"กฤษณิตรา" กับผลงานที่สาวสามสิบต้องกรี๊ด!!!

พอทราบอายุขวัญตา  น้องเอยพี่มานั่งทำตา ปริบ ปริบ

น้องอายุสามสิบ สามสิบดูซิยังสวย... 

โอ๊ย! กรี๊ดค่ะกรี๊ด จะมีอะไรให้ธัญญ่าฟินไปกว่านี้อีกไหม เมื่อในที่สุดธัญญ่าก็ได้พบกับนิยายรักที่เข้าใจหัวอกของสาววัยจวนจะสามสิบอย่างธัญญ่าแล้ว (นับนิ้วดูแล้ว เหลืออีกไม่กี่ปี T_T) เชื่อว่าสาววัยเกือบสามสิบ หรือจะสามสิบบวกเข้าไปแล้วต้องฟินไม่น้อยไปกว่าธัญญ่าแน่นอน ยิ่งใครที่กำลังแอบรักรุ่นน้องหนุ่มหล่อเอ๊าะๆ อยู่ล่ะก็ ธัญญ่ายิ่งแนะนำว่าห้ามพลาดนิยายเรื่องนี้เด็ดขาดค่ะ

“คุณป้าครับ รักนะครับ”  (http://www.tunwalai.com/story/65585/ ) ผลงานเรื่องแรกจากสาวน้อยวัย 19 นามเพราะพริ้งว่า “กฤษณิตรา” สาวน้อยที่ใช้แรงบันดาลใจจากการที่ตนแอบรักรุ่นน้อง มาสร้างแรงผลักดันในงานเขียนจนกลายมาเป็นนิยายรักสุดหวานได้ใจรุ่นพี่สามสิบบวกให้จิ้นไปตามๆ กัน วันนี้ได้โอกาสธัญญ่าจึงไปตามไปดักสัมภาษณ์ “เฟรชชี่แห่งรั้วรัตนบัณฑิต” กันแบบตัวต่อตัว ไปดูสิคะว่า สาวน้อยมากความสามารถคนนี้ มีเคล็ดลับในการเขียนนิยายอย่างไร เพียงแค่เรื่องแรกก็ทำให้พี่ๆ เขินแก้มแตกขนาดนี้แล้ว

ก่อนอื่นแนะนำตัวให้เพื่อนๆ พี่ๆ ชาวธัญวลัยรู้จักหน่อยจ้ะ

        สวัสดีค่ะ ชื่อเฟิร์นนะคะ อายุ 19 ปี นามปากกากฤษณิตราค่ะ

ตอนนี้เฟิร์นทำอะไรอยู่ที่ไหนเอ่ย

        ตอนนี้เฟิร์นเรียนอยู่ปี 1  มหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิตค่ะ

นามปากกากฤษณิตรามีที่มาจากไหนจ๊ะ

        เกิดจากการที่เฟิร์นนำคำสองคำมาสนธิกันค่ะ คือคำว่า “กฤษณา” ซึ่งเป็นชื่อต้นไม้ที่เฟิร์นชอบ สนธิกับคำว่า  “ณิตา” รวมเป็น กฤษณิตรา ซึ่งไม่ได้มีความหมายอะไรเป็นพิเศษค่ะ แต่เฟิร์นชอบชื่อนี้เพราะฟังดูไทยๆ ดี ทำให้นึกถึงตัวละครนางเอกสมัยก่อนที่เฟิร์นชอบดู

 ช่วยเล่าถึงนิยายเรื่องนี้ให้พี่ธัญญ่าฟังหน่อย

        เป็นนิยายเรื่องแรกที่แต่งจบค่ะ (หัวเราะ) เรื่องนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากการที่เราแอบชอบรุ่นน้องอยู่คนหนึ่งค่ะ แต่พอมาแต่งเป็นนิยายอยากได้อารมณ์แบบเป็นนิยายผู้ใหญ่ เลยแต่งให้ตัวละครซึ่งเป็นนางเอกมีอายุขึ้นมานิดนึง

เป็นนิยายขวัญใจสาววัย 30 ยังแจ๋ว ?

        (หัวเราะ) ใช่ค่ะ จุดเด่นของนิยายเรื่องนี้ก็คือนางเอกจะมีอายุมากกว่าพระเอกถึง 6 ปี แต่ทั้งคู่ก็รักกันได้ เป็นนิยายที่ช่วยเป็นแรงบันดาลใจให้กับสาวๆ วัย 30 ที่แอบรักอยู่กับรุ่นน้องอยู่

เคล็ดลับในการเขียนสไตล์กฤษณิตรา

        ก็ไม่มีเคล็ดลับอะไรเป็นพิเศษค่ะ ส่วนมากเฟิร์นจะเน้นอ่านหนังสือเยอะๆ จะได้รู้แนวทางการใช้ภาษา ว่าควรจะใช้อย่างไร ได้สำนวน รู้คำผิดคำถูก เวลาเขียนจะได้ไหลลื่นไม่ติดขัด

