวยาวจิ้มลงบนคีย์บอร์ดโน้ตบุ๊คขนาดพกพาที่ไม่มีวางขายที่ไหนบนโลกใบนี้ เครื่องใหญ่กว่าฝ่ามือของผมนิดเดียวเท่านั้น ถ้าไม่บอกว่ามันคือโน้ตบุ๊คจะคิดว่าเป็นทอล์กกิ้งดิช แต่เรื่องนั้นช่างมันก่อน ที่น่าแปลกใจที่สุดคือเจ้าของโน้ตบุ๊คเครื่องนี้กำลังทำอะไรต่างหาก
ทุกสายตากำลังมองไปทางเทียร์หรือเจ้าของโน้ตบุ๊คเครื่องนี้ หมอนั่นกำลังเข้าโปรแกรมอะไรสักอย่างที่ผมไม่รู้จักและใส่คีย์เวิร์ดหรือโค้ดอะไรไม่รู้ลงไปบนหน้าจอสีดำ ลักษณะท่าทางแบบนี้เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน…
“แฮกเกอร์”
ไต้ฝุ่นพึมพำขึ้น
“เทียร์ หรือว่านายก็คือ…แฮกเกอร์!”
เดี๋ยวก่อนนะ…
แฮกเกอร์ที่ว่าหมายถึงพวกที่ชอบขโมยข้อมูลจากคอมพิวเตอร์ของคนอื่นๆ เหมือนกับการแอบอ่านไดอารี่ล้วงเอาความลับชาวบ้านออกมาอย่างนั้นใช่ไหม?
“ใช่แล้วครับ ตัวจริงของเทียร์ก็คือ Queen Spade หรือที่รู้จักในชื่อราชินีแห่งความตาย แฮกเกอร์อัจฉริยะผู้อยู่เบื้องหลังการคลี่คลายคดีดังๆหลายคดีด้วยการให้ความร่วมมือกับตำรวจแต่ไม่ขอเปิดเผยตัวจริง บ้านของเทียร์ทำกิจการเกี่ยวกับไอที อะไรก็ตามบนโลกนี้ หากเชื่อมต่อความสะดวกด้วยเซิร์ฟเวอร์ อินเตอร์เน็ต หรือพวกของใช้ไอทีทั้งหลาย เทียร์จะมาสามารถเจาะเข้าระบบทุกอย่างได้ในเวลาอันรวดเร็ว เป็นที่หวาดกลัวของพวกทำผิดกฎหมายโดยผ่านช่องทางพวกนี้มาก พวกนั้นเลยเลิกแฮกเกอร์ผู้อยู่เบื้องหลังว่าราชินีแห่งความตายยังไงล่ะครับ”
จอมฟ้าอธิบายถึงที่มาที่ไปทั้งหมดเกี่ยวกับเทียร์
ผมนิ่งอึ้งกับตัวตนจริงๆของเขา งั้นนี่สินะ…เหตุผลที่ทำให้เทียร์ได้เป็นเด็กอภิสิทธิ์!
“แล้ว…นายไปรู้เรื่องนี้มาได้ยังไง”
“เทียร์บอกผมน่ะครับ ผมเองก็ยังงงๆอยู่เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงบอกเรื่องนี้”
“เพราะฉันรู้ว่านายจะไม่มีวันปากโป้งบอกคนอื่นน่ะสิ”
“อ๊ะ! แต่ผมเพิ่งบอกฝุ่นกับอาจารย์ไป…”
“เจ้าบ้า ฉันก็พูดอยู่นี่ไงว่า ‘คนอื่น’ ไม่เข้าใจอะไรอีกงั้นเหรอ?”
เทียร์ยกยิ้มมุมปาก พลอยทำให้ผมต้องแอบยิ้มตามไปด้วย
ทำเป็นเฉยชาไม่สนใจอะไร แต่เอาเข้าจริงๆก็นับผมกับไต้ฝุ่นรวมเป็นพวกพ้องไปแล้วเรียบร้อย สมแล้วที่เป็นราชินี ความคิดความอ่านซับซ้อนเกินจะคาดถึง
“ก็ตะลึงอยู่หรอกนะที่เทียร์คือราชินีฆ่าคนตายอะไรนั่น…”
“ราชินีแห่งความตายครับ!”
