BAD FRIEND 4
"ฮืออออออออ..." เสียงฉันปล่อยโฮออกมาทันทีหลังจากที่เดินออกมาจากตรงนั้น
"อีริส..." อีชีต้าเดินเข้ามากอดฉันไว้
"มึง ฮึก..." มันเจ็บ...เจ็บไปหมดเลย
"โอเคไหมมึง กูไม่น่าชวนมึงมาเลยอะ" อีชีต้าเอ่ยออกมาน้ำเสียงรู้สึกไม่ดี
"ไม่หรอกมึง...ไม่มีใครผิด ถ้าจะมีก็คงเป็นกูนี่แหละที่ผิด ที่เตโชพูดเมื่อกี้ก็ถูก กูทำบ่อยเกินไป...มันคงรำคาญ ฮึก..." ถึงยังไง ฉันก็เจ็บมากอยู่ดี แต่ก็ต้องยอมรับตามความจริงว่าฉันทำมากเกินไป ขนาดแฟนเขายังไม่เคยทำแบบนี้ และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันทำ มันก็คงไม่แปลก...ถ้าเตโชจะรู้สึกรำคาญในการกระทำสิ้นคิดของฉัน
"กูผิดเองจริงๆ ขนาดแฟนเขายังไม่วุ่นวายเลย แล้วกูเป็นใคร...ไปสาระแนกับเรื่องของหมอนั่นทำไม"
"อีริส..."
"..." ฉันได้แต่ยืนนิ่งด้วยความปวดหนึบไปทั้งหัวใจ แม้จะยอมรับความจริงทั้งหมด แต่ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะเจ็บเหมือนกันใช่ไหม
"ให้กูไปนอนเป็นเพื่อนไหมมึง" เสียงอีแพทถามฉันขึ้นด้วยความเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรมึง กูโอเค" ฉันฝืนยิ้มตอบมันกลับไป อยากให้ครั้งนี้...มันเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันต้องเจ็บปวดกับความรู้สึกพวกนี้จัง
อีกด้าน...
"เมื่อกี้มึงพูดแรงไปปะวะไอ้เต" ไอ้ฟีฟ่าหันมาเอ่ยถามผม
"ก็ไม่เห็นแรงนี่คะฟีฟ่า...สาดเหล้าใส่คนอื่นโดยไม่มีเหตุผลแบบนี้...ไอริสนี่ร้ายสมคำล่ำลือจริงๆ" แพนที่นั่งอยู่ข้างผมรียพูดเสริมขึ้นมา
"..." ผมก็หันไปมองหน้าเธอนิ่ง ทำเอาแพนรีบเงียบไปทันที
"ออกไป"
"คะ?"
"ออกไปซะ" ผมพูดออกมาอีกครั้ง
"แต่ว่า..."
"จะไปหรือไม่ไป" ผมถามพร้อมกับมองหน้าเธอด้วยสีหน้านิ่งเรียบ
"ไปก็ได้ค่ะ" สุดท้ายแพนก็ยอมเดินออกไปอย่างว่าง่าย ก่อนที่ผมจะไปหันพูดคุยกับไอ้ฟีฟ่าต่อ
"กูรู้ว่ามันแรงไป แต่กูโมโห..."
"...ไอริสทำแบบนี้บ่อย อีกอย่าง...พวกมึงก็รู้เวลากูโมโห กูควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้" ผมบอกออกไปตามตรง ซึ่งไอ้ฟีฟ่ากับไอ้เจคมันก็รู้จักนิสัยผมดี
"แล้วมึงจะเอาไงต่อ" ไอ้ฟีฟ่าถามผม
"ก็ไม่เอาไง เดี๋ยวยัยนั่นก็หายเอง"
"หึ" ไอ้เจคทำเสียงออกมาและลุกขึ้นจากโซฟาสีหน้านิ่งๆตามปกติของมัน
"มึงจะไปไหน" ผมหันไปถามมันด้วยความสงสัย
"..." มันก็นิ่งไปเล็กน้อย ก่อนจะหันมามองหน้าผม
"ไปหาไอริส" พูดจบ มันก็เดินออกไปทันที โดยมีสายตาของผมที่มองตามมันออกไปด้วยความรู้สึกบางอย่าง...