เป็นนักเขียนอารมณ์ติสต์ เวลาเขียนต้องฟังเพลงไปด้วย

        ใช่ค่ะ จะเรียกว่าเป็นเคล็ดลับก็ได้มั้ง เพราะการฟังเพลงจะช่วยเรื่องอารมณ์ในการเขียน แต่ต้องเป็นเพลงสากลนะคะ ไม่งั้นเดี๋ยวสมองจะตีกันกับเรื่องที่กำลังคิด (หัวเราะ)

แรงบันดาลใจในการเขียนนิยายมีจุดเริ่มต้นมาจากอะไรจ๊ะ

        เฟิร์นเริ่มเขียนนิยายมาตั้งแต่ม.2 แล้วค่ะ เป็นช่วงที่เฟิร์นเพิ่งมีแฟนคนแรก ก็เลยเกิดโมเมนต์แบบอยากเขียนอะไรน่ารักๆ ขึ้นมา แล้วช่วงนั้นก็จะมีนิตยสารเปิดรับนิยายจากผู้เขียนทางบ้านด้วย เฟิร์นก็เลยลองพิมพ์ส่งไปเล่นๆ  จากนั้นก็เขียนมาเรื่อยๆ จนเพิ่งจะจบเป็นรูปเป็นเล่มจริงจังก็เรื่องนี้

เรียกกว่ามีความรักเป็นแรงบันดาลใจ

        ใช่ค่ะ (ยิ้ม) ความรักทำให้เฟิร์นรู้สึกอยากเขียนบันทึกความรู้สึกดีๆ ไว้ เขียนตามความรู้สึกที่เราได้เรียนรู้จากความรัก แต่ว่าไม่ได้เป็นเรื่องความรักคู่ของเฟิร์นเองนะคะ  เหมือนเฟิร์นใช้ความรักนั้นเป็นแรงผลักดันในการเขียนมากกว่า เขียนไปเขียนมาก็เลยกลายเป็นนิยายขึ้นมาค่ะ

แล้วรู้สึกอย่างไรบ้างจ๊ะ ตอนที่รู้ว่านิยายของตัวเองได้ตีพิมพ์

        ตกใจค่ะ (หัวเราะ) ตอนนั้นเพิ่งเลิกเรียนพอดี กลับมาถึงบ้านปุ๊บ พี่ทีมงานก็โทรมาบอกว่าเรื่องของเราได้ตีพิมพ์ ดีใจก็ดีใจ แต่ก็ตกใจเหมือนกันที่รู้ว่าเรื่องที่เราเขียนได้ตีพิมพ์

การเขียนนิยายเรื่องนี้ให้อะไรกับเฟิร์นบ้างคะ

        อืม..รู้สึกว่าตัวเองโตขึ้นค่ะ ไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าทำไม อาจเป็นเพราะว่าเนื้อหาที่เขียนค่อนข้างโต เวลาเขียนก็เลยต้องคิดอะไรให้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ได้มองอะไรหลายด้านๆ จากการลองสวมบทบาทเป็นตัวละครในเรื่องค่ะ

แล้วทำไมถึงเลือกนิยายมาลงที่ธัญวลัย รู้จักธัญวลัยได้อย่างไรจ๊ะ

        เริ่มรู้จักธัญวลัยจากการที่ครั้งหนึ่งลองค้นหาเว็บอ่านนิยายค่ะ แล้วก็เลยได้สมัครตัวเป็นนักอ่านของธัญวลัยมาตั้งแต่นั้น พออ่านมากๆ เข้าก็เลยเกิดความรู้สึกอยากลงนิยายของตัวเองดูบ้าง

เห็นว่านิยายของเฟิร์นอยู่ในระบบสนับสนุนด้วย ทำไมถึงเลือกเข้าระบบนี้จ๊ะ

        ตอนแรกเฟิร์นส่งชื่อไปให้พี่ๆ ทีมงานคัดเลือกค่ะ แล้วปรากฎว่าผ่านการคัดเลือกในรอบ 30 คน ตอนแรกที่เข้าระบบ ปรากฏว่าคนอ่านหายเกลี้ยงเลยค่ะ (หัวเราะ) แต่ต่อมาคนอ่านก็เริ่มกลับมาเรื่อยๆ ระบบนี้เลยทำให้เรารู้ว่ามีคนที่ที่ติดตามอ่านเราจริงๆ มากน้อยแค่ไหน

