"อื้อ......."  ดวงตากลมเริ่มขยับม่านตาเพื่อรับแสงในวันใหม่ แบมแบมรู้สึกเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวแปลก ร่างบางมองไปรอบๆห้องก็พบว่าตัวเองอยู่บนเตียงของมาร์ค แต่ไม่ยักจะเห็นร่างของชายหนุ่มในห้องนี้ คนตัวเล็กยันตัวขึ้นนั่งแต่ก็ต้องเจ็บแปล๊บที่สะโพกแปลกๆ มือบางเลิกผ้าห่มขึ้นดู เสื้อของเขาถูกเปลี่ยนใหม่เป็นเสื้อของมาร์คตัวบางๆเท่านั้น ไม่มีกางเกงให้ ด้านล่างรู้สึกโล่งๆและเหนอะแปลกๆ แบมแบมเบี่ยงตัวลงจากเตียงอย่างทุลักทุเล กายบางเคลื่อนตัวไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างเนื้อล้างตัวให้สดชื่นมากขึ้น เขารู้สึกว่าเหนียวเหนอะที่ช่องทางด้านหลังเป็นอย่างมาก 

สายน้ำเย็นๆไหลประทะใบหน้าของแบมแบมทำให้รู้สึกสดชื่นมากขึ้น คนตัวเล็กมองดูตัวเองในกระจก รอยรักถูกสลักไว้ทั่วทั้งลำตัว 

"ใครสั่งให้มึงอาบน้ำ " เสียงเย็นๆดังขึ้นจากทางด้านหลัง มือหนาเข้ามาช้อนเอวคอดกิ่วให้แนบกายเขา

"กูเหนียวตัว " คนตัวเล็กบอกเสียงสั่น รู้สึกใจเต้นแรงแปลกๆ

"ล้างทำไมยังไงกูก็เอามึงอยู่ดี" มาร์คว่าเสียงแหบพร่า จมูกโด่งกดลงที่ต้นคอของร่างบางขบกัดเบาๆให้เสียวซ่าน ใบหน้าคมเริ่มคลอเคลียไปทั่วลำคอขาว ,มาร์คเชยคางแบมแบมขึ้น เมื่อสองสายตาพบกันริมฝีปากหนาก็ประทับกลีบปากสีหวาน เรียวฟันที่ขบกัดริมฝีปากนิ่ม ลิ้นร้อนที่สอดประสานเข้าไปด้านใน มือหยาบจัดการกับต้นคอของคนตัวเล็กให้รับปรับองศาจูบของตน  การจูบที่ดูท่าจะไม่มีวันสิ้นสุดลง คนตัวเล็ก เริ่มหายใจไม่ทันกับแรงรุกที่อีกคนส่งผ่านมา เสียงครางอื้ออึงในลำคอเป็นสัญญาณให้ร่างสูงหยุดการกระทำเอาไว้ เกรงว่าร่างเล็กจะถูกลิดรอนลมหายใจไปก่อน

แบมแบมสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด แต่ก่อนที่จะได้หายใจดี ริมฝีปากหนาก็ครอบครองริมฝีปากสีหวานของตนอีกครั้ง ลิ้นเล็กถูกบดขยี้อีกครั้งด้วยแรงปรารถนา มือหนาเองก็ไม่อยู่เฉยๆ เริ่มลูบไล้ทั่วเรือนร่างคนตัวเล็กด้วยความมันส์มือ

"อื้อ.......กะ.....กูเหนื่อย ให้กูพักเถอะ กู.......มะ.......ไม่ไหวแล้ว" คนตัวเล็กเบี่ยงคอหนี ดวงตากลมสบตากับมาร์คแกมขอร้อง ถ้ามาร์คไม่หยุดเขาคงได้สลบไปในเร็วๆนี้แน่