มันจะไปหายัยไอริสทำไม?
...
"ปะ กลับคอนโด เดี๋ยวกูไปส่ง" อีขีต้าพูดขึ้นหลังจากที่นั่งปลอบใจฉันมาได้สักพัก
"มึงไม่ต้องไปส่งกูก็ได้ คอนโดมึงกะอีแพทอยู่คนละทางกะคอนโดกูเลย วนไปวนมา" ฉันตอบมันกลับไป
"ไม่เป็นไร กูเป็นคนมารับมึงมาปะอีชะนี จะไม่ให้กูไปส่งมึงได้ไง?"
"ก็มันวนไปวนมา กูสงสาร นี่ก็เที่ยงคืนกว่าละด้วย มึงมีเรียน10โมงนี่"
"สงสารตัวเองก่อนค่ะ มึงจะกลับไง แท็กซี่หรอ? มันอันตรายนะชะนี อย่าเรื่องมากเดี๋ยวกูไปส่งเอง"
"เออจริงอีริส มันอันตรายนะ ให้อีชีต้าไป..." ยังไม่ทันที่อีแพทจะพูดจบ
ตึกตึก ตึกตึก ก็มีเสียงใครบางคนเดินเข้ามาพูดขึ้นน้ำเสียงนิ่งเรียบ
"เดี๋ยวฉันไปส่งเอง"
"เจค?" ฉันหันไปมองคนที่เข้ามาใหม่
"เดี๋ยวฉันไปส่ง" เขาเอ่ยบอกออกมาอีกครั้ง
"อืม" ซึ่งฉันก็พยักหน้าตอบเขากลับไป เพราะคอนโดของฉันกับเจคอยู่ทางเดียวกัน อย่างน้อยก็ใกล้กว่าของอีชีต้ากับอีแพทน่ะนะ
"โอเค ลงตัว...งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะชะนี" อีชีต้าหันมาบอกฉัน ตามด้วยเสียงแหลมของอีแพท
"เจอกันมึง"
"เค" ฉันพยักหน้าตอบพวกมันกลับไป ก่อนที่พวกเราจะต่างแยกย้ายไปกัน
"นายตามฉันมาหรอ" ฉันถามเจคขึ้นขณะที่กำลังเดินไปที่รถของเขา
"เปล่า กำลังจะกลับพอดี เห็นเธอยืนเถียงกับเพื่อนอยู่...เลยตัดปัญหาด้วยการไปส่งเธอแทน" เจคตอบกลับมาด้วยท่าทีนิ่งๆ ซึ่งฉันก็ชินกับท่าทีพวกนี้ของเขาแล้วละ
"ฮ่าๆๆ งั้นหรอ..."
"...ยังไงก็ขอบคุณนะที่พูดเหมือนว่าฉันเป็นภาระ" อดที่จะพูดกระแทกใส่เขาไม่ได้จริงๆ ดูคำพูดสิ!
"ยังไม่รู้ตัวหรอ" เจคตอบกลับมา
"นี่!!" หมอนี่นี่กวนประสาทหน้าตายโดยแท้
"หึ ไปได้ละ...ฝนกำลังจะตก" ว่าแล้ว เจคก็เดินนำฉันออกไป
"ชิ๊!" ฉันจึงทำเสียงตามหลังเขาไปด้วยความหมั่นไส้ แต่สุดท้ายก็ต้องรีบวิ่งตามเขาไปเมื่อรู้สึกได้ถึงลมฝนที่กำลังตกลงมาจริงๆอย่างที่เขาบอก
.
.
ระหว่างทาง...
