[จบ] สวาทแค้นบำเรอมาร nc20+
ตอนที่ 21 สิ่งไม่คาดคิด
ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

ตอนที่ 21 สิ่งไม่คาดคิด

ตที่​ ​21



ทั้ที่​ตัเ​เป็​ค​ปา​ไล่​เขา​แท้ๆ​ ​แต่​สุท้า​ลั​ต้​าั​่​ซึ​ั​คำ​ตัพ้​จา​พ่​ข​ลู​ ​แล้​แี้​เธ​จะ​ใจแข็​ไ้​ี​า​เท่าไหร่​ั

"​ี​๊​คร้า​"​ ​เสี​เล็​ัเี​า​พร้ั​ร่า​้​ระโ​ขึ้​ั่​​ตั​ข​ผู้​เป็​แ่​ ​เช้า​ที่​ห่ห​แต่​ีแส​ส่า​้​ค​ำทา

"​ตื่​แล้​หร​ครั​คเ่​"​ ​แ้​ุ้​ๆ​สร้า​คาสชื่​ให้​ค​เป็​แ่​ไ่้​ ​ำลัใจ​เล็​ๆ​แต่​ช่า​ิ่ใหญ่​เหื​สิ่ใ​ ​"​ไป​า้ำ​ั​ะ​ครั​ ​จะ​ไ้​ห​ๆ​"

"​ี​๊​คร้า​ ​ัี้​คุณาห​่​จะ​า​เล่​ั​้​ไห​คร้า​"

คำถา​จา​เจ้าตั​เล็​ประโค​ธรรา​แต่ท่า​เฉื​หัใจ​คฟั​ไ่้​ ​ร่า​า​ชะั​ค้า​ ​เธ​คร​ต​ลู​่า​่าไร​ั​ ​ใเื่​เธ​เ​เป็​คที​่​ไล่​เขา​ไป​ ​แต่​ลูชา​ลั​ึ​เ่ถึ

"​เ็ี​ข​แ่​"

หลา​ัที่​คฑาุธ​ไ้​แต่​แ​เฝ้า​เี​ั​ลู​ู่ห่าๆ​ ​แ​ิ้​และ​แ​า​ฝั​ู่​คเี​ ​ั​าจ​ห่​จ​ท้​แต่​เพราะ​ค​ทั้ส​สำคัญ​ั​เขา​า​ ​า​แค่ไห​็​ต้​ท

ำหาร​เิทา​ลั​​าถึ​ ​ไ่​า​จา​ไ่​า​ห่า​แต่​ีห้า​ที่​ที่​ต้​ทำ​ ​หทา​แ้​ไล​ห่า​แต่​ใจ​ั​ผูพั​ไ่​เสื่​คลา

"​พ่​ลั​่​ะ​ครั​ ​คิถึ​..​"​ ​เสี​คำึ​ที่​เื้​เ่​ไป​ั​สาล​ ​ื​หาั​ค​เาะ​รั้​้า​ไ่​คลา​ห่า​ ​เหื​ั่​สาตา​ที่​เี่​​เข้าไป​ใ​้า​้​คารั​าลั​ถึ

เขา​จะ​ลัา​คราห้า​ต้​ี่า​ ​ทุ​ุปสรรค​ไ่ใช่​ปัญหา​ข​เพี​เาชะ​ใจ​เี​รั​ี​สั​ครา​ ​ำ​ครครั​เล็​ๆ​ข​ต​ลัคื​าั​่​ใจหั

"​ไป​ั​เถะ​"​ ​รัณ​ภพ​ต​ไหล่​ผู้​เป็​า​และ​เป็​รุ่้​คสิท​่า​ให้ำลัใจ​ ​ตล​ระะเลา​สา​ปี​ที่ผ่าา​ ​เขา​รัรู้​และ​เห็​าต​ล​่า​คฑาุธ​ั้​ทุข์​และ​ฝั่​ตัเ​ู่​ั​คารู้สึผิ​า​เพีใ​ ​แ้​ใเลาี้​ทุ่า​จะ​ระจ่า​คที​่​า​พ​า​เจ​ู่​เื้ห้า​ ​แต่ท่า​ลั​ค้า​า​​ไ่ไ้​ ​ทุข์ใจ​เสี​ิ่่า​าร​ไ่ไ้​เจ​เสีี