“เออๆ นั่นแหละ แต่ที่ฉันสนใจมากกว่าก็คือนายกำลังทำอะไรเหรอ บอกตรงๆว่าฉันอ่านไอ้ที่นายพิมพ์ไม่ออกเลยสักกะตัว”
“เจาะเข้าระบบ”
“หา?”
“เจาะเข้าระบบบริษัทรับออกแบบและก่อสร้างบ้านเรือนทุกบริษัทบนโลกนี้ เพื่อค้นหาว่าบริษัทไหนรับออกแบบบ้านของท่านอธิการฯ”
เทียร์ตอบ ยังคงไม่ละสายตาไปจากจอโน้ตบุ๊ค
เวลาหมอนี่กลายเป็น Queen Spade แล้ว สัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนไปเป็นคนละคนในทันทีเลย ตัวจริงของเด็กคนนี้…
คือแฮกเกอร์ไม่ผิดแน่
“แปลว่าถ้าเราหาเจอว่าเป็นบริษัทไหน เราก็จะเจาะเข้าระบบของบริษัทนั้นอีกทีเพื่อดึงเอาข้อมูลออกมาใช่ป่ะ!”
“อืม”
กึกๆๆๆๆๆๆๆ
นิ้วเรียวยังคงระรัวแป้นคีย์บอร์ด เหงื่อเม็ดเล็กไหลย้อยมาตามแก้ม ต้องค้นหาจากทุกบริษัทในโลกแบบนี้คงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แฮกเกอร์เองก็มีช่วงเวลายากลำบากเหมือนกันล่ะสิ
หมับ…
“ใจเย็นๆนะครับเทียร์ ไม่ต้องรีบร้อน ผมจะนั่งอยู่ข้างๆเทียร์ตรงนี้ไม่ไปไหนเอง”
จอมฟ้าจับมือเทียร์เอาไว้จนอีกฝ่ายหยุดการแฮกฯชั่วคราว
ร่างสูงหันมามองหน้าเจ้าแว่นติ๋ม รอยยิ้มอ่อนโยนที่ไม่เคยมีใครได้เห็นกลับมีให้คนตรงหน้ามากมายหลายครั้ง
หมับ…
“อ๊ะ ชูจิ ไปไหนครับ”
ผมคว้าข้อมือไต้ฝุ่นแล้วพาเข้าไปในห้องแทน ถือเป็นการตอบแทนที่ยอมลงเรือลำเดียวกันเพื่อช่วยเจ้าลิงหัวแดงชอบสร้างปัญหาของผม
จะยอมให้อยู่ตามลำพังสักหน่อยแล้วกัน
“มะ…ไม่เอาน่าชูจิ เทียร์กับไอ้จอมก็อยู่นะครับ อีกอย่างผมยังได้อาบน้ำให้ตัวหอมๆเลยด้วย ถ้าชูจิรีบร้อนขนาดนั้นก็แย่น่ะสิ”
ร่างเล็กยืนบิดตัวไปมาด้วยความเขินอาย
ผมที่เดินไปนั่งลงตรงปลายเตียงหรี่ตามองไต้ฝุ่นก่อนจะส่ายหัวเบาๆ
คิดพิลึกไปถึงไหนแล้วนั่น!
บับเบิ้ลบิวชวนคุย**:**
มาอัพแล้วจ้า โอ้โหหหหห ตัวจริงของเทียร์ไม่ธรรมดาเลยนะเนี่ยยย! ระดับแฮกเกอร์อัจฉริยะเลยทีเดียว ท่าทางน้องฝุ่นของเราจะพวกพ้องที่ไม่ธรรมดาเข้ามาร่วมก๊วนซะแล้ว ภารกิจครั้งนี้ของพวกเขาทั้งสี่คนจะสำเร็จหรือไม่ เป็นกำลังใจให้หนุ่มๆด้วยน้า
ปล. มีคนถามหาอิมเมจตัวละครกันมากมาย นี่คืออิมเมจแบบการ์ตูนที่คิดไว้ในหัวนะ แต่ของแฟนธ่อมนี่หาแบบใส่หน้ากากไม่ได้จริงๆ แต่ตามหน้าตาที่คิดไว้คือแบบนี้เลยจ้า ชอบมากถึงมากที่สุด 5555