"ฮึ่ม............เออ " ร่างสูงกัดฟันข่มอารมณ์ไว้ก่อนจะเดินออกไปด้วยความหงุดหงิด แม้จะรู้สึกโหวงในใจแต่แบมแบมก็ห่วงสุขภาพตัวเองเหมือนกัน แค่นี้สภาพเขาก็เหมือนคนโดนรุมโทรมอยู่แล้ว 

หลังจากที่แบมแบมล้างเนื้อล้างตัวเสร็จ คนตัวเล็กจำเป็นต้องใส่เสื้อของมาร์คไปก่อนเพราะเสื้อเขาขาดกระจุยไปแล้ว กลิ่นหอมสบู่อ่อนๆโชยออกมาจากห้องน้ำทันทีที่คนตัวเล็กเปิดประตูออก ร่างบางเดินมาหย่อนตัวลงนั่งบนเตียงนุ่มถึงแม้อาการจะดีขึ้นแต่เขายังคงเจ็บช่องทางด้านหลังอยู่ไม่น้อย

"เอานมร้อนไปกินซะ " มาร์คยื่นนมร้อนให้หลังจากร่างสูงหายเข้าไปในครัวสักพัก

"ขอบคุณ" แบมแบมพูดด้วยเสียงแผ่วเบาเขาไม่รู้จะเริ่มพูดคุยกับมาร์คด้วยประโยคไหนดี ความสัมพันธืเราสองคนมันดูคลุมเคลือไปหมด

"งั้นกูกลับละ" แบมแบมหันไปบอกมาร์คที่กำลังจะเดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ

"ไม่ต้อง อยู่ที่นี่จนกว่าจะหาย ถ้ากูออกจากห้องน้ำแล้วไม่เจอมึงมึงโดนสองเท่าแน่" มาร์คพูดเสียงเย็น ดวงตาคมจ้องมองแบมแบมให้รู้ว่าเขาเอาจริงแน่ถ้าเดินออกมาแล้วไม่เจอคนตัวเล็ก  ร่างบางทำได้แค่นั่งเงียบๆยอมทำตามแต่โดยดี แม้แบมแบมกับมาร์คจะสนิทกันมานานแต่ร่างเล็กไม่เคยเห็นมาร์คในมุมโหดแบบนี้มาก่อน มันทั้งน่ากลัว และดุดัน หรืออาจจะเป็นเพราะความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไปมาร์คถึงปฏิบัติกับเขาแบบนัี้  คนตัวเล็กถอนหายใจก่อนจะล้มตัวลงนอนบนเตียงและเผลอหลับไป

ออด!!!

มิกซ์ พี่ชายของมาร์คมากดออดรออยู่นานแต่ไม่มีท่าทีว่าน้องชายเขาจะออกมาเปิด มิกซ์แค่จะมายืมแล็ปท็อปของน้องชายก่อน เมื่อไม่มีท่าทีว่าจะเปิดมือหนาจึงหยิบคีย์การ์ดสำรองที่แอบจิ๊กน้องชายไว้มาเปิดเอง

มิกซ์เดินตามหาแล็ปท็อปทั่วห้องแต่ก็ไม่เจอ ร่างสูงจึงเดินเข้าไปหาที่ห้องนอนของมาร์ค เมื่อเปิดประตูมาก็พบกับผู้หญิงผมสั้นกำลังนอนคว่ำอยู่บนเตียง ด้วยความที่ใส่เสื้อสีขาวบางๆตัวเดียวมิกซ์จึงเห็นขาอ่อนสีน้ำนมที่มีรอยรักสลักไว้ชัดเจนตามขาอ่อน  ร่างสูงลืมเรื่องแล็ปท็อปไปชั่วขณะ  ก่อนจะเดินตรงเข้าไปสำรวจไกล้ๆอย่างไม่อยากเชื่อสายตาว่ามาร์คจะพาใครมานอนห้องนี้นอกจากแบมแบมด้วย ไม่ยักรู้ว่าน้องชายเขายอมพาผู้หญิงเข้ามาในห้องนี้ด้วย เพราะปกตินอกจากมิกซ์กับแบมแบมแล้วมาร์คก็ไม่อนุญาติให้ใครเข้ามาทั้งนั้น  มือหนาโน้มตัวลงไปไกล้ๆหญิงสาวที่หลับอยู่กลิ่นสบู่จางๆโชยขึ้นมาชวนให้ขย้ำดีนัก มือหนากำลังพลิกตัวหญิงสาวให้หันหน้ามาแต่ก็ต้องหยุดการกระทำนั้นไว้ก่อน