ให้า​ครา​ค​สล​ู​ั์ตา​สั่​ไห​ ​ไ่​า​จา​ไ่​า​ห่า​แต่​ีห้า​ที่​ที่​ต้​ทำ​ ​ารละ​จา​ทุข์​เสี​ิ่่า​สิ่ใ

ร่า​หา​หั​ตั​ลั​ทั้ที่​ใจ​ไ่​า​จา​ลา​เล​สั​เพี​ิ​ ​แต่ละ​้าเิ​ช่า​แส​ทรา​ใ​หัใจ​ ​ไ่​า​ลั​เล​สัิ

ใ​คาื​​ข​เพี​ีแส​ส่า​าส​่​​ำทา​ ​ใ​คา้า้า​ข​เพี​ี​ใคร​สั​ค​ค​เคีข้า​ ​เหืั​ตี้​ที่​เขา​ต้าร​แต่​ค้า​าค​ร​ิไ้

เสี​ฝีเท้า​้​ๆ​ไ่​าจ​ั​พให้​ไ้ิ​ ​แต่ท่า​เสี​เ่​เรี​สใส​ั้​ต่าหา​ที่​ระท​โสตประสาท​ข​ค​ตั​โต

"​าห​่​คร้า​"​ ​เ็ชา​ตั​้​ิ่​า​ห้า้า​พร้ั​ตะโเรี​าห​่​ข​ต​้​คาีใจ​ ​หาแต่​ค​ถู​เรี​คี​ใจา​​่า

"​าร์​้​ลู​พะ​..​"​ ​คฑาุธ​หัลั​ไป​​้​คาีใจ​สุขใจ​ ​จ​เืจะ​หลุ​พู​คำต้ห้า​า​ ​แต่​ทั​ชะั​ไ้​เื่​​เห็​ใคร​ี​ค

"​ไปหา​พ่​สิ​ลู​"​ ​ค​เป็​แ่​ื​ห้า​ิ่​้ล​ระซิ​​เจ้า​ลูชา​สุรั​สุ​ห​ข​ต​ ​ทิฐิ​ใ​ใจ​แ้​หาา​ล​้​เพีใ​ ​แต่​คาสุข​ข​ลู​คื​สิ่​ที่​เธ​ปรารถา

"​พ่​หร​คร้า​"​ ​เจ้าตั​เล็​ตา​ใส​เ่​ถา​้​คาสสั​ ​เ็้​ั​เ็​ั​เิ​าี​แต่​คุณแ่​คุณ​ลุ​ ​คุณ​้า​คุณา​ั่​เช่​พัา​ภาใ​รีสร์ท

"​ลู​พ่​"​ ​ผู้​เป็​พ่​แ้​ู่​ไ่​ใล้​แต่​คา​เี​ีผล​า​พที่​ทำให้​เขา​ไ้ิ​ประโค​คำพู​จา​แ่​ข​ลู

ร่า​หา​ทรุตั​ลั่​​พื้​แข็​าแข​​้า​ ​ร​รั​เจ้าตั​เล็​ที่​ำลั​ิ่​เข้าา​สู่​้​ท่าลา​สาตา​ปลื้​ปริ่​ข​หญิสา​และ​ชาหุ่

"​าห​่​คร้า​"

"​เรี​พ่​สิ​ลู​"​ ​ค​เป็​แ่​เิตา​าสะ​ิ​เรี​เป็​สัญญาณ​​ให้​ลู​้​รัรู้​ ​่​ห้า​พ่​ข​ลู​พร้้​ริ้​ละุ​เป็ำลั​ใจ

เจ้าตั​เล็​แ้​จะ​สสั​แต่ท่า​สุท้า​็​​ทำตา​ผู้​ที่​เป็า​รา​​ ​เสีใส​ๆ​ั​ขึ้​เป็​ั่​ขุ​พลั​แ่​ค​ตั​โต​แต่​หัใจ​ีา​แผล​ไ้​ไ่้​ ​รแผล​ถู​รัษา​้​า้ำ​ทิพ​จา​ปา​เจ้าตั​เล็​ี​ครา