"เธอโอเคใช่ไหม" อยู่ๆเจคก็เอ่ยถามฉันออกมา แน่นอนว่าไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาถามถึงเรื่องอะไร
"อืม ดีขึ้นแล้วแหละ" ฉันตอบเขากลับไป
"อืม..." เจคก็พยักหน้ารับรู้ ก่อนจะพูดออกมาเสียงจริงจัง
"...ฉันว่า เธอเลิกรู้สึกกับมันเถอะ"
"..." คำพูดของเขาทำเอาฉันชะงักนิ่งไป
"มันไม่ง่ายนะเจค..."
"เคยลองแล้วหรอ" เจคถามพร้อมกับหันมามองหน้าฉัน ทำให้มองหน้าเขากลับไป
"อยากลองอยู่เหมือนกัน" ฉันเองก็อยากจะลองเลิกรู้สึกกับเตโชแบบเป็นจริงเป็นจังสักครั้งดูเหมือนกัน
...
@คอนโดไอริส
ไม่นานเจคก็ขับรถมาถึงคอนโดของฉัน และ...
ซ่าาา! เสียงเม็ดฝนกระหน่ำตกลงมาอย่างหนักจนแทบมองไม่เห็นทางเลยด้วยซ้ำ
"นาย ขับเข้าไปจอดในคอนโดฉันก่อนดีกว่า ตกขนาดนี้ขับกลับไม่ได้แน่ อันตราย" ฉันเอ่ยบอกเจคออกไป
"..." เขาก็นิ่งไม่ตอบ
"ยังจะลังเลอะไรอยู่อีก ฝนตกขนาดนี้นายมองเห็นทางรึไง..."
"...นี่ก็จะตีหนึ่งแล้ว นอนห้องฉันก่อนก็ได้"
"ผู้หญิงอะไรชวนผู้ชายนอนห้อง" เจคพูดพร้อมกับมองหน้าฉัน
"อะ แล้วแต่นะ..."
"...เก่งนัก ก็ขับรถตากฝนกลับไปเลย"
"หึ...ไม่กลับ จะนอนนี่" ร่างสูงแสยะยิ้มตอบกลับมาอย่างหน้าตาย ก่อนจะขับรถไปจอดในคอนโดของฉันอย่างไม่สนใจ
"ชิ๊! กวนประสาท" เอาจริงๆหมอนี่ก็กวนประสาทใช่ย่อยนะ แม้จะหน้านิ่งมากก็เถอะ
.
.
ตึกตึก ตึกตึก
แอดดดด เสียงฉันเปิดประตูเดินนำเจคเข้ามาในห้องตัวเอง
"นายอยากอาบน้ำไหม" ฉันหันไปเอ่ยถามเขา
"ก็ดี" เจคตอบกลับมา
"โอเค..." ว่าแล้ว ฉันก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าผู้ชายในห้องมายื่นให้คนตรงหน้า
"นี่เสื้อผ้า...ไปห้องน้ำอยู่ในห้องฉัน นายจะอาบก่อนหรือให้ฉันอาบก่อน?"
"เธออาบก่อนก็ได้" เจคตอบกลับก่อนจะก้มลงมองเสื้อผ้าผู้ชายที่ฉันยื่นให้ด้วยสีหน้าสงสัย
"ของใคร?" เขาถามฉันขึ้นเสียงนิ่ง
"ของอีชีต้าไง เวลามาปาร์ตี้หรือเมากลับไม่ไหวมันจะมานอนห้องฉันกัน"
"..." เจคก็นิ่งไม่ตอบอะไรกลับ
"งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ เสร็จแล้วเดี๋ยวมาเรียก" ฉันจึงบอกเขาออกไป
"อืม" ซึ่งร่างสูงก็พยักหน้ารับรู้ ทำให้เดินเข้าห้องตัวเองไปเพื่อที่จะอาบน้ำทันที
แอดดดด
ไม่นานฉันก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเลยเดินออกมาหาเจคที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่
"เจค ฉันเสร็จแล้วนะ นายเข้าไปอาบได้เลย"
"อืม" เขาก็พยักหน้ารับรู้ ก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำต่อจากฉัน
พึ่บ! ฉันจึงนั่งลงเปิดทีวีดูพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ของตัวเองมากดดูนั่นดูนี่ไปตามประสา...
