Joylada! แอปใหม่สำหรับนักอ่านสายชิลล์

ในเช้าวันหนึ่งตอนตื่นนอน ธัญญ่าก็เปิดแอปธัญวลัยดูตามปรกติ นิยายที่ติดตามอยู่ก็อัปเดตซะงั้น ในตอนที่คิดว่าจะอ่านนิยายหรืออาบน้ำก่อนดี ฉับพลันสายตาก็เหลือบไปมองนาฬิกา ตายล่ะหว่า อีก 5 นาที จะ 8 โมงแล้ว จะอาบน้ำแต่งตัวนั่งรถออกจากบ้านยังไงให้ไปทัน ลืมเรื่องจะอ่านนิยายไปได้เลย #เรื่องเศร้าเช้านี้

ต่อให้ไปไม่ทันก็ต้องพยายามให้ทัน กระเสือกกระสนออกจากบ้าน มองหารถเมล์ที่ต้องการแล้วกระโดดขึ้นไปเลย ระหว่างทางจิตใจก็คิดไปถึงนิยายที่จะอ่านเมื่อเช้า มือก็ควักโทรศัพท์ออกมา ได้เวลาเอ็นจอยรีดดิ้งแล้ววว แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่ธัญญ่าคิด แค่รถเบรกเบาๆ โทรศัพท์ของธัญญ่าก็แทบจะบินไปกอดกับลุงคนข้างหน้า เก็บไว้ก่อนแล้วกัน

อดอ่านนิยายอีกแล้ว ธัญญ่าเริ่มอารมณ์ไม่ดีแล้วนะ ยิ่งคาบเรียนแรกเป็นวิชาคณิตศาสตร์สุดหินของอาจารย์ยุพิณ ไม่ได้ๆ ต้องคลายเครียดด้วยการอ่านนิยายซักหน่อย

“ธัญญ่า เธอทำอะไร กล้าแอบเล่นโทรศัพท์ในวิชาของฉันเลยเหรอ ไปเลยนะ ออกไปยืนหน้าห้อง”

โอ๊ย นอกจากจะอดอ่านนิยายแล้วยังโดนทำโทษอีก ชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ สรุปวันนั้นทั้งวันธัญญ่าก็ไม่มีเวลามากพอจะอ่านนิยายสักตอนเลยด้วยซ้ำ จะลงแดงตายอยู่แล้ว

จะมีวิธีไหนที่จะอ่านนิยายสักเรื่องให้จบในระยะเวลาสั้นๆ ไหมน้า

ติ๊กต่อก

“ธัญญ่า!! แม่บอกให้ลงมาช่วยแม่ตากผ้า!!”

โอ๊ย แม่ ช้านิดช้าหน่อยก็ไม่ได้ น้ำตาไหลในใจ ไม่กล้าบ่นออกไปหรอก เดี๋ยวโดนหักค่าขนม

ขณะที่กำลังตากผ้าอยู่นั้นธัญญ่าก็ได้ยินเสียงแปลกๆ

“คิกๆ ติ๊งๆ อิอิ ติ๊งๆ ฮ่าๆ ติ๊งๆ”

อะไรกันอีก แค่นี้ยังอารมณ์เสียไม่พออีกเหรอ ธัญญ่าหันไปมองตามเสียงก็เห็นน้องจอย น้องสาวแสนซนกำลังนั่งจิ้มโทรศัพท์แล้วหัวเราะคิกคัก ไม่ได้ๆ ต่อมเผือกกระตุกอย่างแรง

“น้องจอย คุยแชทกับใครอะ หัวเราะเสียงดังเชียว”

“คุยแชทอะไรกันพี่ธัญญ่า นี่มันนิยายแชทรูปแบบใหม่ต่างหาก”

“ฮะ! นิยาย?”

“พี่ธัญญ่าไม่รู้จักเหรอเชยจัง นี่จอยลดา นิยายแชทรูปแบบใหม่ ที่กำลังมาแรงสุดๆ ในขณะนี้ อ่านง่าย อ่านคล่อง อ่านสะดวกแม้มีเวลานิดเดียว”

“ฮะ มีเวลานิดเดียวก็อ่านได้เหรอ มันใช้งานยังไง”

“นี่ไง พี่ก็ต้องไปโหลด www.joylada.com/app/download โหลดได้แล้วทั้ง iOS และ Android”

“พี่โหลดแล้วทำยังไงต่อ”

“แล้วก็นี่ เข้าไปเลือกอ่านนิยายตามโหมดที่ชอบได้เลย กดเลือกเรื่องที่อยากอ่านแล้วก็กดตรงสี่เหลี่ยมๆ ให้ข้อความมันขึ้น ถ้าขี้เกียจกดก็กดค้างให้ข้อความมันขึ้นออโต้”