"มึงทำอะไรห้ะ!!!ไอมิกซ์" เสียงทุ้มๆของน้องชายโวยวายไม่พอใจที่มิกซ์เข้ามาในห้องโดยพลการ

"เปล่า กูจะมายืมแล็ปท็อป " พี่ชายตัวดีส่ายหน้าปฏิเสธแม้จะแอบสงสัยว่าทำไมมาร์คต้องทำเหมือนหวงขนาดนั้น

"เดี๋ยวกูหยิบให้ ส่วนมึงออกไปรอข้างนอก"มาร์คบอกแกมบังคับให้มิกซ์ออกไป

"แหม พอมีสาวมานอนห้องหน่อยก็ลืมพี่เลยหรอวะ กูจะฟ้องไอแบมว่ามึงพาผู้หญิงเข้ามา"มิกซ์แยกเขี้ยวใส่น้องชายตัวเองกวนๆหารู้ไม่ว่าผู้หญิงที่เขาคิดคือแบมแบมที่กำลังนอนหลับอุตุอยู่ มาร์คไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มเติม ร่างสูงรีบใส่เสื้อผ้าก่อนจะหยิบแล็ปท็อปตามพี่ชายตัวเองออกไปข้างนอก

"ผู้หญิงคนนั้นใครวะไอมาร์ค" มิกซ์เมื่อมีจังหวะก็ถามทันที

"เสือก" มาร์คตอบแค่สั้นๆแต่ได้ใจความ

"ประตูอยู่ทางนู้นจะไห้กูไล่หรือจะไปเอง" ร่างสูงพูดเสียงเย็นเขาไม่อยากให้แบมแบมตื่นขึ้นมาแล้วเจอกับมิกซ์ซะก่อน แต่ก้คงจะไม่ทันแล้วล่ะเนอะ

เสียงเปิดประตูจากห้องนอนเรียกมิกซ์และมาร์คให้หันไปมองได้เป็นอย่างดี แบมแบมที่รู้สึกหิวน้ำและกำลังจะเดินไปในครัวแต่ก็เจอพี่มิกซ์พี่ชายของมาร์คซะก่อน

"อ่าว  พะ..........พี่มิกซ์ สวัสดีครับ" แบมแบมยกมือไหว้ตามมารยาทในขณะที่มาร์คจ้องเขาอย่างกับจะฆ่ากันตรงนั้น

"ใครสั่งให้มึงใส่ชุดนี้ออกมา  กลับเข้าไปเลยนะ"  มาร์คดุด้วยเสียงต่ำที่แบมแบมใส่ชุดนั้นออกมา เพราะชุดของเขามันใหญ่เมื่อคนตัวเล็กใส่มันจึงโชว์ไหล่เนียนให้เห็นทั้งสองข้าง เขารู้สึกหงุดหงิดไปหมด ทำไมร่างเล็กต้องขัดใจเขาทุกอย่างด้วย 

"แต่ กูหิวน้ำ" แบมแบมตอบไปตามตรง

"เข้าไปซะ อย่าให้พูดรอบสอง" มาร์คส่งสายตากดดันไปไห้ว่าถ้าแบมแบมไม่กลับเข้าไป คนตัวเล็กจะถูกทำโทษอีกแน่ แบมแบมถอนหายใจเหนื่อยๆก่อนจะปิดประตูห้องนอนลงแล้วกลับไปนอนบนเตียงเหมือนเดิม มิกซ์ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด หันมามองมาร์คอย่างมีเลศนัย