เรียกได้ว่าเป็นข้อดีของระบบสนับสนุน

        ใช่ค่ะ ระบบสนับสนุนทำให้เรารู้ฐานคนอ่านที่ชื่นชอบนิยายเราจริงๆ เพราะถ้าไม่ชอบเขาคงไม่ยอมแลกเหรียญเพื่ออ่านนิยายของเรา อีกทั้งระบบนี้ยังช่วยเป็นแรงใจให้นักเขียน เป็นสิ่งที่ช่วยชี้วัดคุณภาพ และที่สำคัญได้ตังด้วยค่ะ (ยิ้ม)

มาพูดถึงนิยายเรื่องนี้กันบ้างดีกว่า พี่ธัญญ่าอยากรู้ว่าเฟิร์นได้คาแร็กเตอร์ตัวละครมาจากไหนเอ่ย

        ไม่ได้มีต้นแบบเจาะจงเป็นพิเศษค่ะ แต่เกิดจากหลายๆ อย่างรวมกันมากกว่า พอชอบใจแบบไหน เฟิร์นก็จะคอยจดบันทึกไว้ ตัวลินดากับมาร์คจึงเกิดจากหลายๆ บุคลิกที่เราชอบมารวมกัน

พี่ธัญญ่ารู้มาว่าเรื่องนี้มีฉากที่พระนางไปเที่ยวลำปางด้วย ทำไมเฟิร์นถึงเลือกจังหวัดนี้เป็นฉากในนิยายจ๊ะ

        เฟิร์นเป็นคนลำปางค่ะ เลยมีข้อมูลเกี่ยวกับจังหวัดลำปางอยู่บ้าง เวลาเขียนจึงไม่ต้องหาข้อมูลมาก ทำให้สะดวกเวลาเขียนค่ะ เพราะเราเขียนขึ้นจากความรู้ของเราเองซึ่งเป็นคนในพื้นที่

อุปสรรคที่สำคัญที่สุดสำหรับพระนางในเรื่องนี้

        อายุค่ะ เฟิร์นต้องการเน้นในเรื่องนี้เลย เพราะตัวลินดาเนี่ยจะมีอายุมากกว่ามาร์คถึง 6 ปี เป็นเจ้านายที่ฝึกงานให้มาร์คด้วย ทำให้มีเรื่องของความเหมาะสม และสิ่งที่สังคมมีอคติกับผู้หญิงที่มีอายุมากกว่ามาคบกับผู้ชายที่อายุน้อยกว่าค่ะ

แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็ผ่านพ้นอุปสรรคนี้ไปได้

        ค่ะ เพราะเฟิร์นมองว่าอายุไม่ใช่อุปสรรคของความรัก ถ้าทั้งคู่เข้าใจกัน ร่วมกันพูดคุยถึงปัญหาที่เกิดขึ้น การสื่อสารที่ต่างคนต่างเข้าใจ และจริงใจต่อกัน ทำให้ลินดาและมาร์คฝ่าฝันอุปสรรคในเรื่องนี้ไปได้สำเร็จ

สุดท้ายอยากฝากอะไรถึงนักอ่านที่ติดตามผลงานบ้างจ๊ะ

        ก็ขอบคุณมากๆ ค่ะ ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่คอยให้กำลังใจและติดตามผลงานมาตลอด แม้จะต้องเสียเหรียญ เสียเงิน แต่ทุกคนก็ยังไม่ทิ้งกันไปไหน เฟิร์นจะตั้งใจพัฒนาผลงานให้ดีขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ก็กำลังจะมีผลงานเรื่องใหม่ที่กำลังจะลงค่ะ ชื่อเรื่อง แค้นรักสิเน่หา ใครสนใจก็ฝากติดตามด้วยนะคะ       

เป็นไงบ้างคะ กับคำสัมภาษณ์ที่ทำให้เราได้ทราบเคล็ดลับการเขียน และล่วงรู้ถึงมุมมองความรักของสาวน้อยคนนี้ ใครจะรู้ว่าจริงๆ แล้วหนุ่มๆ ยุคนี้อาจจะชอบสาวที่มีอายุมากกว่าก็ได้ เพราะประสบการณ์มากกว่า ไม่งอแง และยังดูแลได้ดีอีกด้วย เพราะจริงๆ อายุก็เป็นเพียงแค่ตัวเลข ถ้าลองคุยกันดูแล้วถูกใจ ก็ลองมาคบกันดูให้มันรู้ไปเล้ยยยยย

                                              ดูสิ แจ๋วไม่แจ๋ว พวกเธอได้แต่หล่อๆ ล่ำๆ ทั้งนั้น                              

(ตัวอย่างภาพภาพยนตร์ที่นางเอกอายุมากกว่าพระเอก)

เอ้า! สาวสามสิบจงเจริญ...

ขอบคุณภาพประกอบจาก

https://www.dramafever.com/ar/news/dramafever-staff-pick-personal-taste

https://www.pinterest.com/faimalfoy/jongsukie/ 

https://www.pastemagazine.com/articles/2012/05/the-lucky-one.html