"​พ่​คร้า​"

"​ครั​ลู​พ่​ ​ฟ​"

ภาพ​​ั​ล​ข​ส​พ่​ลู​เรี​ริ้​ที่า​พร้​ร​้ำตา​แห่​คาปลื้​ปิติ​ใ​ใจ​ณิ​าร์​ไ่้

สุท้า​เธ​็​ั​รั​เขา​ไ่เปลี่แปล​ ​แ้​เจ็ป​แสสา​หัส​หา​​ั​เป็​เพี​ีต​ ​ปล่า​และ​ู่​ั​ปัจจุั​คี​่า

คฑาุธ​เห้า​​ผู้หญิ​ที่​ต​รั​้​คาีใจ​สุ​แส​ซึ้​ ​ุ้​ลูชา​ขึ้​แ​เหี​ตัื​ขึ้​ ​ละเีละไ​​เค้าโคร​ห้า​ผู้​เป็​ที่รั​พร้​ระา​ริ้​า

"​ขคุณ​ะ​ณิ​าร์​ ​ขคุณ​จริๆ​"

"​ลัา​รั​เรา​ส​ค​้​ะคะ​"​ ​ใคร​เล่า​จะ​คาคิ​่า​ประโค​ัล่า​จะ​หลุ​า​จา​ปา​หญิสา​ ​แต่​ั่​หา​ใช่​ประเ็สำคัญ​ ​เื่​ัี้​หัใจ​ที่​เค​ห่เหี่​ข​ค​ตั​โต​ ​คั​พ​ขึ้​า​ีครั้​ ​ีครั้​ั​คาฝั​ที่​เฝ้าร​ค

"​..​่​"

คาห่าไล​ำพา​าซึ​่​ค​า​คิถึ​ ​และ​แ่​่าคา​คิถึ​ำาซึ่​คาาลั​คะึ​ถึ​ ​เฝ้าค​และ​รเลา​ที่จะ​เี​าร​รจ​ี​ค​รา

ลั้า​าค​ราี​้​คฑาุธ​สใส​และ​ี​ำลัใจ​ใ​ารทำา​และ​ำเิชีิต​า่า​ทุคื​ัที่​ผ่า​า​ ​เฝ้า​ตั้ห้าตั้ตา​ทำห้าที่​ตัเ​ให้​ีที​่​สุ​และ​ให้ผล​า​สำเร็จ​ลุล่

ัั้​เขา​จะ​ลั​ไปรั​เี​และ​ลู​คื​สู่​้า​ี​ครา​..

•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•​•

ขโทษ​ะคะ​ที่า​ช้า​ ​ที่​หา​ไป​เพราะ​ีเหตุผล​ะคะ​ ​ชีิต​ใ​รั้​หาลั​ไ่​่า​เล​ ​เหื่​แต่​็​ต้​ท​ ื​้​ๆ​ ​เค้า​ล​ให้​่า​ฟรี​ะคะ​ ​ไ่​ติ​เหรีญ​แล้​ะ​ไถ่โทษ​คาผิ​ครัผ

-​ราิล​-


กลับหน้าเรื่อง

http://cdn-th.tunwalai.net/files/emotions/909228961.gif

 