"เดี๋ยวนี้เลื่อนจากเพื่อนเป็นเมียแล้วหรอวะ" มิกซ์ยิงคำถามแทงใจดำทันที

"เสือกเถอะ มึงกลับไปได้แล้ว" คนตัวสูงยังมิวายไล่ต่อ

"หรือมึงจะเถียงว่ารอยดูดสีแดงๆบนตัวของน้องเค้าไม่ไช่รอยจากมึง" มิกซ์ยังถามต่อนี่ถ้าไม่ไช่พี่ชายเขาคงโดนมาร์คกระทืบเป็นวุ้นไปแล้ว

"เออ รู้แล้วก็กลับไปได้ละ"ร่างสูงบอกปัดๆก่อนจะลากแขนเสื้อพี่ชายตัวเองออกจากห้อง

"ยอมรับได้สักทีสินะว่ามึงชอบผู้ชาย" มิกซ์ยังถามต่อ

"กูเปล่า"มาร์คตอบเสียงเรียบ

"แต่มึงจับเพื่อนตัวเองทำเมียเนี่ยนะ"

"มันมายั่วกูเอง"

"หึ มึงจะไปได้กับน้องเขาท่าไหนกูไม่สน แต่มึงรู้ใช่มั้ยว่าพ่อแม่เรารักแบมแบมมาก ถ้าท่านรู้เมื่อไหร่ มึงตายแน่ไอมาร์ค นอกซะจาก........มึงจะจับน้องเค้าแต่งงานมีลูกไปเลย ฮ่าๆๆๆๆ" มิกซ์มองน้องชายล้อๆมาร์คยังคงมีสีหน้าเรียบนิ่งที่มิกซ์พูดก็ถูก พ่อแม่เขารักแบมแบมมากถ้าท่านรู้มิหวังตายกับตาย

"กูว่าไม่ยากหรอก น้องเขาก็รักมึงมากขนาดนั้น ถ้ามึงเปิดใจสักนิดมึงจะรู้" มิกซ์ว่าออกไปตรงๆที่จริงเขาและพ่อแม่รู้เรื่องที่แบมแบมชอบมาร์คมานานแล้วแต่ไม่มีใครพูดเพราะอยากให้มาร์ครู้ด้วยตัวเอง อีกอย่างพ่อแม่เขาก็อยากได้แบมแบมมาเป็นลูกสะใภ้ใจจะขาด

"กูจัดการเองได้ เชิญมึงกลับได้ละ" มาร์คบอกอีกครั้งมิกซ์ได้แต่ยิ้มและส่ายหน้าเบาๆ น้องชายเขาอาจจะฉลาดทุกเรื่องแต่ทำไมเรื่องความรักถึงโง่นัก 

"มีของดีอยู่ใกล้ตัวถ้าไม่รักษา ระวังจะโดนหมาคาบไปแดก"มิกซ์พูดทิ้งท้ายก่อนจะหยิบแล็ปท็อปแล้วเดินออกไปหลังจากที่ไล่มิกซ์กลับไปสำเร็จ มาร์คยืนนิ่งอยู่หน้าประตูชั่วครู่ก่อนจะแสยะยิ้มร้าย

"มึงจะไม่มีวันได้ไปไหนทั้งนั้น เพราะกูจะขังมึงไว้กับกู หึๆ............"  ร่างสูงเดินตรงเข้าไปยังห้องนอนวันนี้ตอนแรกเขากะจะใจดีไม่รังแกคนตัวเล็กแต่เห็นจะต้องตีตราไว้สักหน่อย แบมแบมจะได้รู้ว่าตัวเองเป็นของใคร

..............................................................

ตอนหน้ามี NC อีกแล้ววว   เบื่อ NC ยัง 5555