× 0
× 0
× 0
๒๐
“เหนียงออกแล้วครับ”
อาทิตย์หน้าโรงเรียนมัธยมขัตติยะจะมีการจัดงานการแข่งขันกีฬาสีภายในโรงเรียน แต่ในช่วงเวลานั้นก็จะมีการทยอยแข่งกีฬาเพื่อหาคู่เข้ารอบชิงเพื่อแข่งในวันงานจริง
ดังนั้นช่วงบ่ายนักเรียนจริงจะเดินสวนกันไปมาสำหรับนักเรียนที่เป็นนักกีฬาด้วยนั้นจะมีการฝึกซ้อมและแข่งจริง
งานแข่งกีฬาสีภายในโรงเรียนคราวนี้ได้รับการสนับสนุนจากผู้ใหญ่ใจบุญจำนวนหนึ่ง
มันดูเป็นข่าวดีและเป็นที่น่าปลาบปลื้มของบรรดาครูบาอาจารย์และนักเรียนทั้งหลาย แต่สำหรับญาณกลับรู้สึกตงิดๆ
เธอเป็นคนที่ไม่ค่อยใส่ใจจดจำอะไร แต่ชื่อของบริษัทที่มอบเงินสนับสนุนนั้นคุ้นหูเธอไม่น้อยเลย
ราพณาสูร...
“คิดไปเองรึเปล่าว่ะ...” เธอพึมพำออกมาพร้อมใช้ฟันนั้นกัดด้ามกดปากกาอย่างครุ่นคิดอย่างใจลอย
“ครูครับ”
“แหก !”
ญาณตะโกนเสียงดังทำปากกาตกพื้น เด็กหนุ่มนั้นก้มหยิบมันคืนให้เธอ ญาณรับมันคืนมาพูดคำว่าชอบใจงึมงำในลำคอ
“ครูเล่นวอลเลย์บอลเป็นมั้ยครับ ?” กุมภ์ยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้เธอ
ญาณนั้นย่นคอหนีเหลือกตาใส่เด็กหนุ่มที่เข้ามาใกล้ กุมภ์นั้นหลุดขำน้อยพลางชี้ที่ชั้นไขมันใต้คางของเธอพลางพูดเสียงกระซิบ “เหนียงออกแล้วครับ...”
ญาณเลยเลิกย่นคอแล้วขยับใบหน้าเข้าไปใกล้เขาเอาคืน แต่พอสบตากับเด็กหนุ่มนั้นเธอก็พูดตะกุกตะกุก “ปะ เป็น ...เล่นเป็น”
“งั้นไปเป็นกรรมการให้หน่อยได้มั้ยครับ”
อีกด้านหนึ่งในห้องของผู้อำนวยการ
“สายข่าวของเราบอกมาเท่านี้ครับท่าน” ชายร่างสูงผู้ยืนอยู่ทางด้านขวาของชายอายุราวปลายๆสี่สิบกว่าแต่ใบหน้ายังอ่อนกว่าวัยนั้นพูดขึ้น
เขาสวมสูทสีขาวเนี้ยบและมีท่าทางสงบเสงี่ยมสมขัดกับแววตาที่แข็งกร้าวราวสัตว์ป่า เขามีชื่อว่าอติมาน...
ส่วนผู้ชายอีกคนทางซ้ายมือของชายสูงวัยที่นั่งบนโซฟา เขาคนนั้นสวมชุดเครื่องแบบของผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ เขาคือตำรวจนายเดียวกันกับที่รับสายของญาณและสังหารคนขับแท็กซี่คนนั้น
เขามีชื่อว่าธงก์...