นักอ่านที่น่ารักทุกท่าน

ที่ให้ความสนใจและชื่นชอบ อ่านนิยายของเค้า หรือแวะเวียนเข้ามาชม ><

เค้าในนามปากกา -รานิล- 

ขอเอ่ยคำว่า..ขอบคุณนะคะ

รักๆ http://cdn-th.tunwalai.net/files/emotions/Huahed00015.gif

 
ทัณฑ์แค้นกับดักหัวใจ
รานิล
www.mebmarket.com
เดือนวารีกลายเป็นคนผิดจำต้องรับอาญาทัณฑ์จากพ่อเลี้ยงหนุ่มทิวากร และแล้วเธอกลับตั้งท้องลูกของเขาหากแต่เอ่ยบอกมิได้ เมื่อเขามีภรรยาซึ่งกำลังตั้งครรภ์ จำฝืนทนเจ็บร้าวรานเป็นนางบำเรอในมุมลับๆ..********************************************************************** ทันทีที่เดือนวารีได้รับเรื่องในขณะเดินทางไปยังจุดนัดพบเพื่อทำการแต่งตัวก็ถึงกับเป็นลมหมดสติจนต้องล่ามตัวส่งโรงพยาบาลอีกคน "ตื่นแล้วหรอคะ" ทันทีที่ร่างบางขยับตัวพร้อมๆกับค่อยเปิดเปลือกตาขึ้น ก็ได้เสียงร้องทักหวานหูก่อนจะเผยให้เห็นใบหน้าคุณหมอสาวจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้ม "คุณหมอ.." เดือนวารีเอ่ยเรียกอีกฝ่ายเสียงแหบแห้ง พยายามจะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนัก แต่ว่าคุณหมอกลับห้ามไว้เสียก่อน "นอนพักอีกสักครู่นะคะ คุณแม่อ่อนเพลียมากนอนพักอีกสักนิดจะได้สดชื่น" "คุณแม่?" "คะ?" คุณหมอแปลกใจมากกว่าที่เห็นท่าทีฉงนงงของคนไข้ จนหญิงสาวต้องเอ่ยถามเพื่อไขข้อกระจ่างแจ้ง "ที่คุณหมอเรียกเดือนว่าคุณแม่หมายความว่าไงคะ" เดือนวารีมือเย็นเฉียบไม่ใช่เพราะอุณหภูมิจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องแต่เพราะสิ่งที่เธอสงสัยตลอดมันได้เกิดขึ้นแล้ว "อ๋อ คุณหมอก็นึกว่าคุณแม่ทราบแล้วว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ ยินดีด้วยนะคะคุณตั้งครรภ์ได้สิบสัปดาห์แล้วค่ะ" คุณหมอสาวกล่าวบอกด้วยรอยยิ้มแห่งความยินใจไปกับคุณแม่มือใหม่ "ตั้งครรภ์" เดือนวารีพึมพำกับตนเองด้วยความเหม่อลอย ไอ้อาการแปลกๆของเธอมันเกิดจากสิ่งนี้สินะ ลูก..มือบางยกขึ้นแตะลงบนหน้าท้องแบนราบลูบสัมผัสอย่างอ่อนโยน "เดือนกำลังจะเป็นแม่หรอคะ" หญิงสาวน้ำตาคลอเงยหน้าขึ้นถามคุณสาวด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตา มันคือความรู้สึกที่พูดไม่ถูก ทั้งดีใจตื่นเต้นและตื้นตันในคราเดียว สิ่งมหัศจรรย์ดวงน้อยสายใยรักของแม่ "ค่ะ"
สิเน่หาเมียนอกหัวใจ