จนกระทั่ง
"..." ฉันชะงักไปทันทีเมื่อสายตาของฉันไปปะทะเข้ากับรูปใครบางคนที่พึ่งจะอัพได้ไม่นาน
techo.xx ขอโทษ
Views 30 comments
fifaaa.1 ขอโทษ?
koryaa.ig ไม่ต้องมาขอโทษเลยนะ แล้วยังจะสูบบุหรี่อีก 😤
techo.oy. @koryaa.ig พี่ขอโทษครับ ต่อไปสัญญาจะไม่ไปเที่ยวโดยที่ไม่บอกกออีก
"..." ฉันได้แต่นั่งนิ่งไปกับหน้าจอโทรศัพท์ตัวเอง นี่ฉันกำลังคาดหวังอะไรอยู่งั้นหรอ? ฉันแอบหวังว่าคำว่าขอโทษของเขาจะหมายถึงตัวเอง หึ...น่าสมเพชสิ้นดีไอริส เธอไม่ได้สำคัญมากพอที่เขาจะทำอะไรแบบนั้นให้หรอกนะ เธอมันก็แค่เพื่อน...เลิกหวังได้แล้ว! ตัดใจซะเถอะ...กลับมารักตัวเองอย่างที่ควรจะเป็นจริงๆสักที
"เห็นแล้วหรอ" เสียงเจคดังขึ้นทำให้ฉันได้สติ
"อืม..." ฉันพยักหน้าตอบเขากลับไป
"ชินแล้ว เธอจะพูดคำนี้สินะ" คนตรงหน้าเอ่ยออกมาอย่างรู้ทัน
"แล้วนายคิดว่าฉันจะพูดคำไหนได้อีกละ" ฉันจึงหันหน้าถามเขากลับไป
"คำว่าเจ็บ...อยากหยุดไง"
"..." ถึงไม่พูดคำนั้นออกมา แต่ความรู้สึกฉันมันก็เริ่มบอกแล้วแหละ ว่าฉันควรจะหยุดมันได้แล้ว
"อกฉันว่างนะ ร้องไห้ได้" เจคบอกฉันออกมา
และ...
"ฮืออออออ..." สุดท้ายฉันก็ทนฝืนความรู้สึกเจ็บปวดของตัวเองต่อไปไว้ไม่ไหว
"...ฉันเจ็บ ฮึก"
พรึ่บ เจคไม่พูดอะไรแต่เลือกที่จะยกมือหนามาลูบหัวฉันเบาๆด้วยความอบอุ่น
"ฮึก..." ซึ่งการกระทำของเขายิ่งทำให้ฉันสะอื้นออกมา มันไม่ใช่เพราะความอบอุ่นจากเขาอย่างเดียวหรอกนะ แต่มันเป็นเพราะหัวใจที่ไม่รักดีของฉันที่มันยังคงคิดถึงผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่เอาแต่ทำร้ายจิตใจฉันและไม่เคยที่จะมองฉันในฐานะอื่น นอกจากเพื่อนเลยสักครั้ง...
"ระบายมันออกมา ฉันจะอยู่ตรงนี้กับเธอเอง"
"ขอบคุณนะเจค ฮึก...ขอบคุณจริงๆ" แล้วฉันก็นั่งซบร้องไห้อยู่ในอกของเจคอยู่อย่างนั้น
"พรุ่งนี้เธอว่างรึเปล่า" อยู่ๆร่างสูงก็ถามฉันออกมา
"อืม ฮึก...ว่าง"
"ไปเที่ยวกันไหม"
"เที่ยวหรอ ที่ไหน?" ฉันเงยหน้าถามเขาออกไป
"เดี๋ยวก็รู้" เจคก็ยิ้มตอบฉันกลับมา ทำให้ฉันได้แต่นั่งมองหน้าคนตรงหน้าด้วยแววตางุนงงไม่เข้าใจ
Spoil next ep.
"ฉันแท็กนายได้ปะ"
**อย่าลืมกดหัวใจ
คอมเม้นให้กันด้วยน้าาาา**