“ส่งคนไปตามล่ามันดีมั้ยครับนายท่าน” ธงก์พูดขึ้นด้วยอารมณ์ที่เดือด “ส่งผมไปตามหาตัวมันเลยก็ได้ครับ”
หากแต่ชายที่นั่งบนโซฟานั้นโบกมือปัด “ปล่อยให้มันแผลงฤทธิ์ไปอีกสักหน่อยก็แล้วกัน”
คนที่ได้ยินแบบนั้นถึงกลับชักสีหน้า แต่เขาก็ไม่กล้าขัดขืนคำสั่งของชายผู้นี้
สมิงมองที่ชายอ้วนท้วมลงพุงที่มีหญิงสาววัยขบเผาะนั้นนัวเนียข้างกาย พลันมองที่ป้ายตำแหน่งที่ระบุว่า ‘ผู้อำนวยการ’ ก่อนจะยกยิ้มมุมปากแล้วเดินออกมา
“ทะ ท่านจะกลับแล้วหรอครับ ?” ผู้อำนวยการโรงเรียนนั้นถามขึ้นพร้อมใบหน้าที่เคลิบเคลิ้ม
“พอดีมีธุระต้องไปทำ ขอให้สนุกกับของรางวัลเล็กๆน้อยๆจากเรา” สมิงเอ่ยขึ้นพร้อมใช้ไม้เท้าหัวครุฑของเขาค้ำกับพื้นแล้วเดินออกจากห้องแอร์ที่เหม็นสาบคาวพร้อมทั้งเสียงครางระงม
พลันประตูกระจกนั้นเลื่อนออกเห็นชายหนุ่มสวมแว่นทรงสี่เหลี่ยมที่กำลังจะมาพบผู้อำนวยการ สมิงก็คลี่ยิ้มบางๆให้ ศาสตร์ก้มหน้าลงแล้วถอยหลบให้กับผู้ที่มีอำนาจในการควบคุมเหล่ายักษ์ที่มวลด้วยความเกรงกลัว
ยักษ์หนุ่มทั้งสองที่เดินประกบข้างนั้นมองเขม่นใส่คนที่สะเออะมาขวางทางนายของตนก่อนจะเดินผ่านไป
รถทรงคลาสสิกแต่หรูหราคันสีดำนั้นขับเคลื่อนออกมา ญาณที่เดินจ้ำอ้าวเพราะเขินเด็กหนุ่มที่เดินตามหลังต้อยๆหมายจะไปที่สนามแข่งขันวอลเลย์บอลที่ติดกับสระว่ายน้ำ จนเกือบโดนรถชน
ร่างบางผละเล็กน้อยแล้วหรี่ตามองรถคันนั้น กระจกรถด้านคนขับเลื่อนลงเล็กน้อย สายตาดุของธงก์นั้นมองเธออย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะปิดกระจกแล้วขับไปต่อทันที
“ขับรถยังไงไม่มองคนเลยวะ” เธอบ่นออกมาพร้อมมองไล่หลังรถคันหรูนั้นอย่างไม่สบอารมณ์
“ครูจะเดินไปให้เขาชนเองนี่ครับ” กุมภ์ที่พูดความจริงนั้นทำให้ญาณหันกลับมามองเขาตาขวาง กุมภ์นั้นคลี่ยิ้มออกมาบางๆ “ใจครูลอยไปไหนแล้วล่ะครับ”
ขณะเดียวกันที่สระว่ายน้ำของโรงเรียน
“บะ.. เบาๆ เดี๋ยวคนได้ยิน” เสียงของเด็กวัยรุ่นผู้หญิงคนหนึ่งดังออกมาที่ห้องน้ำที่ปิดประตูเอาไว้ แต่เปิดน้ำจากฝักบัวให้ไหลเพื่อหวังจะกลบเสียงของตนเอง
หากแต่ดาวเหนือที่คิดว่าตัวเองมาเตรียมตัวแข็งว่ายน้ำคนแรกนั้นถึงกับเปลี่ยนความคิด
เพราะมีคนอื่นมาถึงก่อนเขาแล้ว...
เด็กหนุ่มนั้นสาวเท้าเข้ามาใกล้กับประตูห้องน้ำนั้น ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูห้องน้ำข้างๆอย่างเบามือ
น่าเสียดายที่ห้องอาบน้ำของโรงเรียนนั้นไม่ได้ยกกำแพงสูงทำให้เขาไม่สามารถแอบก้มหน้าลงมาสอดส่องเข้าไปดูว่ามีใครอยู่ในนั้น
“อะ อะ... อื้ออออ” เสียงครางของหญิงสาวนั้นบีบหัวใจของเด็กหนุ่ม
เขารู้สึกอัดอึดใจที่ต้องมาเจอสถานการณ์อะไรแบบนี้ ยิ่งจะต้องสวมกางเกงว่ายน้ำเพื่อเตรียมแข่งด้วยเนี้ย...
เขาเลยแกล้งคู่รักในห้องนั้นโดยการเปิดก๊อกน้ำฝักบัว
เสียงนั้นเงียบลงราวกับรู้ว่ามีใครอีกคนนั้นเขามา แต่เสียงบางเสียงนั้นยังระงมอยู่จนดาวเหนือเริ่มจะจินตนาการภาพตามไปพร้อมมือที่ถูเนื้อตัวของเขาที่เปียกน้ำเพื่อล้างตัวก่อนลงสระ
เสียงหอบหายใจของคนทั้งสองนั้นแม้ว่ามันจะเบามากแต่คนที่หูดีเพราะพิเศษเพราะจะได้ยินเรื่องชาวบ้านไปทั่วอย่างดาวเหนือนั้นได้ยินชัดเจน
“ผะ แผน ช้าลงหน่อย...”
เด็กหนุ่มคิ้วกระตุก เขานิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะพึมพำออกมาอย่างแผ่วเบา “เสียงเหมือนแก้วเกล้าเลยว่ะ...”
______________________
เรื่องนี้มันต้องมีซั่มติง 55555555
ไรท์ชอบดูก็อบบิ้นนะ มีใครเคยดูบ้าง 5555555 อิมเมจเลยเป็นสองเฮียข้างล่างนี่
"ธงก์"