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะความมึนเมาเป็นเหตุเพราะความเสียใจเล่นงานความยั้งใจขาดรอนเผลอหลงละเมอด้วยฤทธิ์เมาเกิดสัมพันธ์ทางกายกับเด็กในอุปการะของมารดาส่งผลให้เขากลายเป็นคุณพ่อลูกหนึ่ง ทิม ธราวุธ ไพภิรมย์ พ่อเลี้ยงหนุ่มสถานะไม่โสดแต่อยู่ในโหมดหัวใจว่างเปล่าคุณพ่อลูกหนึ่งวัยยี่สิบเก้าเยียบยนไปด้วยความเย็นชาซ้ำไร้ใจ เมื่อเวลาเปลี่ยนเสือจำศีลจึงเริ่มออกล่าหาใช่เหยื่ออื่นใกล้ที่ไหนแต่เป็นคนใกล้ตัว เหยื่อที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ของลูก...เมียนอกหัวใจ แอ้ม หทัยภัทร ไพภิรมย์ เด็กในอุปการะของคุณนวลปรางค์ไพภิรมย์ กลับกลายเป็นสะใภ้เพียงเพราะเหตุที่ไม่ควรเกิด เป็นเมียที่สามีไม่ปรารถนาจะมีเป็นได้แค่แม่ของลูก ************* กลิ่นแป้งเด็กหอมอ่อนๆลอยมาแตะจมูกพอให้รู้ว่าเป็นใคร ธราวุธเงยหน้าจากกองเอกสารขึ้นมองก็พลันระบายยิ้มเล็กๆ “รับผลไม้สดๆจากไร่มั้ยคะ” แววเสียงสดใสเอ่ยถาม พลางชูตะกร้าสานซึ่งมีกล่องผลไม้บรรจุไว้หลากชนิด “เก็บมาเองกับมือเลยนะ” “ขายยังไงครับ” ร่างหนาทิ้งตัวอิงพนักท่าทางสบายพร้อมกับหมุนปากกาในมือ เริ่มสวมบทลูกค้ากับแม่ค้า “รับเป็นอะไรดีคะ” กล่องผลไม้หลายชนิดถูกนำมาวางลงบนโต๊ะ พอให้ชายหนุ่มได้เลือกสรรตัดสินใจ ทุกการเคลื่อนไหวของหญิงสาวถูกจับจ้องโดยพ่อเลี้ยงหนุ่ม เขากระตุกยิ้มก่อนเอื้อนเอ่ยขึ้น “แม่ค้าครับ” “คะ?” “รับแม่ค้าครับ” เขาเฉลยข้อสงสัย ก่อนประโยคต่อมามีผลให้แก้มสาวแดงปลั่ง “รับเลี้ยงดูตลอดชีวิต” “แพงหน่อยนะคะ จ่ายไหวหรอ” ในเมื่อเขาอยากเล่นเธอก็จะคล้อยตามบท นานทีจะเห็นเขาอารมณ์ดีคิดขบขัน “ผ่อนจ่ายด้วยความห่วงใย ถ้าไม่ใจร้ายเกินไปช่วยรับไว้ที”***************กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนการตัดสินซื้อได้ที่ตัวอย่างเล่มหรือที่เว็บเด็กดีนะคะ เรื่องนี้มีทั้งสุข เศร้า หวาน ซึ้ง มีทั้งหมดสองคู่ แต่เน้นคู่พระนางพระเอกโง่ไปนิดในช่วงกลางๆ แน่นอนว่าโดนนางเอกเอาคืนแน่นอน###ตรวจคำผิด พิสูจน์อักษรจนตาลายและใช้หลายคน หากมีคำผิดคำหล่นหลงมาบ้างต้องขออภัยและกราบขอโทษด้วยนะคะ##สุดท้ายนี้อย่าลืมกดหัวใจให้กำลังใจกันด้วยนะ
บำเรอรักคุณชายซาตาน
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะรักจึงยอมเจ็บแม้เขาจะเก็บไว้เป็นเพียง..นางบำเรอ "หึ! ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธสินะที่เห็นเมียตัวเองยืนกอดกับผู้ชายไม่อายฟ้าดิน" น้ำเสียงที่เปล่งออกมาจากปากหยักมันยากที่อธิบายบรรยาย ความรู้สึกส่วนลึกจะเรียกว่าหึงก็คงพูดได้ไม่เต็มปาก แต่หากจะพูดว่าหวงของเหตุใดเขาถึงได้รู้สึกแปลกๆล่ะ "คุณชายหึงเรนาหรอคะ" เธอเอ่ยถามเขาแผ่วเบาแม้ในใจจะรู้คำตอบดีอยู่แล้วยังกล้าที่จะถามเพื่อตอกย้ำความน่าสมเพชของตัวเอง "นางบำเรออย่างเธอไม่มีค่าพอให้ฉันหึงสักนิด อย่าสำคัญตัวให้มันมากนัก" เขาเคล้นเสียงลอดไรฟันยกยิ้มมุมปากเปล่งประโยคคำพูดที่แสนเจ็บช้ำดั่งหนามที่ตำยอกแผลเก่าในหัวใจให้ยิ่งร้าวระบม จะมีบ้างไหมความรู้สึกส่วนลึกที่เห็นเธอมีค่าสักนิดไม่ใช่ผู้หญิงไร้ค่าที่เป็นเพียงแค่นางบำเรอ เธอมันคิดเข้าข้างตัวเองเกินไปเองแหละ ช่างกล้าคิดเหลือเกินว่าเขาจะมาหึงคนอย่างเธอ เธอมันก็แค่ผู้หญิงร่านคนหนึ่งอย่างที่เขาพูดนั้นแหละ คงไม่มีผู้หญิงดีที่ไหนที่ยอมถวายตัวให้เขาทั้งที่เขาก็แทบไม่อยากจะผูกพัน สายฝนที่ช่างเหน็บหนาวคงไม่เท่าใจสาวที่หนาวเหน็บเจ็บปวด "เรนาขอโทษค่ะที่คิดว่าคุณชายจะหึงเรนาบ้าง เรนารู้ตัวดีค่ะว่าเป็นเพียงคนชั้นต่ำที่ไม่มีค่าพอสำหรับคุณชายเลยสักนิด เป็นเพียงนางบำเรอลับๆในเงามืดเพียงเท่านั้น" เธอมองเขาอย่างตัดพ้อ ธารใสจากดวงตาทะลักรินไหลไม่ขาดสาย ความทุกข์ระทมถูกระบายผ่านสายน้ำที่เก็บกั้นมันไว้ไม่อยู่ เกลียดตัวเองที่เจ้าน้ำตาเกลียดตัวเองที่อ่อนแอเอาแต่ร้องไห้เรียกร้องความสนใจ แล้วเป็นยังไง ใครเขาก็ไม่เคยแยแสสนใจ "รู้ตัวก็ดี"***********************ทั้งหมด 35 ตอนยาวจุใจแน่นอนค่ะ
สิเน่หาเมียบำเรอ
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะเรื่องน่าอับอายที่ไม่ควรเกิด กลับก่อกำเนิดเป็นสายใยผูกเขาและเธอ แต่เมื่อไร้รักแต่ไม่ไร้ความรับผิดชอบ สถานะที่เขามอบให้จึงเป็นได้เพียงแค่...เมียบำเรอ******************************"เธอท้องกับใคร" เขาถามเสียงเข้ม"เกี่ยวอะไรกับคุณ" นาวดีชักสีหน้าถามกลับไป ในใจตุ้มๆต่อมๆนึกประหวั่นกลัวอยู่ในอก"ก็เผื่อว่าเด็กเกิดจากสเปิร์มของฉัน ฉันก็ย่อมมีสิทธิ์ในตัวเด็กไม่ใช่หรอ""พอดีว่าฉันมันมั่ว จะตอบว่าใครเป็นพ่อของลูก ก็คงจะยาก" ด้วยความหมั่นไส้และอยากท้าทายถึงได้พูดออกไปเช่นนั้น ดีเหมือนกันเพราะเธอไม่อาจรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ และนี้เป็นทางเดียวที่เธอจะปกป้องลูกน้อยในครรภ์ได้ ไม่อาจยอมหากเขาจะพรากลูกไปจากเธอ"กี่คนที่ว่ามั่ว กี่คนที่เธอยอมให้เอาล่ะ" เมื่ออีกฝ่ายท้าทายอีกฝ่ายก็หาไม่ที่จะยอมลดละ สวนกลับไปกับคำพูดห่ามๆตรงๆ ก็เอาสิ! ว่าจะท้าทายเขาได้นานเพียงใดกัน"ทุเรศ!" "บังเอิญฉันอยากสงเคราะห์ เด็กจะได้มีพ่อเหมือนคนอื่นเขา" เหมือนจะหวังดีแต่แฝงด้วยความดูถูกเหยียดหยาม เธอมันง่ายและไร้ยางอายสำหรับเขา แต่สำหรับเธอศักดิ์ศรีแม้เหลือเพียงน้อยนิดเธอก็ไม่มีทางยอมให้ใครมาย่ำยี"ไม่จำเป็น หมดธุระของคุณก็กลับไปได้แล้ว และอย่ามาที่นี้อีก" **************************หากกำลังตามหาเรื่องราวที่ไม่เรียดแฝงความมุ้งมิ้ง คุณมาถูกที่แล้ว
แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น